Niet scheppen maar scheiden, dat is wat de Here God deed. Al eeuwenlang
blijkt de eerste zin van de Bijbel verkeerd vertaald te zijn. Aldus
aantredend hoogleraar uitlegkunde van het Oude Testament Van Wolde.
Citaat uit dagblad Trouw: ?Het traditionele beeld van God de Schepper
is onhoudbaar?. Verwacht van mij nou niet dat ik deze column gebruik om
het gelijk dan wel ongelijk aan te tonen van haar standpunt. Daar zijn
in de afgelopen dagen alweer pagina?s aan opvattingen over
volgeschreven. Wat ?k daaraan nog kan toevoegen is hetzelfde als uilen
naar Athene brengen. Bovendien ? en daar gaat het mij om - ik heb haar
publicatie niet gelezen en loop daardoor het gevaar zomaar wat te gaan
roepen. En dat is nu precies waar ik het w?l met u over wil hebben:
zomaar-wat-gaan-roepen.
Waar baseren wij ons op wanneer wij ons een mening vormen? Het begint
volgens mij met een krant. Maar het zou ook zomaar een ander dagblad
kunnen zijn. Of een actualiteitenprogramma. Maakt mij niet uit. En hoe
begint deze krant? Met een kop! En dan moet je opletten, een kop die de
hele kerkelijke wereld, zeker die van de theologen op zijn kop zal
zetten. ?Openingszin Bijbel klopt niet?. ?God schiep niet, hij
scheidde?.
Ik zie de journalist voor me. Ik hoor het gegniffel tijdens de
redactievergadering. Dit wordt ?m. De knaller van de week! Duw mevrouw
Van Wolde een microfoon onder de neus. Laat haar vervolgens over haar
unieke vondst vertellen en plaats dat prominent in de krant. Als dit
niet voor ophef zorgt, dan weet ik het niet meer. En, ja hoor. Het
artikel wordt gelezen en de rapen zijn direct gaar.
Lees meer: Scheppen en scheiden
Er klinkt steeds vaker kritiek op subsidies voor religieuze
organisaties. Natuurlijk is dat niet nieuw. Hoe vaak heeft in het
verleden in het politieke debat niet de vraag geklonken of aan
christelijke organisaties wel overheidsgeld mocht worden verstrekt. De
gesprekken waren dan meestal gematigd van toon. Maar de laatste tijd is
er een kentering merkbaar. De debatten over overheidssubsidies aan
instellingen als Youth for Christ (Amsterdam) of Het Scharlaken Koord
(Haarlem) worden feller. De oorzaak hiervan is, dat politici er beducht
voor zijn, dat de hierboven genoemde organisaties op kosten van de
belastingbetaler aan het evangeliseren slaan. Al snel wordt er dan
geroepen: ?Waar is de scheiding tussen kerk en staat?? Net alsof daar
een scherpe streep tussen is te trekken. Scheiding tussen kerk en staat
wordt dan vaak zo opgevat, dat kerk en staat helemaal niets met elkaar
te maken zouden mogen hebben. Dat er geen interactie mag plaatsvinden
tussen overheidsinstanties en religieuze organisaties. Dat er geen
subsidies aan religieuze instellingen mag worden verleend. De overheid
moet neutraal blijven.
Lees meer: Scheiding tussen kerk en staat
Tijdens de Algemene Beschouwingen na Prinsjesdag, stelde Geert Wilders
volgens mij de meest absurde belastingregel voor die ik ooit gehoord of
gelezen heb. Er moet een belasting komen op het dragen van hoofddoekjes
onder de naam van ?Kopvodden tax?. Het woord alleen al straalt een
ongekende minachting uit. Dragers van dergelijke hoofddoekjes, en we
weten allemaal dat dat hoofdzakelijke moslima?s zijn, zouden per jaar
duizend Euro belasting moeten betalen.
De rekensom heb ik niet gemaakt, maar ik verwacht niet dat we daarmee
het bedrag van 35 miljard per jaar halen dat bezuinigd moet worden.
Afgezien daarvan is het natuurlijk een gotspe om belasting te gaan
heffen op geloofsuitingen. Naast de hoofddoekjes heb je dan nog
baarden, pijpenkrullen, keppeltjes, kruisen aan kettingen, nabijten,
pijen, soutanes, toga?s en ga zo maar door. Gelijke monniken, gelijke
kappen, zeg maar.
Voor mij is het terecht dat vrijwel de gehele Tweede Kamer tegen Geert
Wilders in verweer kwam. Het is echt niet te bevatten dat een
politicus, met in de peilingen een zetelaantal van ongeveer 30, met
droge ogen een dergelijk voorstel kan doen. Aan de andere kant, de
meeste andere voorstellen hebben nu ook niet een niveau waar enige
intelligentie vanaf straalt.
Lees meer: Hoofddoekjes
Kamer
Een nieuwe gewoonte lijkt landbreed door te breken: op de man spelen.
De rellen bij Hoek van Holland zijn daar een extreem voorbeeld van. De
speciale agenten die hooligans in de hand moeten houden, waren bij de
laatsten met naam en toenaam bekend. Dat hebben ze geweten! Het laatste
redmiddel om hun vege lijf te redden was het trekken van pistolen. Met
fatale gevolgen. Het bleek ook tijdens de Algemene Beschouwingen. De
Minister-president werd onophoudelijk persoonlijk aangevallen. De
verwijten aan zijn persoon waren niet van de lucht. Nu zal het waar
zijn dat hij zijn dag niet had, zoals hij later verklaarde, maar dat
laat onverlet dat Kamerleden in woord en bejegening zich respectloos
opstelden en oordeelden. Er heerste een sfeer van woede en agressie,
die papieren vorm kreeg in een motie van wantrouwen. Dat laatste zal
wel wettig zijn en reglementair kunnen, maar het openbaart een
haatdragende houding en een spelen met onheilig vuur. Alles werd
geoorloofd geacht om maar te scoren voor eigen gelijk of eigen
populariteit. Inhoudelijk, zo was ieders oordeel, was het een weinig
diepgaand of verheffend debat. Er werd meer gelet op de poppetjes dan
op het spel. Het politieke ambacht dolf het onderspit op enkele
uitzonderingen na. Zoals vaker vormde Bas van der Vlies een welkome
uitzondering. Inhoudelijk en waardig voerde hij het debat.
Lees meer: Op de man spelen
Stel: In het voorjaar krijgt u ineens zin in een appeltje. Maar de
fruitmand is helaas leeg. Geen nood, want in de tuin staat een
appelboom.
Bij de boom gekomen is er geen appel te bekennen. Woedend loopt u naar
de schuur, pakt een bijl en hakt de boom om. Nu geen appel - dan maar
nooit meer een appel.
De buren, die het zien, beginnen ernstig aan uw verstandelijke vermogens te twijfelen. En terecht.
Deze week lazen we een dergelijk verhaal in de Bijbel.
Jezus, op weg naar Jeruzalem, krijgt honger. In de verte ziet hij een
vijgenboom staan en Jezus gaat er naar toe om te eten. De evangelist
Markus schrijft dan dat het nog geen vijgentijd is. Als er dan ook
niets te eten valt, wordt Jezus zo boos dat hij de boom vervloekt. Als
ze er de volgende dag langskomen, is de boom verdord.
Als je dit zo leest, dan verdenk je Jezus toch wel van onredelijk
gedrag. Want hoe kan hij nu verwachten dat er iets aan die boom moet
zitten, terwijl het nog veel te vroeg in het jaar is. Na het
Bijbellezen hadden we het er over dat dit gedrag toch helemaal niet bij
de Here Jezus past. Hij was altijd bezig met mensen beter te maken,
doden op te wekken. Er staat zelfs geschreven: het geknakte riet zal
Hij niet verbreken. Hij is altijd bezig om heel te maken. En dan
verwoest hij een boom die niets verkeerds doet! Waarom?
We kwamen er niet uit.
Lees meer: Vrucht dragen
