Van 5-10 april 2022 hoop ik mee te wandelen met de 'walkforhoms'. Een wandeltocht ter nagedachtenis aan de Nederlandse pater Frans van der Lugt, met als doel geld in te zamelen voor verschillende projecten in Syrië.

Misschien hebt u de tv-beelden van 2014 vanuit Syrië nog wel voor ogen. Een sterk vermagerde pater Frans kwam vanuit het geteisterde Homs in beeld met een oproep aan de strijdende partijen om de wapens neer te leggen en hulp en goederen te brengen. Pater Frans, een Jezuïet, geboren in Den Haag, was al veertig jaar werkzaam in Syrië. Hij ontvluchtte het gevaar en de hongersnood niet, terwijl hij wel de gelegenheid daartoe had. Hij zei onder andere daarover: 'Ik ben een Syriër geworden. Ik heb heel veel van Syrië ontvangen, en ik wil nu ook meelijden met de mensen die het heel moeilijk hebben. Ik wil graag voor hen, zo mogelijk, een bron van troost zijn. Ik ben de herder van mijn schapen. Je vraagt iemand die thuis is, toch niet waarom hij blijft?’ aldus pater Frans. Op 7 april 2014 werd hij in Homs vermoord. Tot op heden is niet duidelijk wie hem vermoord heeft.

Hoe staat de kerk erop in de samenleving? Is de kerk wat ze, volgens de Bijbel, is: een heilig volk? Het zijn die vragen die ik bekijk in deze korte artikelenreeks.

Vorige keer eindigde ik bij de woorden van Petrus die zonder meer als kerntekst gelden als het gaat om dit onderwerp: Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht. (1 Petrus 2, 9). De missionaire spits in deze woorden is helder.  

Misschien herken je het. Soms krijg je onverwacht van die vragen waarvan je later denkt: Ik had dit of dat moeten zeggen. Of: Waarom ben ik daar niet op doorgegaan?

Zo’n vraag is bijvoorbeeld: Wat is eigenlijk geloven? En: Hoe doe je dat?

Je kunt vertellen waarín je gelooft en je zou er de Bijbel en de catechismus bij kunnen aanhalen.

Zeker, maar zit de vragensteller daarop te wachten?

Vanuit de Heidelberger Catechismus is ons bijgebracht dat het begin van de kerk niet bij het ‘eerste’ Pinksterfeest is geweest, maar bij het begin van de wereld (zondag 21, antwoord 54). Hoe moeten we ons dat voorstellen? Hoe hebben mensen toen hun geloof beleefd, in welke vorm en waar, wat deden zij dan?

Hoe verder we naar de bronnen van Israëls liturgie in de geschiedenis speuren, hoe schaarser de gegevens zijn en hoe vager ook de contouren worden. Ook wanneer we naar de bijbelse gegevens zoeken, is dat het geval. Al worden daar wel inhoudelijke zaken duidelijk.