Wie gelooft hangt met beide handen aan het koord van Gods belofte. Hij hangt daar veilig, maar wel boven de afgrond van zonde en dood. Kijkt hij omhoog naar God, dan weet hij zich door het geloof gerechtvaardigd. Maar kijkt hij naar beneden of naar binnen, dan slaat de schrik hem om het hart vanwege zijn schuld en schamelheid.

De ervaring van aanvechting is volgens Luther eigen aan het geloof. Ook Calvijn en Kohlbrugge spraken in die trant. Dr. A. de Reuver heeft daarover een bijzonder waardevol boekje geschreven.
Volgens Maarten Luther (1483-1546) is elke christen een kruisdrager. Het kruis dat hij draagt, bestaat bijvoorbeeld uit ziekte, rouw, tegenslag of schuldbesef. Op verschillende manieren kan een christen worden aangevochten. De ergste vorm van aanvechting is de gedachte dat Gods belofte niet voor hem zou zijn. De wet slaat hem neer. Het evangelie is geen evangelie meer. Hij ziet louter en alleen verlorenheid. Luther kende deze aanvechting uit eigen ervaring. Hij was bang dat hij niet behouden zou zijn. Sterk was hij onder de indruk van Gods heiligheid. Maar te midden van de aanvechting heeft hij de betrouwbaarheid en troost van Gods beloften ervaren.

Engeland gaat ontzettend slecht om met kinderen. Ze worden verwend, verwaarloosd en mishandeld en zijn daardoor zelf een bron van ellende. De diepste oorzaak daarvan is de nadruk die onze westerse samenleving legt op het gevoel. Maar de ellende ten gevolge van de dominantie van het gevoel blijft niet tot gezinsverhoudingen beperkt. Ze manifesteert zich op verschillende levensgebieden en niet alleen in Engeland.

Aldus Theodore Dalrymple, pseudoniem van Anthony M. Daniels (1949). Wereldwijd wordt naar zijn scherpe cultuurkritiek geluisterd. Hij heeft al verscheidene spraakmakende publicaties op zijn naam. Recent is een nieuw boek van hem vertaald onder de titel Door en door verwend. Wat hij daarin opmerkt over het wangedrag van kinderen en jongeren werd de afgelopen zomer opnieuw actueel door de uitbarsting van geweld in een aantal Britse steden.

In deze rubriek willen we de komende tijd aandacht geven aan activiteiten die kerken organiseren in of voor hun buurt. Laat de buurt weten dat je er bent. Merkt de buurt iets van de jouw kerk? Naar we hopen brengen illustratieve ideeën en activiteiten jou op een idee voor jouw gemeente.


Van 18 okt tot 20 okt werden weer de Doedagen in Winschoten gehouden.
Het was de veertiende keer dat het IKEP (interkerkelijk evangelisatieplatform) dit evenement organiseerde.

Het IKEP wordt vertegenwoordigd door drie kerken, te weten: de Baptistengemeente, de Christelijke Gereformeerde kerk en de Gereformeerde kerk vrijgemaakt.
De Doedagen zijn bedoeld voor kinderen van 6 tot 13 jaar en vinden altijd plaats in de herfstvakantie. Het doel van deze dagen is: kinderen in Winschoten en omstreken bekend te maken met het evangelie op een heel laagdrempelige wijze.
Door liedjes en toneel hopen we dat de kinderen leren wie Jezus is en wat Hij voor hen kan betekenen. Ieder jaar worden er nieuwe liedjes ten gehore gebracht, maar worden bekende liedjes ook steeds herhaald, in de hoop dat de kinderen ze nooit weer zullen vergeten. Het lied dat ieder jaar weer wordt gezongen is:
MACHTIG IS DE NAAM VAN DE HEER !

Eens gingen mijn vrouw en ik met een toeristengroep naar Israël.
We kwamen ook in Jeruzalem. Daar wilden wij op sabbat een levendige synagogedienst bezoeken. Enkele mannelijke en vrouwelijke leden van ons gezelschap gingen mee. In het hotel, waar we verbleven, vroegen we, waar dichtbij een synagoge was. 'Wel', zei de receptionist, 'u gaat dit hotel uit, slaat de bocht om en dan na zo'n 500 meter vindt u het vanzelf '.
Zo deden we, en zagen rechts een gebouw met veel licht en de deuren wijd open. Daar zal het wel zijn. Wij er op af. We stapten binnen en de overste, de koster van de synagoge, ontving ons. We vertelden dat we de dienst mee wilden maken. 'Ach', zei hij, 'u bent in een bejaardentehuis. We houden hier wel dienst, doch we murmelen maar wat met onze oude stemmen. Wel hebben we hier een oude rabbijn in ons midden van over de negentig jaar. Wilt u een levendige dienst bijwonen, dan moet u even verder gaan aan de overkant. Daar is een grote synagoge met een jonge, enthousiaste rabbijn als voorganger'. 'Dank u', zei ik, 'maar ik wil toch even uw oude rabbijn groeten'.

Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartig-heid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd.
Hebreeën 4:16

Uit bovenstaande tekst licht ik het woord vrijmoedigheid. Ook geef ik bijzondere aandacht aan de slotwoorden.
Vroeger hoorde ik vaak dat mensen geen vrijmoedigheid hadden om avondmaal te vieren. Ongetwijfeld komt het nog altijd voor dat mensen dat niet durven. Anderen hebben die vrijmoedigheid wel. Maar hebben zij die vrijmoedigheid op de manier zoals dat in de tekst wordt bedoeld? Want daarin gaat het niet om de durf die je uit je zelf hebt. En ook niet om de moed van het geloof, hoewel dat er natuurlijk wel mee te maken heeft. Het woord dat de schrijver van Hebreeën gebruikt is een heel specifiek woord.
Pagina 462 van 545

Kerkdiensten

Commentaar

  • Taizé 2023-06-02 17:56:34

    In de week van Hemelvaart mocht ik samen met zeven jonge(re) gemeenteleden vijf dagen op reis. We...

  • De koning als dienaar 2023-05-19 18:22:03

    Nog steeds ben ik aan het bijkomen van de kroningsplechtigheid van Charles III. De...

  • Gedenken en vieren 2023-05-04 13:00:26

    Deze week, op 4 mei, herdenken we de doden uit de Tweede Wereldoorlog, de slachtoffers die vielen...

  • Jaarboek CGK 2023-04-21 14:46:35

    Het nieuwe jaarboek van de Christelijke Gereformeerde Kerken is weer uit. Alle ge-update...