Eind april is het weer zover. Velen krijgen een koninklijke onderscheiding. Ze vragen er zelf niet om maar worden door anderen voorgedragen. Natuurlijk moet men aan een aantal criteria voldoen. Zo wordt er gekeken of de persoon die is voorgedragen iets bijzonders voor de maatschappij heeft gedaan. Dit kan een bijzondere prestatie zijn die deze persoon naast zijn of haar dagelijks werk heeft verricht. Bijvoorbeeld in het verenigingsleven. Ook kan iemand een onderscheiding krijgen voor buitengewone prestaties in zijn of haar werk. Deze verdiensten moeten dan wel een breed belang hebben voor de samenleving.

De laatste tijd loop ik er steeds vaker tegen aan. Veel christenen hebben of ontwikkelen een verkeerd godsbeeld. Dat is niet per se hen te verwijten, maar vooral  theologen en predikers. Zij  willen het evangelie zo relevant mogelijk  maken voor de hedendaagse mens, ook voor de hedendaagse christen. Daarom  veegt men de verborgen  en ongekende zijden van God weg. Vooral een God die je liefheeft, die je aanvaardt zoals je bent, die je omarmt wordt gepromoot. Ik gebruik met opzet het woord ‘promoten’, omdat het amper meer met preken of bediening van het Woord te maken heeft.

Direct nadat Jezus was gedoopt door Johannes de Doper werd hij door de Geest meegenomen naar de woestijn, waar hij veertig dagen en veertig nachten vastte. Hij had grote honger en werd toen door de duivel op de proef gesteld (Matteüs 4:3).

Niet alleen van Jezus weten we dat hij vastte. Bekende voorbeelden uit de Bijbel zijn onder meer David en Daniël. Vasten, gebed en toewijding aan God hangen vaak nauw met elkaar samen. Vasten is een goede manier om de concentratie scherp te krijgen en de volledige afhankelijkheid van God te erkennen. Van oudsher is het een veelgebruikte methode om de relatie met God scherp te stellen en God intensief te betrekken in te nemen besluiten en bij belangrijke beslissingen.

Zondag bad de voorganger in Dronten voor christenen die zich inzetten voor hem die zijn straf had uitgezeten. Als je het nieuws een beetje bij houdt dan weet je dat dit over Benno L. gaat. Ik wist niet dat de vrijwilligers die zich hadden aangemeld leden waren van de kerken in Leiden. Het eerste gevoel dat bij mij boven kwam was dankbaarheid en trots. Zo zou Jezus willen dat we met onze naaste omgaan. En zo komt de kerk ook eens positief in het nieuws. Het is ook goed dat de stad Leiden huisvesting heeft geboden voor deze ex-gedetineerde. Hij zal toch ergens moeten wonen en zo heb je zicht op zijn doen en laten.

Een dag later las ik in de krant dat er veel vrijwilligers waren.