Kunst, geloof en kerken
Hij heette Johan. Hij kwam uit een christelijk gezin, maar ging niet meer naar de kerk. Een dominee had hem als jongen behoorlijk gekleineerd. Toch was hij lid van onze gemeente gebleven. Daarom stond hij nog in de Gemeentegids. Ik er op af. Hij was nog maar kort geleden getrouwd met een heel aardige jonge vrouw. Ze lieten me hartelijk binnen.
Toen ik goed en wel in hun kamer zat, viel mij direct op, dat er veel schilderstukken aan de wanden hingen en tegen de muren stonden. Ik vroeg naar de herkomst ervan. Johan vertelde me, dat hij kunstschilder was en veel in het buitenland exposeerde, vooral in Hongarije. Uit dat land en het volk daar haalde hij veel inspiratie.




We zeggen het wel eens: God is hoog verheven én Hij is heel dichtbij. Of – met andere woorden - God is groter dan het universum en tegelijk dichterbij dan onze ademhaling. Als je die gedachten op je in laat werken dan is dat niet te bevatten. Bij het nadenken daarover zou de verleiding kunnen ontstaan om of zijn nabijheid weg te denken of zijn verhevenheid niet serieus te nemen. In het eerste geval wordt God onbereikbaar en in het tweede geval valt Hij zo’n beetje samen met onze werkelijkheid.
In Matthys zyn Loop, een dorpje in het voormalige KwaNdebele, Zuid-Afrika, was een kleine gemeente. Een paar gezinnen kwamen regelmatig naar de kerk. Een paar jongelui waren actief in het zondagsschool- en jeugdwerk.
'Het is te makkelijk om je een vroom antwoord voor te schotelen, alsof bij de gedachte aan Pasen mijn hart volschiet met christelijke gedachten. Helaas is Pasen een feest dat voor mij lange tijd geen bewuste betekenis heeft gehad. Het hoorde er bij. Kerst was voor mij altijd het kindje in de kribbe, de ster aan de hemel, de geboorte van Jezus. Pasen was lange tijd een mengeling van chocolade-eitjes, een raar figuur genaamd de paashaas, een zwarte, witte en een stille dag.' Taeke