Hoe moet je het evangelie brengen in een cultuur die zich steeds verder verwijderd van God en zijn gebod? Aan die vraag was in 2017 in Apeldoorn een symposium gewijd. De hoofdlezing op deze dag werd verzorgd door Gert-Jan Roest.
Deze uitgave van de TU Apeldoorn, bevat de tekst van de inaugurale rede die dr. M.J. Kater heeft uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar in de praktische theologie aan de Theologische Universiteit te Apeldoorn op 21 januari 2017.
In wat de schrijver van de brief aan de Hebreeën zijn lezers met klem onder de aandacht brengt, wordt duidelijk in welke geestelijke situatie deze gelovigen verkeren. En het verontrust de schrijver – wie dat ook mag zijn, we weten het gewoon niet – op een geweldige manier.
Hoewel deze mensen al enige tijd geleden tot geloof zijn gekomen (5,12) en tot een zekere groei in het geloof hadden kunnen komen, is er van groei in het geheel geen sprake. Integendeel, er wordt nadrukkelijk geestelijke achteruitgang zichtbaar. Eigenlijk zou het fundamentele van het geloof opnieuw op tafel moeten komen (5,11-14).
Bij het doorlichten van de gemeente signaleert de schrijver 'slappe handen, knikkende knieën' (12,11), een duidelijke geestelijke traagheid (5,11). Zelfs is er bij sommigen sprake van afval van het geloof. (3,12). Bij meerderen ontbreekt elke standvastigheid in het geloof. (2,3).
De meesten van u kennen C.S. Lewis wel van zijn boeken over Narnia. Ze zijn bekend geworden in veel landen en in veel talen vertaald en verfilmd. Maar Lewis heeft veel meer geschreven. Natuurlijk veel wetenschappelijke boeken, maar nadat hij op 32-jarige leeftijd tot de conclusie gekomen was dat de 'mythe' van het christendom wel waar moest zijn, schreef hij ook boeken als Het probleem van het lijden, en christelijke science fiction, de Ransomtrilogie.
Ook hield hij radiotoespraken over religieuze onderwerpen. Het verhaal gaat, dat hij in 1940, tijdens een saaie preek, een idee kreeg voor iets als een briefwisseling tussen duivels. De bedoeling was om de kunst van het verleiden vanuit een andere invalshoek te belichten. Hij werkte dat verder uit en in 1941, tijdens de oorlog, verscheen in het Anglicaanse weekblad «cursief» The Gardian «einde cursief» een wekelijkse feuilleton van eenendertig brieven: The Screwtape letters , in Nederland vertaald als Brieven uit de hel.
Laat het huwelijk bij allen in ere zijn en het huwelijksbed onbevlekt, want ontuchtplegers en overspelers zal God oordelen (Hebr.13,4). Dit onderwijs uit de Bijbel hebben wij als kerk van Christus ook vandaag zeker nodig in al onze huwelijks- en relatieproblemen.
Onlangs kwam nog naar buiten dat het grootste protestantse kerkgenootschap van de Verenigde Staten, de Southern Baptist Convention, te maken heeft met een #MeToo-schandaal. En dan te bedenken dat veel zonde niet in de openbaarheid plaatsvindt. Dat er zoveel misgaat onder christenen wijst erop dat we God kwijt zijn in ons denken over het huwelijk.
