Het spreekt bijna vanzelf dat er in een liedboek een aantal nieuwe liederen te vinden is. Onder de 1016 nummers die in het nieuwe Liedboek zijn opgenomen, schuilt een aantal zangwijzen die een bijzonder gebruik vergen. Veelal korte (bijbel)teksten, die als een samenvatting van een uitgebreider lied of lezing kunnen worden gebruikt: de antifonen.

Er is ook een aantal korte liederen, aanleunend tegen bekende melodieën, die als kanon kunnen worden gezongen (dat vereist trouwens wel een muzikaal geoefende gemeente!). Daarnaast is er een aantal liturgische gezangen (kyrië, gloria etc.), veelal ter aanvulling op wat er in de katern van het Dienstboek te vinden is.
Een aanzienlijk aantal liederen is nieuw. Soms zijn het heel oude liederen die zijn herontdekt en van waarde geacht. Het kunnen liederen zijn afkomstig uit andere landen. Het zijn zeker ook liederen die in de tijd sinds het vorige liedboek zijn gemaakt. Juist deze laatste categorie vertelt heel wat over veranderingen in theologische opvattingen en geloofsbelevingen.

Afgelopen zondagmorgen 18 mei werd het kerkorgel van de Christelijke Gereformeerde Eben-Haëzerkerk aan de Buiten Nieuwstraat in Kampen weer in gebruik genomen, dit als sluitstuk van een kerkrenovatie die ruim vier maanden geduurd heeft.

Een naam die de laatste tijd in orthodoxe kringen steeds vaker gehoord wordt is die van Dietrich Bonhoeffer. Het voert hier te ver om diepgaand in te gaan op de oorzaken daarvan. Zijn moedig verzet tegen het Hitler-regime, zijn executie die hij zo gelovig onderging, zijn diepgaande preken en meditaties, dat alles zou wel eens een rol kunnen spelen.

Wat mij de laatste tijd intrigeert is hoe hij gedacht heeft over datgene waar we als kerk van Christus de laatste tijd zo intensief mee bezig zijn en ook mee bezig moeten zijn: de missionaire roeping van de kerk en dan met name waar het onze eigen samenleving betreft.

Botswana zal veel mensen vrij onbekend in de oren klinken. Hoe is de uitzending naar dit land eigenlijk ontstaan? Wat is het voor land?

Ds. Braam en Wilemien le Roux hebben namens kerkenraad D'Kar hulp gevraagd aan het CGK-zendingswerk en in 1990 werd Botswana als nieuw zendingsterrein voor onze kerk aanvaard. Het is een democratisch land: stabiel, vredig en warm. Het contrast tussen rijkdom en de arme Bosjesmensen is zeer groot. Door de jaren heen zijn de omstandigheden wel sterk verbeterd. Botswana heeft nu zelfs asfaltwegen en er is elektriciteit.