Al verschillende keren is Sytze de Vries, die in verschillende gemeenten predikant was, zoals hijzelf zegt, door het Johannes-evangelie gekropen. Telkens kwam hij weer nieuwe dingen tegen. Het Johannes-evangelie is als bladerdeeg: er komen steeds nieuwe laagjes tevoorschijn. Er staat meer dan je op het eerste gezicht denkt.

In meer dan honderd miniaturen, kleine overdenkingen, laat hij anderen delen in wat hij een predikantenleven lang ontdekte.

Als we vandaag de gesprekken over de kerk, zoals die om ons heen gevoerd worden, volgen, proef je vaak dat de kerk er niet al te best op staat. De kerk en het christelijk geloof komen nogal eens in negatieve zin ter sprake. Is dat terecht?

In deze korte artikelenreeks zoom ik op dat onderwerp in.

Vroeger werd er nogal eens gediscussieerd over het luisteren naar zogenaamd wereldse muziek. Dat was best gevaarlijk, zo was de heersende mening in de kerk. Ik heb dat altijd jammer gevonden – ik ben gek op allerlei wereldse muziek. En net zoals bij wereldse literatuur vind ik ook in wereldse muziek allerlei beelden, gedachten en schitterende verwoordingen van allerlei geloofszaken. Qua stijl is de wereldse muziek de kerk binnengekomen met de Opwekkingsliedjes. Of er daarmee ook anders gedacht wordt over de inhoud van wereldse muziek, dat weet ik niet zo goed. Ik vermoed van niet. In ‘onze kringen’ is er weinig begrip voor dominees die TOP-2000-kerkdiensten beleggen.

Het achtste gebod verbiedt het stelen van mensen en goederen: steel niemand en niets (J.L. Koole). Tegelijkertijd bedoelt God meer dan een verbod op stelen. Hij wil met dit gebod ook het goede bevorderen. En dat niet alleen in een uiterlijk gedrag van zijn kinderen, maar ook in hun gezindheid en mentaliteit.

Wat de innerlijke gesteldheid betreft: komt diefstal niet voort uit hebzucht? Hebzucht doet waarschijnlijk meer kwaad dan welke andere zonde ook.