Twee commissies deden hun werk: de commissie-Deetman en de commissie-Samson. De eerste deed onderzoek naar seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk en de tweede in de Jeugdzorg. Het eerste rapport is nog dagelijks voer voor journalisten, cabaretiers en ieder die er iets over zeggen wil. De paus en pastoors worden nog dagelijks met pek en veren overgoten en smalend heengezonden. Over het tweede rapport hoor je nagenoeg niets. Mevrouw Samson zei onlangs dat na het verschijnen van haar rapport het doodstil is geworden.

Het gaat onverdroten door. De berichtgeving over zichzelf verrijkende topmannen (het zijn nog steeds over het algemeen mannen!) die er met een flinke portie miljoenen vandoor gaan. Alsof het geen diefstal van de gemeenschap is als de raad van commissarissen het heeft goedgekeurd. Die raad heeft uiteraard ook boter op het hoofd.

De meeste kerken zijn in de praktijk niet missionair. Wat ik daarmee bedoel? Dat ze niet in de zending werkzaam zijn. Wel het kerkverband natuurlijk. Bijna elk kerkverband heeft zendelingen uitgezonden. Wie het zendingsblad ‘Doorgeven’ leest, ontdekt waar de zendingsvelden liggen en ziet ook iedere keer weer de lange lijst van verjaardagen van  zendingswerkers en hun familieleden.

Onlangs publiceerde De Wekker een interview met de voorzitter van de laatstgehouden generale synode van onze kerken, ds. P. D. J. Buijs. Dit interview vond plaats in verband met de volgende synode, die eind augustus zal worden geopend. Diverse onderwerpen komen aan de orde, ook de kerkelijke eenheid. Wat zal de synode doen? Gaat zij de samenwerking tussen gemeenten uit ons kerkverband en die uit andere kerkverbanden stimuleren of juist niet? De oud-voorzitter vraagt zich af of we werkelijk 'zo' moeten blijven inzetten op een institutionele eenheid, een eenheid tussen kerkverbanden.