In het vorige artikel kwam de historische zijde van de leerdienst in beeld. We zagen dat zij vergroeid is met onze gereformeerde traditie. Maar waarom eigenlijk? Is daar een bijbels-theologische motivatie voor te noemen? Die is er.

De oevers van de bijbel vloeien over van het leren. Denk alleen al aan woorden als Thora (levende leer), Meester, discipelen (leerlingen). In Nehemia 8 wordt het verhaal verteld van een unieke leerdienst na de ballingschap. In Handelingen 2 is het leren een van de pilaren van het gemeente-zijn (vers 42). U kunt deze voorbeelden zelf met vele anderen vermeerderen.

Op donderdag 15 maart vergaderde de classis Leeuwarden. In zijn meditatie naar aanleiding van Johannes 15, 9-17 wees ds. M.B. Visser op het woord 'vrienden'. 'Wil je elkaars vrienden kunnen zijn, dan moet je elkaar goed kennen. Jezus noemt ons Zijn vrienden: Hij is het die ons Zijn vriendschap biedt. Dan moeten we ook naar elkaar kijken zoals Jezus naar de Zijnen kijkt. Hij geeft zijn gebod dat we elkaar liefhebben. Dan zijn we ook zorgvuldig naar elkaar toe in wat we zeggen.'  

Ds. Cor Langbroek (1927-2009) diende twee gemeenten in het Noorden.  De gemeente van Nieuwe Pekela van 1955-1961, die van Drachten van 1983-1995. Van 1961-1967 was hij verbonden aan de kerk van Veenendaal-Bethel. Van 1967-1983 was hij legerpredikant. Hij werd bekend als predikant in kerkdiensten voor mensen met een verstandelijke beperking.  Ds. Langbroek stond in het leger en in de gemeenten bekend als iemand met een bijzonder oog voor mensen. Hij trouwde in 1955 met Maartje ’t Hart. Ze kregen vijf kinderen.

Op 3 maart vergaderde de classis Groningen in de Maranathakerk te Groningen. Namens de roepende kerk, Veendam/Wildervank, opende ds. A.M. Postma de vergadering. Gelezen is Psalm 34, 9 en Efeziërs 3, 14.18-19. Wij buigen voor God en mogen in Christus door Hem gered zijn om met alle heiligen te proeven van Christus’ liefde. De vergadering is in groepjes uit elkaar gegaan om met elkaar te delen hoe eenieder proeft en geniet van Christus’ liefde. Na de gespreksronde opende ds. Postma de vergadering met gebed.