Met stijgende verbazing, heb ik deze week naar het programma Pauw en Witteman gekeken. Een van de onderdelen was de actie van Women on Waves in Marokko. De arts van het schip en een Marokkaanse journaliste werden tegenover elkaar gezet. Natuurlijk had die arts gelijk en de journaliste moest maar zien dat ze in dat gelijk een deuk kon slaan. Al met al zeer voorspelbaar. En je kon op je klompen aanvoelen dat de waarheid zo hier en daar geweld zou worden aangedaan. De actiegroep vond het dringend noodzakelijk om die arme vrouwen in Marokko een abortus aan te bieden.

Laatst moest ik bij lezing van een artikel over gezondheid en ouderdom denken aan enkele woorden van Jezus: je kunt door je zorgen te maken geen el aan je lengte toevoegen. En: met geloof kun je bergen verzetten. Hier staan angst en geloof/vertrouwen tegenover elkaar. Het eerste heeft geen nut (breekt zelfs af), het tweede geeft leven.

Wat moet ik nu weer schrijven? De eindredacteur heeft me via de mail een seintje gegeven: Nico, vergeet je commentaar niet te schrijven! Maar waarover dan? Ik pak er snel de krant van vandaag bij. Is er een pakkend onderwerp waar ik bij aan kan sluiten of op kan voortborduren? Zijn er zaken die momenteel wachten op woorden van deze columnist? Mijn hoofd is leeg. Er komt werkelijk niets naar boven. Hoeveel keer is er geschreven over de opkomst tijdens de middagdienst? Al vaak genoeg. Dus dat moet ik maar even laten liggen.

Op één van de eerste zondagen van de maand september wordt in alle gemeenten binnen ons kerkverband aandacht geschonken aan de start van een nieuw seizoen. Bij de één heet het startzondag en bij een ander jeugdzondag. Maar bij iedereen komt het ongeveer op hetzelfde neer. Onder elke gemeente stond de laatste tijd vermeld dat het die en die zondag de start van het nieuwe seizoen was. Sommige gemeenten hadden zelfs nog een startweek met allerlei activiteiten. Wat een organisatie iedere keer. Maar ook wat mooi om aan zoiets te mogen meewerken. Wanneer alles goed verloopt, geeft dat vaak ontzettend veel voldoening. Mooi om ook op die manier gemeente te mogen zijn.