De Nederlandse vrouwen die zich vol- of deeltijds wijden aan de opvoeding en verzorging van haar gezin en kinderen, zijn volgens schrijfster Elma Drayer ‘verwende prinsesjes’. De kritiek van Drayer richt zich vooral op de 3 miljoen vrouwen die niet economisch zelfstandig zijn. Die een uitkering hebben, in de bijstand zitten, hun man het werk laten doen, die de samenleving met andere woorden veel geld kosten. Gewerkt moet er worden! Want pas als je economisch zelfstandig bent, tel je mee.
Ze verduidelijkte haar mening nog eens in het tv-programma Pauw en Witteman. Zij vindt dat de Nederlandse vrouwen en in het bijzonder de moeders geen verantwoordelijkheid nemen in de maatschappij. Ze leunen als het ware op de gemeenschap en dat is misbruik maken van gemeenschapsgelden en het ontduiken van verantwoordelijkheden.
Bij het googelen van de naam Elma Drayer, kun je ook uitgebreid lezen wat ze er verder nog van vindt. Haar benadering van de moeders en kinderen vind ik kleinerend. Ja, het is waar dat vrouwen nu niet meer zoveel tijd steken in het huishouden. Het is ook waar dat kinderen heus wel tegen een stootje kunnen. Maar het is ook waar dat moeders buiten het huishouden nog wel iets anders te doen hebben en dat er ook kinderen zijn die niet zo perfect zijn als zij beweert.

Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik in een commentaar kritische opmerkingen maakte over een reclameboodschap van het Humanistisch Verbond. Het is belangrijk zich in het gedachtegoed van deze beweging te blijven verdiepen omdat daarin tot uitdrukking wordt gebracht wat er in brede lagen van ons volk aan opvattingen leeft met name op het terrein van leven en dood. Opvattingen die te maken hebben met vragen als: van wie is ons leven, hoe gaan we met het inrichten van ons leven om, wat is de zin en het doel van ons bestaan? Met daarmee direct verbonden de kwestie: is het met de dood definitief afgelopen of begint het dan pas goed?
De humanisten hebben hier een uitgesproken mening over getuige de nieuwe suggestieve slogan, waarmee ze kort geleden campagne zijn gaan voeren. Riepen ze eerst in hun reclameboodschappen op om zich bij hen aan te sluiten teneinde niet aan de goden – inclusief de God van de Bijbel - overgeleverd te zijn, nu wordt via allerlei publieke kanalen de vraag aan ons voorgelegd: ‘Gelooft u ook meer in het leven vóór de dood?’ Overigens een merkwaardige vraag. Vooral het woordje ‘meer’ doet vreemd aan. Gelooft men dan toch dat er ook leven is ná de dood? Of zou men door het zo te formuleren proberen mensen, die vermoeden dat er na de dood wel iets zal zijn, maar zich daar niet al te druk om maken, over de streep van het lidmaatschap naar zich toe te trekken? Vooral vanuit christelijke kring, omdat er ook daarbinnen hoe langer hoe meer zijn, die alles op de kaart en het hier en nu zetten met als gevolg dat hun blik op het hiernamaals zo goed als verduisterd is. Het zou kunnen.

Begrijp me goed. Wilders is mijn man niet. En met de PVV heb ik niets. Want dat is een partij die op wezenlijke punten afwijkt van het christelijke gedachtengoed. Om die reden kan ik er inkomen dat , vanwege de gedoogsteun van de PVV, een derde deel van het CDA en veel prominenten uit die partij grote bezwaren hebben tegen deelname van het CDA aan de regering. Tot op zekere hoogte begrijp ik ook dat wordt gezegd dat het CDA op deze manier een podium aan de PVV biedt om haar idee?n uit te dragen.
Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de werkelijkheid vooral anders is. Het zijn de kiezers die de PVV een podium hebben gegeven. Verder kan worden gezegd dat het aan de PVV te danken is dat dit kabinet Rutte op het podium staat. De PVV maakt het door haar steun mogelijk dat dit minderheidskabinet, met slechts steun van 52 zetels in de Tweede Kamer, en soms met nog minder steun, aan de slag kan.
Uiteraard is het ook te danken aan de opstelling van Mark Rutte. Hij wilde Paars plus niet. Hij voelde ook weinig voor een kabinet van VVD, PvdA en CDA. Bovendien voelde Cohen daar helemaal niets voor. Zo ontstond dit kabinet. Maar dat was onmogelijk geweest zonder de gedoogsteun van de PVV.

Twee weken geleden was onze nieuwe minister-president op de tv. Hij vertelde dat onder zijn bewind er geen plaats meer was voor kansarme immigranten. Kansrijken bleven echter als vanouds van harte welkom. Ik zat samen met mijn vrouw te kijken en zei: "Het lijkt mij inderdaad ook beter dat de kansarmen dáár sterven."

Ik hoop dat u begrijpt dat deze opmerking niet van ironie gespeend was, maar ondertussen is dat feitelijk wel het resultaat van het nieuwe beleid.

De hoogopgeleide kansrijken zijn zelfs meer dan van harte welkom omdat wij daar tekorten aan hebben. Dat de gevolgen van deze braindrain zullen zijn dat de kansarmen nog kansarmer worden, daar lijkt onze regering niet moeilijk over te doen. En het lijkt mij toch echt dat wij per 1000 inwoners nu al meer hoogopgeleiden hebben dan zij per 100.000.

Ik word daar niet vrolijk van. Kijk, ik begrijp best dat er hier in Nederland geen ruimte is om 3 miljard kansarmen op te nemen. Maar het getuigt niet van veel fatsoen om deze mensen ook nog te beroven van de intellectuele toplaag, om het maar eens eufemistisch te zeggen. Het lijkt er waarachtig op dat de VOC-mentaliteit een revival beleeft. Balkenende kan blij zijn met de nieuwe regering. Maximaal profiteren en minimaal delen.

Was ik daarbij? Een dag na ??n van de voltallige vergaderingen van de Generale Synode sla ik de krant op en lees het verslag. Altijd interessant om te kijken waar jezelf bij bent geweest, nietwaar. De kop van het bericht brengt me al aan het twijfelen. De inhoud bevestigt mijn bang vermoeden. Ik was erbij maar ik zou mijn handtekening (?voor akkoord?) niet willen zetten onder dit krantenbericht. Wat valt me dat tegen! Ik geef toe dat een krantenartikel geen letterlijk verslag hoeft te zijn. Maar er mag toch wel een bewuste poging worden gedaan de sfeer en inhoud zo goed mogelijk weer te geven? Ik kon me echt ? en dat bij meer dan ??n verslag -  niet aan de indruk onttrekken dat er journalistiek ?gescoord? moest worden. Dat er ?iets? moest worden opgeroepen dat er niet was. Jammer!
Pagina 104 van 116

Kerkdiensten

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...