We zijn op bezoek bij br. en zr. Harmen en Pietje Bergsma – van den Adel uit Leeuwarden en we vragen hen hoe het met name tijdens de Tweede Wereldoorlog was als schippersfamilie. Hun hele leven zijn ze vertrouwd met het leven op het schip. Pietje is geboren en getogen op de klipper Op hoop van Zegen.  
 

Schipper zijn is geen baan, het is een manier van leven. De liefde voor het werk is groot. Het leven op het water zit in het bloed.
Bij wat br. Bergsma vertelt, zoeken we achtergrondinformatie op, omdat we van de schipperswereld niet veel weten en hij het ons niet precies meer kan uitleggen.

Op donderdag 12 maart vergaderde de classis Hoogeveen. Het begon wat onwennig: een begroeting zonder de gebruikelijke handdruk, dit om verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Er werd de tijd genomen om te inventariseren hoe de plaatselijke kerken hiermee omgaan. Genoemd wordt een gaande viering van het Heilig Avondmaal, met gebruikmaking van kleine bekertjes en collecteren  bij de uitgang. Omdat het verbod om met meer dan honderd personen deze middag is uitgegaan hebben nog niet alle gemeenten helder hoe er gehandeld zal worden. Voor kleine gemeenten kan een aantal wijken per dienst uitnodigen een oplossing zijn. Voor grotere gemeenten is dat lastig, Emmen heeft al besloten de diensten in maart af te gelasten. Luisteren via internet, televisie of radio is dan een mogelijkheid. Duidelijk is dat de richtlijnen van het RIVM en de CIO nageleefd zullen worden. Ook tijdens de vergadering blijken de broeders goed op de hoogte te blijven van de actualiteiten. De vraag wordt gesteld of we ons niet teveel laten leiden door de hype, moeten we niet meer vertrouwen hebben?

Het gereformeerd protestantisme heeft in Nederland een lange traditie. Het heeft ook een stempel gedrukt op onze geschiedenis. Dat is in het buitenland niet altijd het geval. In een serie artikelen gaan we kijken naar wat gereformeerd-zijn in het buitenland betekent. Deze week richten we onze blik op Rankweil in Oostenrijk.

Ik spreek met Cees en Tineke Catsburg. Zij wonen al jaren in Tschagguns in het Oostenrijkse Vorarlberg. Ze zijn lid van de kleine gereformeerde gemeente in Rankweil. Ik praat met hen over hoe het is om gereformeerd te zijn in Oostenrijk. 

Om maar meteen aan te geven: Ik doe niets af aan de ernst van de situatie. We leven mee met allen die getroffen zijn door deze pandemie, vooral daar waar rouw in de familiekring is ontstaan.

Echter, het is ook wel boeiend om als verre kijker de blik te slaan op het effect in de kerken en de gezinnen tijdens de periode van gemeenschappelijke onthouding.