Het voorjaar doet de struiken weer uitbotten. Op een uitzondering na. De hovenier kijkt het nog even aan, en dan rukt hij de struik uit. 'Jammer, maar er is geen blaadje te zien.' Stel dat het struikje kon praten. 'Ik heb geen blaadjes maar verder ben ik best nog wel groen. En sinds wanneer worden we afgerekend op goede blaadjes? Wat is dat voor Roomse "goede-werken-benadering"? Wij struiken leven toch van genade?'

Verontwaardigd zou de struik om zich heen kunnen kijken en zeggen: 'Kijk daar, díe struik staat er nog eens belabberd bij! Vogels kunnen in mij tenminste prachtig nestelen!' 'Maar nee, struik, je bent dood. Ik doe je weg. Bladloos zijn betekent nou eenmaal dood.' Tja, als je het zo bekijkt. En niemand die de hovenier ongelijk geeft.

Direct nadat Jezus was gedoopt door Johannes de Doper werd hij door de Geest meegenomen naar de woestijn, waar hij veertig dagen en veertig nachten vastte. Hij had grote honger en werd toen door de duivel op de proef gesteld (Matteüs 4:3).

Niet alleen van Jezus weten we dat hij vastte. Bekende voorbeelden uit de Bijbel zijn onder meer David en Daniël. Vasten, gebed en toewijding aan God hangen vaak nauw met elkaar samen. Vasten is een goede manier om de concentratie scherp te krijgen en de volledige afhankelijkheid van God te erkennen. Van oudsher is het een veelgebruikte methode om de relatie met God scherp te stellen en God intensief te betrekken in te nemen besluiten en bij belangrijke beslissingen.

Eind april is het weer zover. Velen krijgen een koninklijke onderscheiding. Ze vragen er zelf niet om maar worden door anderen voorgedragen. Natuurlijk moet men aan een aantal criteria voldoen. Zo wordt er gekeken of de persoon die is voorgedragen iets bijzonders voor de maatschappij heeft gedaan. Dit kan een bijzondere prestatie zijn die deze persoon naast zijn of haar dagelijks werk heeft verricht. Bijvoorbeeld in het verenigingsleven. Ook kan iemand een onderscheiding krijgen voor buitengewone prestaties in zijn of haar werk. Deze verdiensten moeten dan wel een breed belang hebben voor de samenleving.

De laatste tijd loop ik er steeds vaker tegen aan. Veel christenen hebben of ontwikkelen een verkeerd godsbeeld. Dat is niet per se hen te verwijten, maar vooral  theologen en predikers. Zij  willen het evangelie zo relevant mogelijk  maken voor de hedendaagse mens, ook voor de hedendaagse christen. Daarom  veegt men de verborgen  en ongekende zijden van God weg. Vooral een God die je liefheeft, die je aanvaardt zoals je bent, die je omarmt wordt gepromoot. Ik gebruik met opzet het woord ‘promoten’, omdat het amper meer met preken of bediening van het Woord te maken heeft.