De moeder van de zonen van Zebedeüs
Het ‘Gebed voor mijn kinderen’ kon door haar zijn geschreven. En welke moeder zou het niet bidden? De namen van mijn kinderen in uw handen … De liefde van Christus in hun woorden en daden … Dichtbij Jezus in Zijn koninkrijk … Want dan zijn ze veilig!
Wat is daar nu mis mee? We bidden het allemaal! We willen allemaal, dat onze kinderen in der eeuwigheid veilig zijn. Uit vroomheid zullen we soms zeggen, dat een plaatsje aan het voeteneind ook wel goed is, als het maar in Zijn koninkrijk is. Maar dat maakt principieel niets uit. We bidden voor onze kinderen en we doen dat allemaal met eigen woorden. Het gebed voor mijn kind, dat het arriveren mag aan de hemelpoort en dan binnen mag. Daar gaat het toch om in dit leven?