Wiggele Oosterhoff, werkzaam bij de Christelijke Agrarische Hogeschool in Dronten, heeft een nieuw boek geschreven, getiteld “Van Groen naar Wijs”. Met dit boek wil hij het gesprek over waarden stimuleren. De verbinding die hij legt tussen landbouwwijsheden, de Bijbel en het dagelijks leven kunnen een inspiratiebron zijn voor dit waardengesprek.
Wiggele Oosterhoff schrijft regelmatig artikelen en commentaren voor het Kerkblad voor het Noorden.
Ik zal u tot jaloersheid verwekken door wat geen volk is - Romeinen 10:19 (HSV)
Christenen zeggen en schrijven dikwijls: wij moeten de Joden jaloers maken. Ze voegen er vaak aan toe: maar we doen dat niet. Om vervolgens over te gaan tot de kerkelijke orde van de dag. Ik deed meer dan eens ook mee in dat koor. Maar ik voelde me er vaak ongemakkelijk bij. Want als dat onze opdracht is, waarom doen we er dan zo weinig mee? En vooral: op wat voor manier zouden we aan die op-dracht kunnen gehoorzamen?
Door het proefschrift van M. Mulder Israël in Romeinen 10 ging ik deze tekst aan-dachtig in de context lezen. Ik ontdekte dat er niet staat wat altijd wordt gezegd. Niet wij moeten de Joden jaloers maken. Maar God zal dat doen door de niet-Joden die tot geloof zijn gekomen. Dat schrijft Paulus met woorden uit Deuteronomium 32:21. Van die tekst gebruikt hij de tweede helft.
In de zomer 1955 moest ik als kandidaat een zondag in Oud-Beijerland zijn. Je ging toen 's zaterdags naar de plaats toe waar je preken moest en maandagmorgen vertrok je. Want 's zondags reisde je niet. Ik moest eerst met de trein naar Rotterdam en vandaar met de bus verder. Naar ik meen, moest je dan ook nog overstappen in Heerjansdam. Het was een vrij gecompliceerde reis.
Het Oude Testament heeft gezag voor de kerk van vandaag. Het bevat een boodschap voor ons doen en laten. Het Nieuwe Testament geeft ons daarvoor voldoende aanwijzingen. Een vraag blijft echter op welke wijze oudtestamentische geboden gezag hebben. Hoe moeten wij met die geboden omgaan?
Oudtestamentische geboden hebben niet allemaal hetzelfde gewicht. Het ene is zwaarder dan het andere. Er zijn geboden waaraan we nauwelijks aandacht besteden, andere horen we wekelijks. Hoe maken we onderscheid? Is er een sleutel die past op het slot van de oudtestamentische wetgeving?
Kenmerkend voor een christen is gehoorzaamheid aan God. Daarvoor is bekendheid met zijn wil nodig. Zonder kennis is gehoorzaamheid onmogelijk. Zoeken naar inzicht in Gods wil is niet altijd gemakkelijk. Vaak is dit een proces van wikken en wegen. Ook het Oude Testament speelt daarin een rol. Maar welke?
Een belangrijke bron van kennis voor een christen is het Nieuwe Testament. Daarin vinden we onderwijs van Jezus aan zijn discipelen en aanwijzingen van de apostelen aan gemeenten en individuele christenen. De betekenis van het Nieuwe Testament voor de kerk van vandaag is zonder meer duidelijk.
Daarnaast bevat de Bijbel het Oude Testament. Daarin staat de weg getekend die God met het oude Israël is gegaan. Heeft die weg ook voor ons betekenis? Wat is de waarde van het Oude Testament in ons zoeken naar een goed leven in overeenstemming met Gods wil? Daarbij kunnen we denken aan de geboden die God door middel van Mozes aan Israël heeft gegeven, maar ook aan historische, profetische en dichterlijke boeken van het Oude Testament.
