Alles lijkt feestelijker als de zon schijnt. En dat is deze middag ruimschoots het geval. Snel mijn auto parkeren en dan nog even het park in. Het Wilhelminapark in Apeldoorn lijkt een klein lusthof. En dan die villa's die daar omheen staan te prijken. Een beetje in de schaduw staat daar ook het gebouw van onze Theologische Universiteit. Daar gaat het straks gebeuren. De promotie van de Urker zendeling Hessel Visser uit Botswana. Hij is zelf nog even niet in feeststemming. De verdediging moet eerst nog plaatsvinden. Niet dat daarbij direct grote brokken gemaakt kunnen worden, maar toch…, voor de promovendus begint het feest pas na de verdediging. Gelukkig heeft hij een stevig steuntje in de rug. Zijn twee paranimfen, de personen die de promovendus moeten bijstaan, hebben allebei een soort tas om hun schouder met daarin pijlen en speren. En ze weten hoe ze die moeten gebruiken. Het zijn Bosjesmannen uit Botswana. De opponenten doen er vanmiddag verstandig aan een beetje op hun woorden te letten. Temeer omdat er ook nog zo’n vijfentwintig Urkers in de zaal zitten.

 

Het blijft een thema dat vragen oproept en waar heel wat van gezegd wordt. En dat gebeurt door mensen die, binnen de christelijke gemeente en daarbuiten, op zoek zijn naar een antwoord op de grote vraag hoe je de moeilijke en verdrietige dingen die zich in het leven voordoen moet verbinden met het spreken over de liefde van God. Door al die dingen die gezegd worden heen, hoor je grote en kleine vragen die – soms – allesbeslissend zijn, zeker als alles wat er gebeurt zonder meer op ‘rekening van God’ wordt geschreven.

Leren van de benedictijnse levenskunst

 

Het leven dat de schrijfster leidt is hectisch en druk. Als ze dan wordt geconfronteerd met ziekte en alles wat daaromheen gebeurt, begint ze aan een zoektocht die haar brengt bij de Benedictijnen. Wat ze zoekt is ‘rust’. De benedictijnse spiritualiteit inspireert haar en ze besluit haar ervaringen in een boek te verwerken.

Er zijn boeken vol geschreven over rouw en verdriet. Vorig jaar verscheen er opnieuw een. Voor wie in aanraking komt met iemand die rouwt, of wanneer je zelf met rouw geconfronteerd wordt is het een betekenisvol boek. Verdriet gaat gepaard met een achtbaan aan emoties. Zoals de titel van dit boek aangeeft, zijn er zeker ook veel fysieke gevolgen van rouw. Je lijf en lichaam reageren op een verlieservaring: letterlijk en figuurlijk kun je kou ervaren. Zo gaat een van de hoofstukken in op huidhonger, het gevoel van koude eenzaamheid.

De dood. Praat erover en niet eroverheen. Dat is een van de huidige slogans van Sire, Stichting Ideële Reclame. Volgens Sire praat ruim 1 op de 3 mensen nooit over de dood. Terwijl het juist heel waardevol kan zijn om samen bij de dood stil te staan, erover te praten en elkaar erbij te helpen. Het gesprek erover aangaan kan verbinden en verrijken. 

 

Zorg in de laatste fase

Wie een geliefde in de laatste levensfase verzorgt, komt voor veel vragen te staan. Er verandert veel in de zorg. De ziekenhuisopnames worden korter en de drempel van zorgcentra hoger. Zo lang mogelijk zelfstandig thuis is nu het beleid.

Commentaar

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...

  • Vergeving 2025-03-01 08:23:23

    Als ik vanuit mijn studeerkamer naar buiten kijk, zie ik een witte wereld. Begin februari viel er...