In Delfzijl is er samenwerking tussen de Christelijke Gereformeerde Kerk en de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt). Ds. Albert Balk vertelt over zijn ervaringen in een tweetal artikelen.

Toen ik in het najaar van 2007 predikant werd van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Delfzijl, kwam de samenwerking met de Christelijke Gereformeerde Kerk voor het eerst op mijn persoonlijke agenda te staan. In mijn vorige werkplek was daarvan geen sprake. Landelijke ontwikkelingen volgde ik van enige afstand. Inmiddels heb ik vijf jaar veel energie in de plaatselijke samenwerking gestoken. Wij zijn daarin ook verder gekomen in Delfzijl. Als ik voor mezelf spreek, kan ik zeggen dat dit mijn leven heeft verrijkt. Ik heb er meer zicht door gekregen op het werk van de Heilige Geest.

Kenmerkend voor een christen is onder meer gehoorzaamheid aan de wil van God. Maar hoe kun je gehoorzamen in een weerbarstige werkelijkheid? Soms kun je niet anders dan een compromis sluiten. Of wordt heel ons leven misschien gekenmerkt door een compromis?

God eist dat wij Hem gehoorzamen met heel ons hart, met heel onze ziel en met heel ons verstand. Deze gehoorzaamheid mag zich niet beperken tot alleen ons innerlijk. Ook ons lichaam is daarin betrokken. Bovendien zullen we Hem altijd gehoorzaam moeten zijn. Niet maar af en toe, niet alleen maar op die momenten die wij zelf uitkiezen.

Op 6 februari vergaderde de classis Zwolle. Voor het eerst fungeerde de scriba van de classis als postadres voor de scriba van de roepende kerk. Deze nieuwe vorm van coöperatie is door zowel de scriba van de classis als de roepende kerk als goed ervaren. De vergadering stemde ermee in dat ook in de toekomst de samenwerking tussen de scriba van de roepende kerk en de scriba van de classis in deze lijn wordt voortgezet.

Liegen is altijd verboden. Nooit mag je vanbinnen het ene denken en dan het andere verkondigen. Je moet eerlijk zijn. Altijd. Augustinus (354-430) was daarover duidelijk. Daarover heeft hij twee keer een traktaat gepubliceerd, beide keren naar aanleiding van omstandigheden in de kerk van zijn dagen.

Toen Augustinus de eerste keer over liegen schreef, was hij nog maar pas bisschop. In dat traktaat uit het jaar 395 wilde hij iets zeggen over een tekst uit de brief aan de Galaten. Daarin staat dat Paulus Petrus had berispt. Dat was omdat Petrus niet met christenen uit de heidenen wilde eten. Hij at met christenen uit de joden. Sommigen zeiden: de apostelen hadden geen echt conflict. Hoe zouden dienaren van God ruzie maken? Ze deden alsof. Dat was om wille van de verkondiging van het evangelie. Om iets duidelijk te maken. Augustinus vindt dat echter een volstrekt verkeerde gedachte. De apostelen hebben geen spelletje gespeeld. Ze hadden daadwerkelijk een conflict. Doen alsof is verwerpelijk in Gods ogen, ook als iemand dat zou willen gebruiken in dienst van het evangelie. Daarom dus dat traktaat.