{mosimage}De vervangingsleer is vervangen. Dat is de leer waarin gezegd wordt dat de kerk in de plaats van Israël is gekomen.
Wat is voor die leer in de plaats gekomen? En – dat is belangrijker –
wat leert Gods Woord over de relatie tussen Israël en de kerk?
Een eerste verkenning.
De vervangingsleer had vanouds in de kerken van de Reformatie brede
aanhang. Gesteld werd dat God zich op de andere volken richtte, omdat
Israël Jezus als de Messias verwierp. Behalve dan de discipelen, Paulus,
de bekeerlingen op de Pinksterdag en anderen.
Bovendien had God Israël uitgekozen om uit dit volk de Christus geboren
te laten worden. Toen Hij was gekomen, betekende dat het einde van de
bijzondere positie van Israël.
Er zijn teksten in het NT die deze visie lijken te ondersteunen.
Zo zegt Jezus dat velen van alle windstreken met Abraham zullen
aanliggen, maar dat de kinderen van het Koninkrijk zullen worden
uitgeworpen (Matteüs 8:11-12). Bij de gelijkenis van de onrechtvaardige
pachters geeft Jezus als toepassing dat het Koninkrijk van de hoorders
zal worden weggenomen en zal worden gegeven aan een volk dat de vrucht
opbrengt (Matteüs 21:43).
En in 1 Petrus 2:9-10 worden Exodus 19:5-6 en Hosea 1:10, teksten die
betrekking hebben op Israël, toegepast op de gemeente van Christus.
Lees meer: Israël verving de andere volken
{mosimage}Het ritme van twee keer naar de kerk gaan zit er al een poosje bij velen
niet meer automatisch in. Een aantal kerkgangers heeft al een nieuwe
lijn uitgezet: één keer op een zondag. Anderen laten het aantal
kerkbezoeken afhangen van hun behoefte. Er worden hier en daar pogingen
gedaan het tij te keren maar de trend van afnemende kerkgang is ingezet.
Eind jaren zestig begon de Utrechtse theoloog dr. A.A. van Ruler een
reeks artikelen over de kerkgang. Enige jaren later werden deze
gebundeld in het boek met als titel ‘Waarom zou ik naar de kerk gaan?’.
Niet minder dan 21 redenen somt hij op en werkt hij uit. Dit artikel is
te kort om die allemaal te behandelen. Een aantal ervan wil ik in het
onderstaande de revue laten passeren. Waarbij ik overigens niet alleen
put uit het boek van Van Ruler.
Lees meer: Waarom naar de kerk gaan?
{mosimage}Sommigen lijken aan alles te kunnen meedoen. Ze zijn zo gezond en de
vitaliteit straalt van hen af. Je zou jaloers op hen kunnen worden,
omdat zij door niets gehinderd worden en altijd present zijn. Hun
energie schijnt eindeloos te zijn. Als je naar hen kijkt, voel je je
hopeloos en buitengesloten bij alle activiteiten die op touw worden
gezet. Kon jij, zoals zij, maar meedoen aan alles. Dan voelde je je een
‘mens’. Hoe moet het nu?
Zoveel als in je vermogen is probeer je het te verbergen voor anderen
dat je gehinderd wordt door ziekten. Kijk, wanneer je een gebroken been
hebt, heb je een verontschuldiging voor bepaalde sportactiviteiten. Als
je in een rolstoel zit, ontmoet je begrip. Maar er zijn ook verborgen
gebreken, die je verhinderen mee te doen. Denk alleen maar aan allergie,
zodat ze niet overal kunnen komen, terwijl ze dit wel willen. Sommige
jongeren hebben andere ziekten, die hen zo hinderen dat ze niet mee
kunnen gaan. Ze lopen met hun handicap niet te koop.
Zo zouden nog meer dingen te noemen zijn.
Lees meer: Kan ik nog meedoen?
{mosimage}Spontaan stemt Karel van der Velde er mee in als ik hem vraag, of ik
voor het Kerkblad voor het Noorden (KvhN) een interview met hem en zijn
vrouw mag hebben over hun randkerkelijkheid. Zijn vrouw Piety luistert
op de achtergrond mee en heeft wel enige aarzeling. “Zijn wij
randkerkelijk? Zo voel ik het niet.”
Ik leg voorzichtig uit wat de bedoeling is. Het nummer dat voor de
startzondag in september verschijnt, krijgt als thema ‘iedereen doet
mee’. In de praktijk blijkt vaak dat niet iedereen mee doet. Vooral zij
die niet meer deelnemen aan het gemeenteleven, maar wel staan
ingeschreven als lid van de gemeente. Allemaal ‘waarom’ vragen kunnen
daarbij aan de orde komen. Na nog wat heen en weer gepraat stemmen
beiden in met een gesprek hierover. We maken een afspraak.
Lees meer: Zijn wij randkerkelijk?
{mosimage}(Maar past het nog wel in mijn agenda?.....)
Zomervakantie! Eindelijk! Wat keken we er op het laatst naar uit. Alles
kwam tot rust. De diverse commissies belegden hun laatste vergadering en
wensten elkaar een goede vakantie, al dan niet gepaard gaande met een
barbecue. De gemeentelijke slotavond zorgde voor een gezellige
afsluiting van het jaar 2010/2011.
Het vergaderseizoen duurde ook wel erg lang dit jaar i.v.m. de late
schoolvakanties, maar eindelijk was het dan zo ver. Koffers pakken en op
reis naar een andere omgeving, andere cultuur, andere taal, of gewoon
lekker thuis zonder verdere verplichtingen. Even geen agenda en de
wekker niet op het gebruikelijke vroege tijdstip. Heerlijk genieten van
Gods prachtige schepping en de rust na een druk jaar. De kerkbanken
leger en daarom(?) gezamenlijke kerkdiensten om de dominee toch een niet
al te trieste aanblik te bezorgen vanaf de preekstoel. Lege stoelen
werken niet erg motiverend….
Lees meer: Ik doe ook weer mee
