Zorg voor elkaar
Individualisering is een kernwoord in onze tijd. Op zichzelf is aandacht voor het individu prima. Maar wat moeten we daarvan denken in een wereld waarin vereenzaming en verkilling toenemen? De zorg voor elkaar staat onder druk. Het sociale klimaat wordt kouder en killer. De een verlaagt de ander maar al te vaak tot een middel om een doel te bereiken: genot, rijkdom of aanzien.
Eeuwenlang is onze westerse wereld ervan uitgegaan dat de mens zich moet schikken naar de orde van God in zijn schepping. Met ons verstand zouden we die orde tot op zekere hoogte kunnen kennen. In de achttiende eeuw verandert het patroon van denken. Mensen hechten minder waarde aan het Woord van God en gaan vertrouwen op hun eigen inzicht in de werkelijkheid. Zij zoeken naar wetten voor het samenleven alsof God niet bestond. Tot dan toe bewoog het verstand zich volgens Kant om de gegeven orde heen. Het is anders volgens hem: het verstand staat in het middelpunt. De dingen van de wereld bewegen zich eromheen. Het verstand ordent zelf de wereld.