{mosimage}Gerjanne Trompert heeft psychologie gestudeerd in Nijmegen en werkt nu
een aantal maanden in het buitenland om ervaring op te doen die ze na
deze periode kan gebruiken bij haar werk in Nederland. Bovendien wil ze
haar kennis inzetten bij projecten om op die manier een bijdrage te
leveren aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de mensen.
Inmiddels bevind ik me weer 1,5 week in Nederland, een maand eerder dan
gepland. Het avontuur en mijn vrijwilligerswerk in Bolivia, wat zou
plaatsvinden van 12 april tot 3 juni heb ik vroegtijdig afgebroken. Na
drie weken vrijwilligerswerk heb ik een weloverwogen beslissing genomen
om eerder terug te komen. Hieronder leg ik uit waarom.
Ontwikkelingswerk is iets heel moois. Je spaart je geld om een grote
reis te maken en je in te zetten voor mensen die het zoveel minder
hebben dan jij. Je hebt de motivatie om de handen uit de mouwen te
steken, je kennis in te zetten om er samen met de lokale mensen een
leuke tijd van te maken en iets te bereiken. Dit is mijn streven en mijn
ideaal, altijd al geweest sinds mijn eerste ervaring met
ontwikkelingswerk in Brazilië 2005.
Lees meer: Gerjanne in Zuid-Amerika (4)
In deze rubriek willen we kennisnemen
van leerzame studies die studenten en kandidaten van de TUA of een
andere instelling gemaakt hebben. Deze keer nemen we kennis van de
doctoraalstudie van Ds. A.van Harten-Tip. Zij woont in Smilde en is
predikant binnen de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland.
Kerkrecht is geen vak waarvan veel mensen meteen enthousiast worden;
toch is het kerkrecht belangrijk voor de kerk - het gaat immers over de
afspraken die binnen een kerk of kerkverband zijn gemaakt. In dit en het
volgende artikel wordt kort verteld over de resultaten van een studie
naar de ontwikkeling van het gereformeerde kerkrecht in het begin van
het bestaan van de Gereformeerde kerk in de Nederlanden.
{mosimage}Twee gemeenten in de classis Leeuwarden ontvangen binnenkort een eigen
predikant. Drs. A. J. T. Ruis wordt predikant in Damwoude en drs. D. J.
T. Hoogenboom in Siegerswoude – De Wilp. Onlangs werden zij toegelaten
tot de dienst van het Woord en de sacramenten.
Een kandidaat die een beroep heeft aangenomen naar een gemeente, moet
nog één examen afleggen voordat hij kan worden bevestigd in het ambt. De
officiële naam daarvoor is peremptoir examen. Het woord 'peremptoir'
komt uit het Latijn en betekent 'beslissend'. De kerkenraad die de
kandidaat heeft beroepen, vraagt dit examen aan. Vervolgens doet de
classis een onderzoek naar leer en leven van de beroepen kandidaat.
Wanneer zij hem toelaat tot de dienst van het Woord en de sacramenten,
ligt voor hem de weg naar het predikantschap open.
Wie wordt aangemeld voor een dergelijk onderzoek, heeft al verscheidene
examens achter de rug. Maar het examen voor de classis brengt tot uiting
dat plaatselijke kerken uiteindelijk verantwoordelijk zijn voor de
toelating tot de dienst van het Woord en de sacramenten. Daarbij zijn
ook vertegenwoordigers van het bredere kerkverband aanwezig, de
zogenaamde deputaten artikel 49. Zij moeten erop toezien dat het examen
goed verloopt.
Lees meer: Blijdschap in Leeuwarden
{mosimage}Op 21 mei zal het – Deo Volente - 40 jaar geleden zijn, dat ds. A.W.
Wubs als predikant werd bevestigd en verbonden aan de Chr. Geref. Kerk
te Noordscheschut.
Daar ging héél wat aan vooraf.
Ik ben geboren en getogen in een arbeidersgezin in Mussel. Aldaar ging
ik naar de christelijke lagere school aan de Zandtange gelegen,
tegenover het ouderlijk huis. Na de Chr. ULO-school te Musselkanaal ben
ik opgeleid tot volledig bevoegd onderwijzer aan de Chr. Pedagogische
Academie te Emmen, directeur drs. M. Brommersma! Een heel bekende man in
christelijk onderwijsland. Elke schooldag 1957-1962 ging ik met de
GADO-bus Mussel - Emmen v.v. De laatste twee jaar van de Pabo heb ik
telkens weer geworsteld met de vraag, of ik met de mij gegeven talenten
niet ook nog theologie moest gaan studeren……….
Lees meer: Albert Wubs - 40 jaar predikant
{mosimage}Het was de eerste keer dat we kanselruil hadden. ’s Morgens ging de
‘eigen’ predikant voor. Hij hield een indringende preek over de eenheid
van allen die van Christus zijn. Een broeder die moeite had om ’s middag
weer naar de kerk te gaan omdat dan de vrijgemaakte predikant zou
voorgaan, voelde dat hij niet uit die dienst mocht wegblijven. Hij ging
dus toch. En hij was onder de indruk van de preek. De eerbied waarmee
het Woord gebracht werd. En weer: een dienst waarin echt zijn Heer
centraal stond.
In de tijd dat ik in Kampen studeerde kregen we eens een uitnodiging van
de studenten uit Apeldoorn om bij hen op bezoek te komen. We spraken
over de vraag of we wel op die uitnodiging in konden gaan. We gingen. En
het was goed.
Maar dat we gingen sprak dus niet vanzelf.
Het was in die zelfde tijd dat binnen de vrijgemaakte kerken over de CGK
wel gesproken werd als ‘scheurkerken’, omdat ze bij de Vereniging van
1892 op zichzelf waren gebleven. Omgekeerd werd binnen de CGK wel
gedacht: vrijgemaakten denken dat alleen zij (en zij dan ook allemaal)
behouden worden. En dat er binnen de GKv eenzijdig en oppervlakkig
gepreekt werd.
Stevige oordelen over elkaar. En als je zo over elkaar denkt en spreekt, dan is de kloof groot.
Lees meer: CGK en GKv: welk beeld hebben wij van elkaar?
