{mosimage}Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.               
Matteüs 6:10


Uw wil geschiede. Zo beëindigen veel gelovigen hun gebed om genezing. Of als zij God vra-gen wat zij graag willen: gezondheid, een goed gezin, (behoud van) een baan, enz. Uw wil geschiede, voegen zij eraan toe, als uiting van overgave of van berusting. Zo bidden ook ambtsdragers met en voor mensen met problemen. Here, wij willen graag dat U deze mens verlost van zijn probleem, maar uw wil geschiede. Zo deed ik het ook, denkend dat Jezus ons zo leerde bidden.
Ik ontdekte dat dit een vergissing is toen ik moest preken over zondag 49. De uitleg die de Heidelbergse Catechismus van de derde bede van het Onze Vader geeft, is helder. Samengevat luidt hij als volgt: geef dat alle mensen uw wil gehoorzamen. In het Onze Vader gaat het dus niet over Gods onbekende wil, waarvan we hopen dat die samenvalt met onze wil. Jezus leert bidden om gehoorzaamheid aan Gods geopenbaarde wil.
Hoe kwam het dat ik dit niet had begrepen door de preken die ik over zondag 49 had gehoord? En hoe komt het dat hoorders van nu, ondanks preken over zondag 49, gebeden besluiten met de bede uw wil geschiede, denkend dat zij daarmee zeggen wat Jezus hun heeft voorgezegd?

{mosimage}“Want Ik zal water gieten op het dorstige, en stromen op het droge”.  Jesaja 44:3a (HSV)

Begin september is het een drukte van belang op het tempel terrein. Alle buren maken gepofte rijst en zoete banaan met kleefrijst gewikkeld in bananenblad. De volgende dag toch maar eens vragen wat de drukte was.
‘Oh’, zeggen ze, ‘gisteren was het de dag wanliangphie. Wat inhoudt dat de geesten van de doden naar de tempel komen om te eten. We moeten ze dus goed voorzien van eten, want, als ze niet genoeg te eten krijgen gaan ze niet terug maar blijven ze ronddolen en komen ze je achterna en kunnen ze je in het komende jaar knap lastig vallen.’

Nong Song Hong
Nong Song Hong, een klein districtshoofddorp in het zuiden van de provincie Khon Kean in het Noordoosten van Thailand. Midden op het platteland. Rijstvelden strekken zich uit zover je oog kan kijken, afgewisseld met een klein dorpje en een tempel. In oktober een lust voor het oog. Golvende rijstplanten wiegen in de zwoele wind. Honderd verschillende kleuren groen strelen het netvlies. Het goud van de tempeldaken verblind het oog. Hoe anders dan de rest van het jaar. Nadat de rijst in december geoogst wordt droogt het land op. De natuur wordt grijs en grauw. Alleen de kleur van de vogels en tempels blijven aanwezig. Het land snakt naar water.

{mosimage}Jezus' vraag aan de Samaritaanse vrouw bij de Jakobsbron is meer dan een vraag om wat water. Hij smacht naar haar geloof. Dat wil Hij drinken. Maar die vraag is ook een vraag van Augustinus aan Johannes en vooral aan Jezus zelf, en moet ook onze vraag zijn.

Onlangs is het eerste deel verschenen van de eerste volledige Nederlandse vertaling van de honderd vierentwintig verhandelingen van Aurelius Augustinus (354-430) over het evangelie volgens Johannes.
Deze verhandelingen zijn waarschijnlijk op doordeweekse dagen gehouden in de kerk van Hippo Regius (Noord-Afrika). Daar zijn zij door snelschrijvers opgeschreven. Mogelijk heeft Augustinus ook een aantal gedicteerd. Samen vormen ze een commentaar op het gehele evangelie.
De uitleg is anders dan wij gewend zijn. Voortdurend zoekt Augustinus in zijn verhandelingen naar de geestelijke betekenis van de tekst. Vaak verrast hij ons daarmee. De vraag is wel of hij daarmee altijd recht doet aan de schrifttekst. Hij heeft bijvoorbeeld weinig oog voor de structuur van het evangelie. Zijn uitleg heeft dikwijls het karakter van inlegkunde. Maar toch zijn deze verhandelingen een bron van vreugde en komen ze heel dicht bij ons hart.

{mosimage}Ouweneel schreef ‘Vijf olifanten in een porseleinkast’. Het voorwoord is van de hand van ‘EO-dominee’ Arie van der Veer. Ouweneel zet in dit boek de – ik zou haast zeggen – bekende meningsverschillen tussen christenen op een rijtje. Het boek is prettig leesbaar en zet zaken op een rij. Om welke vijf verschillen gaat het? De problematiek rond schepping en evolutie. De visie op homoseksualiteit. Hoe er wordt aangekeken tegen de vrouw in het ambt. En als nummer vier en vijf de Geestesgaven en de doop.

Ouweneel typeert deze vijf als the big five. In alle zoeken naar eenheid tussen de kerken dreigen deze vijf “de verschillende stromingen tegen elkaar op te zetten en steeds weer nieuwe kloven te slaan”. Doel van zijn boekje is om een bijdrage te leveren tot het beter begrijpen van elkaars standpunten. Daartoe geeft hij de verschillende opvattingen weer en doet hij een geslaagde poging de stand van het debat weer te geven. Kort stipt hij ook the small five aan. Weliswaar is bij deze vijf sprake van verschil van inzicht maar zij “lijken in de gangbare discussies toch een geringere rol te spelen.” Het betreft hier de visie op Israël, de leer van de alverzoening, de leer van de (niet-)verliesbaarheid van het heil, de visie op het occultisme (wat is nu wel of niet occult?) en tenslotte de visie op de islam.

{mosimage}In een boek van de cabaretier Toon Hermans kwam ik het volgende versje tegen:
'Mijn leven is veilig in de handen van God,
wat is dat een prachtige zin.
Ik heb vaak gedacht, ja, dat zal wel zo zijn,
maar die handen, hoe kom ik daarin?’
Want ja, dat is allemaal mooi wat Jesaja daar zegt, maar hoe weet ik dat dat ook voor mij geldt?
Hoor ik daar wel bij?
Geldt dat ook voor mij.
Soms voelen we ons ver bij God vandaan…

Commentaar

  • ‘De gevende hand is altijd boven.’ 2023-03-24 18:08:22

    Ik moet de laatste tijd nogal eens denken aan deze uitdrukking. Iemand gebruikte hem in een...

  • Uitgepraat? 2023-03-11 12:50:15

    Het bericht dat de classis Zwolle haar activiteiten tot een minimum beperkt, kan u eigenlijk niet...

  • Wat bezielt je toch! 2023-02-24 18:19:56

    Binnenkort is het precies een jaar geleden dat Poetin Oekraïne binnenviel. 24 februari 2022...

  • Maakbaar (2) 2023-02-10 18:24:29

    Ruim een jaar geleden, eind 2021, schreef ik al een Commentaar met deze titel. De gedachte van...