'Wat is eigenlijk nog christelijk gereformeerd?', hoorde ik een dezer dagen iemand vragen. Wat is heden nog het eigene van onze kerken? Er is de laatste tijd heel wat verwarring ontstaan rond de vragen van vrouw en ambt, van de homoseksuele praktijk en van schepping en evolutie. Over al deze belangrijke thema’s wordt binnen christelijk Nederland niet gelijk gedacht. En evenmin binnen onze eigen kerken. Dat maakt deze vraag tot een dringende. Wat is christelijk gereformeerd? En wat is het typerende van de christelijke gereformeerde prediking?

Veel gemeenten zijn de afgelopen weken gaan kijken naar alternatieve manieren om te collecteren. Het digitale collecteren maakte al een opmars. Dan ging het om een digitale vorm van collecteren in een normale dienst. In deze crisistijd kan dat laatste niet meer en kijken we nu naar een digitale dienst met een digitale vorm van collecteren. Dus digitaal collecteren 2.0. Dat geeft verrassende mogelijkheden.

Digitaal collecteren 1.0

Al enige tijd is digitaal collecteren in opmars. Waarom? Steeds meer kerkmensen hebben geen contant geld bij zich. Maar ze hebben meestal wel hun smartphone op zak. Op zo’n telefoon kun je een collecteapp zetten waarmee je digitaal kunt geven. Met een geefbeweging richting een sensor in de collectezak (Givt), door het opwaarderen van een tegoed (Scipio, Chrch) of via een handige betaalpagina (SKG) geef je voor het aangekondigde collectedoel. Maar nu gemeenten niet meer samenkomen in de kerkgebouwen, is er een nieuwe situatie ontstaan welke vraagt om het digitaal collecteren opnieuw tegen het licht te houden.

Jezus bemoedigde in zijn zaligsprekingen zijn discipelen die een moeilijke tijd tegemoet zouden gaan.  Mensen zouden hen met de nek aankijken. Allen zouden zij een kruis moeten dragen. Maar Jezus zei dat zij toch gelukkig zouden zijn: Zalig de vervolgden omwille van de gerechtigheid.

Jezus zag toen zijn discipelen voor zich: Simon Petrus en Andreas, Johannes en Jakobus, Filippus en Bartolomeüs, Matteüs en Thomas, Jakobus de zoon van Alfeüs en Taddeüs, en Simon de Zeloot. Ook Judas was erbij.

‘Je moet er niet aan denken dat we het corona-virus hier krijgen’.

INLIA neemt vele maatregelen om gasten en medewerkers te beschermen. 

Ze schuift het onderste luikje een centimeter of tien open. Daar kan ze dan nét de envelop met het leefgeld en de brief met de nieuwste corona-instructies doorheen steken. Door het raam van de bouwkeet glimlacht ze nog even naar de man die het aanneemt. Geen handdruk, geen schouderklopje. De uitbetaling van het leefgeld aan de gasten in de opvang van INLIA is dezer dagen wezenlijk anders dan gebruikelijk. Het corona-virus eist ook hier strenge maatregelen.