De meeste kerken zijn in de praktijk niet missionair. Wat ik daarmee bedoel? Dat ze niet in de zending werkzaam zijn. Wel het kerkverband natuurlijk. Bijna elk kerkverband heeft zendelingen uitgezonden. Wie het zendingsblad ‘Doorgeven’ leest, ontdekt waar de zendingsvelden liggen en ziet ook iedere keer weer de lange lijst van verjaardagen van  zendingswerkers en hun familieleden.

Onlangs publiceerde De Wekker een interview met de voorzitter van de laatstgehouden generale synode van onze kerken, ds. P. D. J. Buijs. Dit interview vond plaats in verband met de volgende synode, die eind augustus zal worden geopend. Diverse onderwerpen komen aan de orde, ook de kerkelijke eenheid. Wat zal de synode doen? Gaat zij de samenwerking tussen gemeenten uit ons kerkverband en die uit andere kerkverbanden stimuleren of juist niet? De oud-voorzitter vraagt zich af of we werkelijk 'zo' moeten blijven inzetten op een institutionele eenheid, een eenheid tussen kerkverbanden.

Het gaat onverdroten door. De berichtgeving over zichzelf verrijkende topmannen (het zijn nog steeds over het algemeen mannen!) die er met een flinke portie miljoenen vandoor gaan. Alsof het geen diefstal van de gemeenschap is als de raad van commissarissen het heeft goedgekeurd. Die raad heeft uiteraard ook boter op het hoofd.

Zo, die ‘rare’ maanden december en januari zijn tenminste weer voorbij. Januari met zijn piek aan aanmeldingen voor psychologische hulp. Hoezo ‘gelukkig nieuwjaar’? December met zijn mengeling aan verwachtingen, teleurstellingen en oude gevoelens die opgerakeld worden. Waarom anders hebben nogal wat mensen zo’n grondige hekel aan kerst? Welke diepe, duistere zaken staan daar zo in schril contrast met de beoogde gezelligheid en met het feest van Licht?