Het valt niet mee deze zomer. Er komt namelijk nogal wat regen uit de lucht vallen. Het voorjaar 2011 wordt als ‘droog’ getypeerd. De langste dagen van dit jaar zullen naar alle waarschijnlijkheid als ‘nat’ worden bestempeld. Vakantiegangers (zeker de kampeerders) horen urenlang het getik op hun tent of caravan. Andere campinggasten zijn het luisteren daarnaar moe, pakken hun spullen en keren zoals dat heet huiswaarts. Sneu zo’n verregende vakantie. Een aantal mensen laat het er niet bij zitten. Zij boeken een last minute en vertrekken naar zonniger oorden. Ik heb nog geen boer gesproken maar ik vrees dat ik te horen krijg dat dit te veel van het ‘goede’ is na de zeer droge lente. Het weer we hebben er met zijn allen nog steeds geen vat op. En hoe vaak zeggen we dan tegen elkaar: “en dat is maar goed ook;  je moet er toch niet aan denken dat slechts één persoon of één macht het over het weer voor het zeggen zou hebben?”

Van de tijd dat ik op de middelbare school zat, kan ik mij nog herinneren dat mijn Engelse lerares erg veel zorg besteedde aan de uitspraak. Het Engelse woord immediately moesten we diverse keren herhalen tot het moment dat we het vlot in het Engels konden uitspreken. ‘Want’, zo zei ze, ‘de kracht van de herhaling is het succes’. En daar had ze gelijk in. Zo heb ik tijdens mijn schoolperiode heel veel voordeel gehad van het maar steeds weer herhalen van de lesstof. Op een gegeven ogenblik echter komt het moment, dat je het wel weet en dan is herhaling niet leuk meer. Maar zo leer je de dingen natuurlijk wel.     

In die zelfde periode had ik een vriend met wie ik naar school fietste. Iedere keer als zijn moeder hem uitzwaaide riep ze hem na: ‘Hendrik: oppassen, voorzichtig en goed je best doen.’ Het was voor haar gewoon een automatisme. De eerste paar keer zei hij nog van ja, maar na een paar keer hoorde hij het al niet meer. Later hebben we daar nog vaak om moeten lachen.
En doen we in ons dagelijks werk ook niet vaak veel dingen bij herhaling? Autowassen, de tuin wieden, boodschappen doen, patiënten wassen, kinderen iets voor doen, enzovoort. Gewoon omdat het nodig is. Ik geef toe dat er verschillende methodes zijn om bepaalde handelingen te doen, maar toch!

‘We leven in moeilijke tijden’. Deze verzuchting hoor ik de laatste tijd geregeld.  Daar wordt dan niet alleen de financiële situatie mee bedoeld. Maar het is meer een gevoel van verwarring, een gevoel van onzekerheid. Bij het lezen van de krant vliegen de tegenstrijdige uitspraken je tegemoet. Ik zal er een paar noemen en dan mag u kijken of u dat ook zo beleeft.
De werkloosheid daalt, er komen banen bij. Maar niemand wil een 40-plusser in dienst nemen en al helemaal geen WAO’ers of Wajong’ers of mensen die al lang in de WW zitten. Vrouwen moeten aan het werk, maar de kinderopvang wordt steeds duurder.
Het PGB wordt afgeschaft. Mantelzorgers krijgen het steeds zwaarder. Want een baan én zorgen voor je partner of ouder is niet te doen. Een verpleeghuis is vaak het dure alternatief.
We moeten ook veel meer zelf betalen. Vooral de geestelijke gezondheidszorg krijgt het zwaar te verduren. Mensen die een psychiater nodig hebben, moeten hoge eigen bijdragen betalen. Dit maakt de drempel om in behandeling te gaan nog hoger dan hij vaak al is. Zorgmijders en junks zullen al helemaal niet meer voor een behandeling kiezen. Moeten er dan eerst ongelukken gebeuren voor iedereen weer wakker wordt geschud?

Maakt de Geest ons tot een totaal nieuwe mens? Volgens A. van de Beek wel. De Geest is een vuur dat ons eigen leven in de fik steekt. Daarvan blijft niets over. 'Er is geen continuïteit tussen het leven zonder en het leven met de Geest'. De doop in de Geest is een ondergaan in een verterend vuur, maar doet ook een totaal nieuwe mens verrijzen, zo schreef hij in een prikkelende column over Pinksteren.
Het evangelie vermeldt dat Jezus doopt met de Geest. Zo kondigt Johannes de Doper Hem aan. Paulus spreekt ook over de doop in de Geest, hoewel slechts op één plaats (1 Kor. 12, 13). Helaas is de vertaling uit 1951 daarin niet duidelijk. Daar wordt gesproken over een doop door de Geest. Maar in plaats van het woordje 'door' moeten we 'in' lezen: 'Wij zijn allen gedoopt in één Geest'. Die vertaling past bij het vervolg van de tekst. Daar wordt gesproken over het gedrenkt-zijn met de Geest. Ieder die zijn vertrouwen stelt op het volbrachte werk van Jezus, mag weten dat hij is gedrenkt met en gedoopt in de Geest.

Het is alweer heel wat jaren geleden dat een zuster uit een gemeente die ik mocht dienen haar bezwaren kenbaar maakte met betrekking tot de belijdenisgeschriften van de kerk. 'Niet de leer, maar de Heer', was haar – overigens toen al niet meer zo originele - standaarduitdrukking om haar afkeuring over de leer van de kerk te laten blijken. Ze was niet de enige die zo dacht. Ook anderen uit het gezin waar ze vandaan kwam huldigden dit standpunt en staken dat niet onder stoelen of banken. Sommigen van hen hebben daar de consequentie uit getrokken en zijn overgestapt naar een evangelische gemeente.
Pagina 99 van 117

Kerkdiensten

Commentaar

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...