In het voorjaar van 2019 verscheen er een boek van de Vlaamse schrijver Bart van Loo over het ontstaan van de lage landen. Er werd bijna dagelijks reclame voor gemaakt op de radio. Niet een boek dat normaal gesproken in het Kerkblad besproken wordt, maar toch zag de redactie reden genoeg om aandacht aan dit boek te besteden.

 

Wat ik herinner van de geschiedenislessen op de basisschool en de middelbare school is dat die vaak begonnen bij de Nederlanden in de tachtigjarige oorlog. Er werd uitgegaan van een bepaalde staatsvorm (zeventien provinciën) en vooral de strijd tussen de protestanten en katholieken werd benadrukt. Daarmee wordt onze afkomst en voor een groot deel onze identiteit bepaald door het feit dat de (noordelijke) Nederlanden protestants zijn gebleven.

 

Het is u vast wel eens gevraagd: Geloof je in God?  En nog zo’n prikkelende vraag: Geloof je in de satan? Op deze laatste vraag werd eens aldus geantwoord: ‘Nee, ik geloof niet in de satan. Ik geloof alleen in God. Geloven betekent voor mij vertrouwen en de satan vertrouw ik voor geen cent. Toch kan ik niet ontkennen dat hij bestaat. En ik merk wel degelijk zijn invloed. Ook in de wereld om mij heen.’

Het woord satan betekent tegenstander. Overal waar God werkt, werkt de tegenstander ook. Je merkt het aan alles. Hij is tegen de hoop, de liefde, het geloof, de waarheid. Hij breekt af overal waar hij kan. Hij kan maar een ding: zoveel mogelijk mensen aanvallen en alle middelen zijn geoorloofd.

 

Jezus bemoedigde in zijn zaligsprekingen zijn discipelen die een moeilijke tijd tegemoet zouden gaan.  Mensen zouden hen met de nek aankijken. Allen zouden ze een kruis moeten dragen. Maar Hij zegt tegen hen: Gelukkig wie vervolgd worden omwille van de gerechtigheid, want voor hen is het koninkrijk der hemelen.

 

Iedereen die serieus de Here Jezus volgt, ondervindt op een of andere manier tegenslag en tegenstand.

Zo zegt ook de apostel Paulus in een van zijn brieven: Allen die godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden (2Tim.3,12). Allen. En dan toch gelukkig?

 

Het lijkt wel zomer, maar het is mei.
Op de camping heerst rust.
Onze caravan staat aan het water.
Tijdens het vissen komt de campingbaas me vertellen, dat er morgen wat tijdelijke gasten zullen komen. Bewoners uit het plaatselijke verzorgingstehuis, dement en licht dement, zullen een dagdeel doorbrengen op de camping.

Dit jaar herdenken wij dat Nederland vijfenzeventig jaar geleden werd bevrijd van de macht van Nazi-Duitsland. Nog steeds zijn er onder ons die de oorlog hebben meegemaakt. De komende maanden vertellen zij ons hun verhaal. Opdat wij niet vergeten …

‘Zelf heb ik een hele fijne jeugd gehad. Als kinderen hebben we eigenlijk weinig van de oorlog vernomen. Het heeft wel een hele indruk op ons gemaakt, maar heeft niet ons hele leven beheerst. Het was een tijd van saamhorigheid en ook van spanning. Als kind pikte je daar genoeg van op, zonder precies te begrijpen wat er aan de hand was. Dat zie je later pas. Maar mijn ouders hebben ons altijd een gevoel van geborgenheid gegeven.’

Commentaar

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...