Onder de poort
De ouden van de stad komen bijeen onder de poort en bespreken de zaken van alle dag.
De ouden zeggen niets. Zij zitten in de poort en maken geen geluid. Zij zijn niet verbijsterd of sprakeloos, niet met stomheid geslagen of radeloos. Dat is duidelijk op het moment dat je de ouden in de ogen kijkt. Zij kijken welbewust met een twinkel van humor en verwachting. Nieuwsgierig naar jou bijna. Nee geen paniek of radeloosheid, ze zeggen gewoon niets. Dat hebben ze afgesproken. Voor een dag, een week, een maand wellicht.




Steven Paas en Jos Strengholt lieten veel stof opwaaien met hun
Als ouders hun kind verliezen, is dat een enorm ingrijpende gebeurtenis. Wie het heeft meegemaakt, weet dat. Het geeft een wond die moeilijk geneest. Mensen die er wat verder van afstaan hebben vaak slechts een flauw vermoeden van wat zo’n ouder heeft te doorstaan. Hieronder volgen ‘zomaar’ wat van die ervaringen. In het besef dat het slechts een fractie van hun ervaring weergeeft. En verder bespreek ik een boek van een moeder die twee kinderen verloor.
Wordt de verzorging van uw zieke familielid of geliefde in de laatste levensdagen te zwaar? Dan zijn de vrijwilligers van de Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ) er om te ondersteunen. Juist bij het levenseinde is deze hulp van mens tot mens van bijzondere waarde.
Vrouwen zijn sterk. Jij bent mooi zoals je bent. Geloven is niet saai. Dit is de boodschap die Huis van Belle wil overdragen aan tienermeiden – en het werkt.