{mosimage}Dit blad heet: Kerkblad voor het Noorden. Maar veel mensen zeggen en
schrijven: Kerkblad van het Noorden. Zo staat het in kranten die iets
overnemen uit dit blad. En uitgevers adresse-ren dikwijls zo, als ze een
boek ter recensie sturen.
Maar ook lezers die over de inhoud van het blad spreken of daar op
reageren, doen hetzelfde. Zelfs redactieleden maken zich meer dan eens
hieraan schuldig.
In de twaalf jaar dat ik deel mocht uitmaken van de redactie heb ik
geprobeerd mensen te bewegen de naam van het kerkblad goed te gebruiken.
Maar dat heeft heel weinig resultaat gehad. Ik vind dat jammer. Want ik
ben een voorstander van het juist gebruik van namen.
Bovendien trek ik hieruit de conclusie dat lezen en luisteren blijkbaar
moeilijk is. Het brengt mensen zelden tot andere gedachten. Dat geldt
ook voor wat er in dit blad wordt geschreven. Dat heeft me er toch niet
van weerhouden al die jaren geregeld in het Kerkblad voor het Noorden te
schrijven en me met plezier ervoor in te zetten. Maar aan mijn
lidmaatschap van de redactie is een einde aan gekomen. De classis
Leeuwarden heeft op 14 oktober beslist over mijn opvolging. Op 12
november neem ik afscheid van de redactie.
Ik vind het niet juist als dit blad Kerkblad van het Noorden wordt
genoemd, maar ik heb er wel vrede mee. Want in feite is dit blad het
kerkblad van de vier classes van de CGK in het noorden. Er zou daarom
veel voor te zeggen zijn dit blad Kerkblad van het Noorden te noemen.
Waarom verandert de redactie de naam dan niet, ook omdat deze naam
blijkbaar zoveel gemakkelijker in de mond ligt? De redactie zou dat niet
mogen doen, al zou ze het willen. Het behoort namelijk niet tot haar
bevoegdheid. Het valt onder de bevoegdheid van de vier classes van de
CGK in het noorden.
Lees meer: Kerkblad van het Noorden
{mosimage}Op 25 oktober jl. was het 40 jaar geleden dat drs. R. van de Kamp werd
bevestigd als predikant van Stadskanaal. Daarna was hij predikant te
Leeuwarden (1975), Veenendaal (Bethelkerk, 1988), Hoogeveen (1997). Per 1
november 2007 ging hij met emeritaat. Op verzoek van de redactie
vertelt hij over een bijzondere ontmoeting uit die tijd.
Terugkijkend op veertig jaar in dienst van de Koning van de kerk,
passeren velen de revue, met wie in verschillende gemeenten lief en leed
werd gedeeld. Maar sommigen springen er uit, omdat de bijzondere
ontmoeting met hen een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.
Zo staat het me nog helder voor de geest, die ontmoeting op de
hartbewaking, kort voor zijn sterven. Bij mijn komst in de gemeente werd
mij verteld dat ik het bepaald niet trof, omdat de betreffende broeder
tot diegenen behoorde die aan mijn pastorale zorg waren toevertrouwd.
Op mijn vraag waarin de dreiging bestond die van deze broeder uitging,
werd mij duidelijk dat hij met alle kracht elke verandering in de
eredienst te vuur en te zwaard bestreed en zich daarbij ook
overduidelijk liet horen. Dat laatste werd door mij inderdaad al snel
geconstateerd, doordat het mij niet kon ontgaan hoe luid hij de tekst
van de berijming van 1773 zong, dwars tegen de tekst in die de gemeente
op de lippen nam, die van de zgn. nieuwe berijming.
Lees meer: Spotlight
{mosimage}In de titel van dit artikel staat na het woord ‘uitschrijven’ een aantal
puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een
moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale
bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een
zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.
Er is nog een ander punt dat in de kerkelijke praktijk met regelmaat
opduikt wanneer het gaat om randkerkelijkheid. In de kerken gebeurt een
aantal landelijke taken dat we samen financieel dragen: zending,
opleiding predikanten in Apeldoorn, evangelisatie enz. Daarvoor betalen
we ieder jaar per lid en dooplid een bedrag (momenteel totaal € 56,-).
In de – toch al zo weerbarstige – discussies over beslissingen rond
randleden is soms te horen: ‘En ze kosten ook nog geld!’, want meestal
gaat het om leden die financieel niet bijdragen. Vooral wanneer de
jaarlijkse begroting van de kerk onderwerp is van beraad binnen de
commissie van beheer of van de kerkenraad, kan men deze geluiden
vernemen. Nu is het begrijpelijk dat er, zeker in tijden van schaarste,
gekeken wordt naar mogelijke bezuinigingen. Toch wil ik met kracht de
stelling verdedigen dat het hier om té grote geestelijke zaken gaat (het
ging toch om het aan de hand van de Goede Herder vinden van de stal?)
dan dat het gesprek hierover met de portemonnee beslecht kan worden.
Laat geen enkele kerkenraad zich laten verleiden om dit mee te laten
wegen in te nemen beslissingen. Men zou er door in gewetensnood komen
(althans, dat is te hopen).
Lees meer: ‘Uitschrijven’ … (4)
{mosimage}Zdravstvoejte! Zo worden we hier door iedereen begroet. Eind juli hebben
we Nederland verruild voor Centraal-Azië. Dat is even wennen, niet
alleen omdat de taal anders is en alles er anders uitziet, maar ook
omdat de mensen anders zijn en anders denken. De komende tijd kunt u in
dit kerkblad lezen over ons leven als zendelingen onder studenten. In
dit stukje stellen we ons voor en vertellen we hoe we langs vele wegen
uiteindelijk hier terechtgekomen zijn.
Wij zijn Pieter en Hanna-Ruth. Hanna-Ruth komt uit het Hoge Noorden, ze
is in Winschoten geboren. Pieter is in Utrecht geboren. In Nijmegen
hebben we elkaar tijdens onze studiejaren ontmoet bij een christelijke
studentenvereniging van IFES. Dit is een internationale organisatie voor
christelijke studenten, met als doel dat iedere student op elke campus
in de wereld het evangelie hoort!
Na onze studie wilden we allebei eigenlijk wel iets meer met ons leven
doen. Hanna-Ruth heeft altijd al ‘gedroomd’ om de zending in te gaan,
maar daar was een tijd niets mee gedaan. Ook Pieter wilde graag meer.
Hij heeft na zijn studie naast het gewone werk ook jaren als
vrijwilliger bij IFES gewerkt in Nederland.
Lees meer: Wonen en werken in Centraal-Azië
{mosimage}Op 21 oktober kwamen de kerken van de classis Hoogeveen samen. Bij
toerbeurt roept een kerk de classis bij elkaar. Dit keer was het de
beurt van Steenwijk. De roepende kerk heeft de taak om de agenda voor de
vergadering op te stellen en de belangrijke stukken rond te sturen.
De vergadering werd gehouden in de prachtig verbouwde Ichthuskerk te
Hoogeveen. Er werd vergaderd in de kerkzaal, omdat het luik tussen de
keuken en de grote zaal nog niet helemaal geluidsdicht was. De geluiden
uit de keuken waar de kosteres met haar helpers druk bezig waren om de
kopjes voor de koffiepauze klaar te zetten en de voortreffelijke lunch
te verzorgen, zouden maar te veel afleiden.
Ds. K. Jonkman opende namens de roepende kerk de vergadering.
Hij las Psalm 12 en hield daar een korte overdenking over. Woorden zijn
heel belangrijk. Woorden kunnen veel uitwerken. We leven in een tijd
waarin nadruk gelegd wordt op het vrije woord. In Psalm 12 horen we van
mensen die valse woorden spreken. Daartegenover staat dat de woorden van
de Here zuivere woorden zijn. In de vergadering zullen veel woorden
gesproken worden. Laten het goede woorden zijn.
Hij memoreerde het overlijden van br. Kerssies van Hardenberg. De vorige
vergadering was hij nog aanwezig. In het gebed droeg hij de familie
Kerssies op. Ook voor ds. Van Dalen, die overspannen is, en voor zijn
gezin werd gebeden. Hij dankte voor de predikanten die in de afgelopen
periode een ambtsjubileum mochten vieren, of dat binnenkort doen. Ook
werd gedankt dat Emmen in ds. G. Huisman weer een eigen predikant heeft
gekregen.
Lees meer: Ordentelijk en voortvarend
