Geroezemoes
Het geluid is niet van de lucht. Ik weet nog dat ik in de stilte van een vroege morgen op Rotterdam-Zuid altijd op de achtergrond het zoemende geluid hoorde van de A15. Later voegden zich daarbij de klinkelbel van de tram en dat buurmannen, overigens ook steeds meer buurvrouwen, hun auto’s voor de deur startten om weg te rijden naar hun werk. Het geluid ging de hele dag door. Ook zondags. Wij -alle kerken van Rotterdam - konden wethouder Simons niet bekeren om de zondagsrust te respecteren. Helemaal oorlogsgebied leek het wanneer de Kuip was bezet door een leger supporters van Feijenoord of tijdens een groot voetbaltoernooi of tijdens de Marathon van Rotterdam. Met ronkende motoren om de Nebokerk verlieten de supporters hun slagveld. Is het in Assen anders? Uiteraard, het is hier niet zo massaal en massief en toch... weinig echte stilte. De A28 en de rondweg zoemen dag en nacht om de stad en regelmatig voegt zich daarbij het geluid van de TT baan. De windrichting bepaald met hoeveel decibels ze je oren bereiken. Tijdens de vakantie sloegen we onze tent op bij Fuggia, tegenover Venetië. Deze lag pal naast een raffinaderij waar dag in dag uit gas werd afgefakkeld met een bulderend geluid en hogerop passeerden met de regelmaat van de klok vliegtuigen. Kortom: al gedurig geroezemoes.

Naar aanleiding van een onderzoek door omroep Max onder ruim 1600 panelleden van 50 jaar en ouder zond deze omroep vorige week zaterdagavond een discussieprogramma uit over de vraag hoe men denkt over het vrijwillig beëindigen of laten beëindigen van het leven. Ik heb weliswaar zelf die uitzending niet gezien, maar op de website 'Hollandse Zaken' van genoemde omroep is een korte beschrijving van de discussie te vinden. Bovendien tref je er een rapport aan met de volledige uitslag van het onderzoek. De samenvatting die men van het onderzoek geeft, zet je wel aan het denken. Maar liefst 64 procent van de ouderen vindt dat mensen die 'klaar zijn met het leven' het recht hebben hun leven op een humane manier te (laten) beëindigen. Ook blijkt uit het onderzoek dat 52 procent van hen vindt dat hulp bij een zelfgekozen levenseinde in de toekomst niet langer strafbaar moet zijn. En 18 procent vindt het nu al gerechtvaardigd om iemand die niet ernstig ziek of depressief is te helpen sterven. Dat zijn geen kleine getallen.

Het valt niet mee deze zomer. Er komt namelijk nogal wat regen uit de lucht vallen. Het voorjaar 2011 wordt als ‘droog’ getypeerd. De langste dagen van dit jaar zullen naar alle waarschijnlijkheid als ‘nat’ worden bestempeld. Vakantiegangers (zeker de kampeerders) horen urenlang het getik op hun tent of caravan. Andere campinggasten zijn het luisteren daarnaar moe, pakken hun spullen en keren zoals dat heet huiswaarts. Sneu zo’n verregende vakantie. Een aantal mensen laat het er niet bij zitten. Zij boeken een last minute en vertrekken naar zonniger oorden. Ik heb nog geen boer gesproken maar ik vrees dat ik te horen krijg dat dit te veel van het ‘goede’ is na de zeer droge lente. Het weer we hebben er met zijn allen nog steeds geen vat op. En hoe vaak zeggen we dan tegen elkaar: “en dat is maar goed ook;  je moet er toch niet aan denken dat slechts één persoon of één macht het over het weer voor het zeggen zou hebben?”

De Nederlandse politiek is druk bezig om religie in de maatschappij waar mogelijk te laten verdwijnen en, waar niet mogelijk, te minimaliseren. Natuurlijk mag iedereen achter de voordeur individueel geloven wat hij of zij wil, maar buitenshuis is elke uiting die te maken kan hebben met een persoonlijk geloof op z’n minst verdacht en onwenselijk.
Denk daarbij maar even aan het verbod op ritueel slachten, het willen verbieden van de SGP en recent de nieuwe gedragscode ‘Lifestyle-neutraliteit politie’. De liberalen zijn een ware kruistocht begonnen tegen alles wat het atheïsme en agnosticisme in de weg staat.
Voordat we echter in een reflex van verontwaardiging schieten is het goed om ons eens te verplaatsen in deze liberalen. Wat voor beeld hebben zij van religieuzen en, als het om ons gaat, van christenen in het bijzonder?

Van de tijd dat ik op de middelbare school zat, kan ik mij nog herinneren dat mijn Engelse lerares erg veel zorg besteedde aan de uitspraak. Het Engelse woord immediately moesten we diverse keren herhalen tot het moment dat we het vlot in het Engels konden uitspreken. ‘Want’, zo zei ze, ‘de kracht van de herhaling is het succes’. En daar had ze gelijk in. Zo heb ik tijdens mijn schoolperiode heel veel voordeel gehad van het maar steeds weer herhalen van de lesstof. Op een gegeven ogenblik echter komt het moment, dat je het wel weet en dan is herhaling niet leuk meer. Maar zo leer je de dingen natuurlijk wel.     

In die zelfde periode had ik een vriend met wie ik naar school fietste. Iedere keer als zijn moeder hem uitzwaaide riep ze hem na: ‘Hendrik: oppassen, voorzichtig en goed je best doen.’ Het was voor haar gewoon een automatisme. De eerste paar keer zei hij nog van ja, maar na een paar keer hoorde hij het al niet meer. Later hebben we daar nog vaak om moeten lachen.
En doen we in ons dagelijks werk ook niet vaak veel dingen bij herhaling? Autowassen, de tuin wieden, boodschappen doen, patiënten wassen, kinderen iets voor doen, enzovoort. Gewoon omdat het nodig is. Ik geef toe dat er verschillende methodes zijn om bepaalde handelingen te doen, maar toch!

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...