{mosimage}In het Groninger Museum staat op dit moment tot en met 29 mei 2011 een
grote tentoonstelling Zilver in Groningen. Hoewel de Reformatie grote
soberheid nastreefde, kwam er in de loop van de tijd steeds meer
zilveren avondmaalsgerei in gebruik. Daardoor vormt avondmaalszilver een
belangrijk onderdeel van de expositie, waar overigens veel meer is te
zien.
Op de vooravond van de vrijdag waarop Hij de kruisdood stierf, vierden
Christus en zijn discipelen het laatste avondmaal. Hij brak het brood en
zei: ‘Dit is mijn lichaam’. Bovendien nam Hij een beker met wijn en
zei: ‘Dit is mijn bloed (…), dat voor velen wordt vergoten tot vergeving
van zonden’. Daarbij riep Hij zijn volgelingen op telkens opnieuw brood
en wijn te nemen om Hem te gedenken.
En dat hebben christenen sindsdien met verve gedaan. In de loop der
eeuwen gingen ze het avondmaalsritueel steeds meer cultiveren. Brood
werd de gewijde hostie, vereerd in een zilveren monstrans, en alleen
priesters mochten nog de wijn drinken. Van deze cultivering wilden de
reformatoren graag af. Ze wilden terug naar de praktijk van de eerste
Christenen, zoals in de Bijbel werd verwoord. Voor de verering van
hosties vonden ze geen grond. Ook waren ze van mening dat àlle gelovigen
èn het brood èn de wijn moesten delen, zodat de wijn niet alleen maar
aan de voorganger voorbehouden was. Vanwege de versobering, aarzelden
ze, om voortaan nog zilveren avondmaalsgerei te gebruiken.
Lees meer: Zilver in de calvinistische kerk
{mosimage}Tijdens de vormingscursus die afgelopen seizoen weer in een aantal
plaatsen werd gehouden, werden diverse onderwerpen behandeld. Een van de
docenten was Jan Noorlandt, docent Communicatie aan de Chr. Hogeschool
Ede. Voor de lezers van het kerkblad maakte hij een samenvatting van
zijn lessen.
Dit laatste artikel gaat over het aantrekkelijk maken van een website.
Nu de eerste nieuwigheid van kerkelijk websites is verdwenen, is het
goed om na te denken over de verdieping van internet en de kerk. Actueel
zijn de sociale media en de netwerksamenleving.
In dit artikel belicht ik wat voordelen, mogelijkheden en valkuilen bij
websites van een plaatselijke kerk. Een van de kenmerken van de kerk is
de onderlinge band die veel verder gaat dan alleen de zondag. De kerk
kan garen spinnen bij websites. Op meerdere gebieden. Het is een
platform waarop leden van de gemeente elkaar kunnen ontmoeten, kunnen
adviseren, kunnen informeren. Een forum kan wel of niet verborgen
geboden worden.
De kerk zit vaak in een dilemma. We hebben een roeping om de boodschap
naar buiten te brengen, maar zijn vaak verlegen hoe en naar wie te doen.
De nieuwe media waarin je op hyves, linkedin en facebook relaties en
vrienden verzamelt, stellen je veel eenvoudiger in de gelegenheid om
jezelf te zijn. Laat in uitingen en in profiel zien wat je identiteit
is. Dat verwachten relaties ook. Een liefhebber van klassieke muziek
straalt uit met een Bach-groep en een orgel-Hyves waar hij staat.
Lees meer: Garen spinnen bij websites
{mosimage}Stel je voor: Je bent geboren als prins. Je bent rijk, je hebt veel
onderdanen en (bijna) iedereen luistert naar je. Jij bent de
minister-president, jij moet het land besturen. Als jij bijvoorbeeld een
feest wil geven, dan kun je dat doen. Als kind kun je al bedenken wat
je zou willen doen. Vaak ga je een beetje hetzelfde doen als je vader,
die koning is. In de Bijbel zijn veel verhalen te vinden over koningen
in Israel, vooral in het Oude Testament. Eigenlijk zijn er twee soorten:
koningen die naar de Here God wilden luisteren en koningen die deden
wat ze zelf wilden. Lees maar eens mee over koning Asa, koning over
Juda, een deel van het huidige Israel.
Asa, luistert
Koning Asa was de zoon van koning Abia. Hij wilde doen wat de Here God
wil. Daardoor heerste er de eerste 10 jaar van zijn regeringsjaren vrede
in Juda. Maar Asa zat niet stil: er stonden op een aantal heuvels
altaren voor afgoden, er waren gewijde stenen voor afgoden en er waren
beelden voor de afgod Asjérja. Een aantal dingen verwoeste Asa. Groot
gelijk had hij, want de Here God is alleen de echte God. Daarom kunnen
er geen beelden of andere dingen in het land zijn van een of andere
nepgod. Asa deed daar goed aan. Ook eiste hij van zijn onderdanen dat ze
gingen leven zoals de Here God dat wilde. Daarom gaf de Here God vrede
in het koninkrijk van Asa. Er was rust, geen vijanden die oorlog wilden
voeren. Doordat er rust was, kon Israel dikke muren bouwen, maar ook
torens en grendels maken, zodat ze sterk stonden voor als er wel
vijanden in Juda binnenvielen. Deze bouwprojecten verliepen voorspoedig,
want de Here God zegende ze.
Lees meer: Asa, koning van Juda,
{mosimage}Hoger dan men ooit bergen zag rijst Sion op de jongste dag; hoor wat er gaat gebeuren! Het huis des Heren, hemelhoog, verheft zich dan voor ieders oog, wijd open gaan de deuren. Dan hoort men wereldwijd een stem: Komt gaat nu naar Jeruzalem, beklimt de berg des Heren. God zelf wijst ons de wegen aan; de paden die wij moeten gaan zal Hij ons allen leren.
Lees meer: Gods vrede daalt op aarde neer
{mosimage}Tijdens de vormingscursus die afgelopen seizoen weer in een aantal
plaatsen werd gehouden, werden diverse onderwerpen behandeld. Een van de
docenten was Jan Noorlandt, docent Communicatie aan de Chr. Hogeschool
Ede. Voor de lezers van het kerkblad maakte hij een samenvatting van
zijn lessen.
Deze week gaat het over het aantrekkelijk maken van een kerkblad
In de Chr. Geref. Kerken verschijnen meer dan honderd plaatselijke
kerkbladen. Vaak met mooie namen als "Contact", "Onder ons", "Klank en
Weerklank" en "Kerkpost". In dit artikel wil ik wat nadenken over het
wezen van het kerkblad. Daarnaast geef ik enkele adviezen om een
kerkblad nog meer te laten groeien.
Het kerkblad is sterk verbonden aan de gemeente met wortel en tak. Het
is niet los verkrijgbaar. Elk blad straalt als het goed is de sfeer van
de gemeente uit. Soms staat de predikant of de kerkenraad redelijk
centraal. Soms is de redactie iets losser van de kerkenraad en meer een
spiegel van de gemeente. Een redactiestatuut ligt vast waaraan de
redactie zich moet houden, zonder elke zin aan de predikant voor te
leggen. Probeer de redactie qua man-vrouw, jong-oud te variëren. Vaste
rubrieken als "Uit de kerkenraad" en "Pastoraat" geven aandacht voor
zaken die dichtbij het hart liggen. Soms is de rubriek van de kerkenraad
echter een abstracte samenvatting die geen hout snijdt.
"Veel ingezonden brieven werden behandeld." maakt de kerkbladlezer niet
wijzer. Niet de notulen, maar de relatie met de lezer is een goede
leidraad. Schrijf met het gemeentelid voor ogen.
Lees meer: Kerkbladen in groei
