Naomi zei tegen haar beide schoondochters: Gaan jullie beiden terug naar het huis van je moeder. Moge de HERE jullie liefde bewijzen, zoals jullie die aan de gestorvenen en aan mij hebben bewezen; Moge de HERE jullie rust geven ieder in het huis van een man. Hierop kuste zij hen. Toen barstten zij in tranen uit en ze zeiden tegen haar: Wij keren zeker met u terug naar uw volk.

Ga terug, mijn dochters, zei Naomi, waarom zouden jullie met mij meegaan? …. Nee, mijn dochters, mijn lot is te bitter voor jullie; de HERE heeft zich tegen mij gekeerd. Kan ik soms nog zonen krijgen die jullie mannen kunnen worden?

In het eerste artikel hebben we stilgestaan bij het ‘waarom’ van preken. Wat is de reden dat we wekelijks twee preken meekrijgen? De conclusie was dat de Bijbel hierin nauwelijks concrete voorschriften geeft. Het wordt aan de tijd, cultuur en aan de inspiratie van Gods Geest overgelaten om telkens opnieuw de ideale vorm te zoeken. En dat is datgene wat het meest tegemoet komt aan de eer van God, aan het elkaar leren, vermanen en bemoedigen in deze concrete tijd. Vanuit die zoektocht ga ik in dit artikel enkele adviezen ter overdenking formuleren.

In reactie op het artikel van Jan van Amerongen betreffende Beamer in de kerk.

Graag wil ik reageren op het artikel, Beamer in de kerk, van broeder van Amerongen in het Kerkblad van 7 september. Het zou te ver voeren en teveel woorden kosten (maximaal 250) om geheel het artikel te ontleden en te weerleggen. U begrijpt dan ook meteen dat ik er niet van overtuigd ben dat deze ontwikkelingen een zegen voor de kerk zijn. Ik denk dat de nadelen, even aannemend dat ze alle benoemd zijn in het stuk, ruimer dan ruimschoots opwegen tegen de “voordelen” mits eerlijk beoordeelt. Maar vooral wil ik hier inzoomen op de laatste zin van de conclusie.

'Er staat geschreven en er is geschied'. Een uitspraak die zegt dat de geschiedenis houvast geeft. Toch kan de geschiedenis ook onzeker maken. Bijvoorbeeld wanneer je nadenkt over veranderingen die zich in de loop van de tijd hebben voorgedaan in kerk en samenleving. Het is soms net alsof je op drassige bodem terecht bent gekomen.

God maakt Zich bekend, niet in de laatste plaats via de Bijbel. Hij verkondigt daarin talrijke beloften en geboden die voor alle tijden en plaatsen gelden. De Bijbel is een goddelijk boek. Maar toch ook een menselijk boek. Mensen hebben woorden van God op schrift gesteld. Deze menselijke kant komt in alle bijbelboeken naar voren. Een bijbelschrijver is herkenbaar aan zijn eigen 'menselijke' stijl. Ieder schrijft in zijn eigen historische situatie.

Een aantal maanden geleden heeft er in dit blad een serie artikelen gestaan over de preek. Eigenlijk waren alle artikelen in deze serie interessant en informatief. Er ontbrak maar één ding aan en dat was dat geen van deze artikelen was geschreven door een hoorder; al deze artikelen waren geschreven door predikanten.

Het deed mij daarom sterk denken aan een slager die z’n eigen vlees keurt. Als het lapje dan niet goed valt, ligt het vast aan de klant die het vlees op een verkeerde manier bewaard of bereid heeft. ’t Vlees was in ieder geval goed, daar kan het nooit aan gelegen hebben.

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...