We deden een dagje Opwekking. U weet wel, die grote Pinksterconferentie
in Biddinghuizen: 50.000 bezoekers! We deden de zaterdag, want ja zondag
dan moet je als dominee, maar evengoed als gemeentelid, het feest
vieren in de kleinere of grotere kring van Gods gezin. Bovendien valt er
ook in eigen kring wat te verwachten en te beleven, want de Geest is
uitgestort op alle vlees.
Al langere tijd is de trend gaande, dat ook veel ?kerkmensen?, vooral
ook veel jongelui, naar Opwekking gaan. Sommigen onder ons zullen dat
niet onmiddellijk bijvallen. Anderen, juist ook zij die eens of meerdere
keren gegaan zijn, prijzen zo?n dag aan. Onder die laatste zou ik me
ook willen scharen. Het is goed om over kerkmuren heen andere kinderen
Gods te ontmoeten. Ik denk dan maar zo, om met een liedje van Elly en
Rikkert te zingen: ?We zijn allemaal raar en toch zijn broertjes en
zusjes.? Nu zullen we juist de ander raar vinden, in ?leer en kleer?,
maar bedenk dat vindt de ander juist van ons. Niet dat verschillen er
dan niet meer toe doen. Integendeel, maar het dwingt jezelf en de ander,
wel te komen tot de kernen van wat Gods Woord leert. Van hoe jij
christen moet en mag zijn en hoe in de kern kerk zijn gedomineerd moet
en mag worden door Christus, onze Here en ons Hoofd, inclusief de missie
die we van Hem hebben ontvangen: Gaat heen en maakt alle volken tot
mijn discipelen.
Lees meer: Praise je hees!
De afgelopen week las ik op het internet een interessant stukje over
roddelen. Het gaat wat mij betreft niet alleen over roddelen, maar ook
over wat er zoal in de kranten wordt gepubliceerd. Er is veel commotie
ontstaan over de Telegraaf die een interview met de enige overlevende
van de vliegtuigramp in Libi? heeft gepubliceerd. Andere kranten zijn
ook bekritiseerd over het plaatsen van een foto van de jongen, zonder
dat daar toestemming voor is gevraagd.
Het stuk wat ik gelezen heb, gaat als volgt:
Op een dag liep Socrates een kennis tegen het lijf die zei: ?Socrates,
weet je wat ik zojuist hoorde over een van je studenten?? ?Wacht even,?
antwoordde Socrates, ?voordat je verdergaat, wil ik dat je een kleine
test doet die Drievoudige Filter heet. Laten we eerst eens filteren wat
je te zeggen hebt, voordat je verdergaat om met mij over een van mijn
studenten te praten.?
?Het eerste filter is: Heb je je er zelf van vergewist dat hetgeen je me
gaat vertellen echt waar is??
?Ehh ? nee,? zei de kennis, ?eigenlijk hoorde ik het net en ik dacht ? ?
?Goed,? zei Socrates, ?dus je weet niet zeker of het waar is.
Lees meer: Drievoudig filter
Wat is een goede preek? Als het hart van de eredienst naar
reformatorisch besef de prediking van het Evangelie is ? en dat is het
naar mijn overtuiging ?, dan is dit een belangrijke vraag. Het is toch
de worsteling en het gebed van iedere door God gezonden predikant om in
de verkondiging het Woord van God zo duidelijk en getrouw mogelijk aan
het woord te laten komen. Maar wanneer kun je dan zeggen: mijn preek was
goed? Wie bepaalt dat?
In de Rooms Katholieke Kerk heeft men zich ook met deze vraag bezig
gehouden. In zijn boek met de titel 'Het Woord van God' geeft
aartsbisschop Nikola Eterovic, secretaris-generaal van de
bisschoppensynode, suggesties over hoe priesters en diakenen hun preken
kunnen verbeteren en de aandacht van hun hoorders kunnen vasthouden.
Tegelijk geeft hij daarin zijn mening weer over wat een goede preek is.
Een goede preek, zegt hij, duurt niet langer dan acht minuten. Nu zou je
dit een priv?mening kunnen noemen, ware het niet dat het Vaticaan deze
mening over heeft genomen en de geestelijken aanbevolen heeft deze
opvatting in praktijk te brengen.
Misschien vraagt iemand zich af: waarom moet dit in een commentaar
vermeld worden? Zo denken ze er blijkbaar in de Rooms Katholieke Kerk
over, maar daar hebben wij toch niets mee te maken? Dat kunnen we gerust
voor kennisgeving aannemen. Er zijn belangrijker dingen dan je druk
maken over hoe men vanuit Rome bepaalt wat een goede preek is.
Lees meer: Een goede preek
Op 9 juni zijn er verkiezingen. De campagne is inmiddels in volle gang.
Het worden spannende verkiezingen. Welke partij wordt het grootst? Hoe
groot wordt de PVV van Geert Wilders? Welke partijen gaan samen regeren?
Wordt het een coalitie van 3 of zelfs van 4 partijen?
Ze zeggen dat er wat te kiezen valt. Want we leven nog steeds in
crisistijd. Er moet flink bezuinigd worden. Nederland moet echt op de
schop. Het roer moet echt om. We leven in een spannende tijd. Liever
gezegd: we staan in Nederland voor een aantal grote uitdagingen.
Maar de echte verkiezingsvragen liggen wat mij betreft niet op het
financi?le vlak: hoeveel moet er bezuinigd worden. Of op het
internationale vlak: hoeveel wil Nederland uitgeven aan
ontwikkelingssamenwerking? Of op het kennisvlak: wordt er bezuinigd of
wordt er ge?nvesteerd in onderwijs en onderzoek? Nee, de echte en
diepere vraag ligt op het relationele vlak. Die vraag gaat over
vertrouwen tegenover angst.
Angst voor het onbekende speelt bij veel mensen bewust en onbewust een
grote rol. Nederland is onderdeel van Europa, het is onderdeel van de
hele wereld. De crisis die in Amerika begon heeft hier ook grote
effecten. De vulkaan op IJsland legt het hele vliegverkeer in Europa
dagen plat.
Sommige politici zijn meesters in het onder woorden brengen van die vaak
onbewuste gevoelens van onbehagen en angst. Pim Fortuijn kon dat goed,
Geert Wilders kan dat als geen ander. Vervolgens gebruiken dit soort
politici stoere taal met grote woorden. En zo-doende versimpelen ze vaak
de werkelijkheid.
Door deze drie dingen: het verwoorden van gevoelens van onbehagen en
angst, het gebruiken van stoere taal en het versimpelen van de
werkelijkheid, trekken dit soort politici vaak veel stemmen.
Lees meer: Wat ver-kies jij?
Op mijn vorige commentaar kreeg ik naast wat bijval uit de hoek van
predikanten ook een kritische reactie. Deze reactie van een lezer van
dit blad was vooral gericht op mijn vermoeden dat de meeste kritiek op
de kerkdiensten komt van mensen die doordeweeks het minste contact met
God hebben.
In zijn reactie geeft deze lezer aan dat hij veel kritiek heeft op de
diensten en dat het hem inderdaad niet lukt om doordeweeks veel tijd te
besteden aan Bijbelstudie, meditatie of gebeden langer dan drie
minuten. Hij schrijft dan o.a.: ?Meestal overleeft het avondgebed het
bij mij niet tussen ?nog even de laatste nieuwsfeiten verzamelen?,
?achtergronden horen bij Pauw en Witteman? en het uitgeput in slaap
vallen. Kortom > 90% van mijn actieve geloofsleven komt inderdaad op
de zondag(ochtend) aan. Ik wil echter wel graag meer dan 90% van mijn
tijd werken volgens mijn christelijke overtuigingen. ????..
Hoe optimistisch ik altijd ben, ik zie mezelf niet meer echt open naar
de kerkdiensten gaan. De huidige setting, waarin routine, sleur en
onbegrijpelijke of niet aan mijn belevingswereld appelerende taal de
boventoon voeren, biedt echter geen ruimte voor ontwikkeling. Ik laat
het over me heen komen. Ik neem daarom een bijschrijfbijbel, andere
vertalingen, een aantekeningenboekje of zelfs christelijke lectuur mee
om zelf te lezen. En naast me zit bijna de hele dienst iemand van 12
jaar in zijn jongerenbijbel te lezen. Het lijkt wel op de aanvaarding
van files zoals je die bij westerlingen bespeurd. Ach, 75 minuten in de
file, ?t went wel.?
Lees meer: 75 minuten in de file
