Onlangs wandelde ik met mijn vrouw door de Duitse stad Münster. Een stad vol geschiedenis. Je bent het ene historische gebouw nog niet gepasseerd of je stuit al op het volgende. Grote kerken staan op een steenworp bij elkaar vandaan. Indrukwekkende, kolossale gebouwen. Neergezet en in de loop van de tijd – na rampen en oorlogvoering – hersteld. We lopen door de imposante Sint-Paulusdom waarvan de eerste voorganger uit het begin van de negende eeuw stamt. Later bladeren mijn vrouw en ik in een boek waarin de vernielde kerk wordt getoond na geallieerde bombardementen in 1944. Er was genoeg vernield om de waanzin van de oorlog te beseffen.

Wat maakte de diepste indruk op mij bij het bezichtigen van deze Rooms-katholieke kathedraal? De lichtinval van deze kerk? Die geëmotioneerde man op die kerkbank? De brandende kaarsjes? De gebrandschilderde ramen, kruisbeelden, knielbanken en nisjes? Ik realiseer me: rooms-katholieken doen het anders dan protestanten. Als het gaat om de ‘zichtbaarheid’ en ‘tastbaarheid’ van het evangelie kunnen we van hen leren.

In 2012 heeft een groot aantal studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn een studiereis gemaakt naar Israël. Geweldig mooi natuurlijk en ook een geweldige ervaring. Wanneer ze later predikant zijn kunnen ze in voorkomende gevallen de opgedane kennis verwerken in hun preken.  Persoonlijk vind ik het ook een goede zaak dat dit soort activiteiten opgenomen zijn in het studieprogramma.

Onlangs hield ForumC een congres, over ‘schepping en evolutie’. Iets waarover christenen nogal verdeeld zijn. Zulke kwesties zijn er meer:  de homokwestie, vrouw in het ambt, zondagsheiliging.

Mensen houden van duidelijkheid. Financiële zekerheid, kloppende weerberichten, navigatie die je niet het bos instuurt. En ‘geloof’ biedt nog wat extra’s. We destilleren  leefregels en ‘feiten’ uit de Bijbel  om daar dan zo goed mogelijk in te ‘geloven’. Gecombineerd met de regelmatige vraag om vergeving zijn we dan ervan ‘verzekerd’ dat we op de goede ‘weg’ zitten.

In de gemeente komt veel lauwheid voor. Veel meer dan we denken en veel meer dan we erkennen. Kerkverlating en het verzuim van diensten zijn daar bijvoorbeeld uitingen van. Het is tegenwoordig zeer lastig om voldoende ambtsdragers te vinden. Bij (belangrijke) kerkelijke bijeenkomsten zijn er vaak opvallend veel afwezigen en niemand lijkt zich erom te bekommeren. Bij evenementen, in commissies en bij ander kerkelijk werk zie je steevast dezelfde gezichten. Het merendeel van de gemeente onttrekt zich stelselmatig aan zijn verantwoordelijkheid. Lauwheid heerst, over de gehele breedte van de gemeente.