{mosimage}Want het is onmogelijk, degenen, die
eens verlicht zijn geweest, van de hemelse gave genoten hebben en deel
gekregen hebben aan de heilige Geest, en het goede woord Gods en de
krachten der toekomende eeuw gesmaakt hebben, en daarna afgevallen zijn,
weder opnieuw tot bekering te brengen, daar zij wat hen betreft de Zoon
van God opnieuw kruisigen en tot een bespotting maken. Hebreeën 6:4-6
Is het mogelijk dat iemand die gelooft weer ongelovig wordt? Ja, is het
antwoord dat vaak gegeven wordt op grond van de bovenstaande passage.
Nee, zeggen gereformeerde theologen. Hoe zit het dan met bovenstaand
tekstgedeelte?
De volharding der heiligen is een (reformatorisch) dogma (Dordtse
Leerregels, 5). Wie be-keerd is, kan niet (definitief) afvallen en
ongelovig worden. Hoe moet Hebr. 6:4-6 dan worden verklaard?
Volgens Luther past deze passage niet in de Bijbel. De gereformeerde
theoloog F.W. Grosheide kwam ogenschijnlijk met een minder rigoureuze
oplossing. Volgens hem gaat het in deze tekst niet over ware gelovigen
maar over mensen die slechts intellectueel verlicht waren. Deze uitleg
is in strijd met de woorden van de tekst en daarom niet in
overeenstemming met de gereformeerde leer. Want daarin moet de Schrift
zelf aan het woord komen.
Lees meer: Prikkel om goed te horen
{mosimage}Met Jezus' kruisiging en opstanding is de duivel naar de afgrond
verbannen. Hij kan de volken niet meer verleiden. Wat een troost voor
wie Johannes deze woorden heeft opgeschreven! Zij maakten een vreselijke
tijd door in het machtige Romeinse Rijk. Het leek wel alsof dat rijk
onbeperkt de gelovigen kon vervolgen. Maar het woord van God biedt
troost: de duivel is gebonden.
Christus zorgt in de tussentijd tussen zijn hemelvaart en wederkomst
ervoor dat de zijnen kunnen standhouden, niet buigen voor de duivel en
geen merkteken op hun voorhoofd dragen (Op. 20, 4). Satan heeft in deze
tijd slechts beperkte macht. Die macht reikt niet verder dan de keten
van Gods toelating. Omdat hij geketend is, kent de tussentijd perioden
van rust voor de gelovigen. Wanneer de machten van Gog en Magog zich
doen gelden, zal er toch nog een periode zijn waarin Gods volk in
gerustheid woont (Ez. 38, 8).
Ook Paulus spreekt daarover. Hij weet van de geestelijke strijd van de
gelovigen, maar ook van het stille en geruste leven dat zij mogen leiden
(1 Tim. 2, 2). Die perioden van rust te midden van de 'de grote
verdrukking' wil de Here ook ons geven.
Lees meer: Tussen eerste en tweede komst – duizend jaren (2)
{mosimage}Er is ook nog een sorry. Dat zei een vrouw in een discussie over het
oplossen van conflicten. Wie zou dat niet met haar eens zijn?
Bij nader inzien is het met het zeggen van sorry niet zo eenvoudig als
het lijkt. Het komt vaak voor dat iemand geen sorry wil zeggen. Ook
wordt meer dan eens sorry gezegd op een toon die duidelijk maakt dat het
niet gemeend is.
Iemand dwingt zichzelf ertoe sorry te zeggen in de hoop dat hij dan van
het probleem af is. Of iemand wordt door een derde min of meer gedwongen
sorry te zeggen. Geen wonder als de beledigde partij zo’n excuus niet
aanvaardt.
Als er wel serieus excuus wordt gemaakt wordt dat trouwens ook lang niet altijd aanvaard.
Sorry zeggen blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn. Sorry ontvangen trouwens ook niet.
Lees meer: Sorry
{mosimage}Het onderwijs is voortdurend in beweging. Er wordt gekscherend wel eens
gezegd dat veranderingen de enige constante factor in het onderwijs
zijn. Bij veranderingen heb je voorstanders en tegenstanders. Dat is de
constante factor bij veranderingen. Dat geldt in het onderwijs, dat is
in de kerk ook zo.
In de afgelopen jaren is competentiegericht onderwijs (CGO) op veel
scholen ingevoerd. Als ik de onderwijsontwikkeling van de afgelopen
jaren vereenvoudigd samenvat, ziet het er als volgt uit: vroeger vonden
we (parate) kennis heel belangrijk, daarna kregen we meer aandacht voor
vaardigheden en nu komen die twee bij elkaar en noemen we dat
competentie.
De manier waarop scholen competentiegericht onderwijs hebben ingevoerd
is heel verschillend. Dat komt onder andere omdat scholen het begrip
competentie verschillend hanteren.
Lees meer: Onderwijskunde
{mosimage}Over de tijd tussen de hemelvaart en de wederkomst van Christus spreekt
de Bijbel in beelden. Eén beeld zegt dat die tijd duizend jaren duurt.
Gedurende die tijd is de duivel gebonden. Christus regeert. Daarna zal
Hij wederkomen om te oordelen de levenden en de doden.
Niet iedereen kan deze gedachte meemaken. Zelfs vinden sommigen dat zij
ingaat tegen het woord van God. Het kan toch niet waar zijn dat de
duivel nu gebonden is? Waar komt dan de ellende in de wereld vandaan?
Velen menen dat de tijd waarin de duivel gebonden is nog moet komen en
dat pas dan Christus met de heiligen duizend jaren zichtbaar en
lichamelijk zal regeren.
Een broeder en zuster die deze mening zijn toegedaan spoorden mij aan de
Bijbel op dit punt te onderzoeken 'los van de geschriften van de kerk'.
Zij kenden blijkbaar de kerkorde van onze kerken waarin staat dat er
geen schriftuurlijke grond is voor de leer van 'een regering van de
heiligen op aarde gedurende duizend jaren'. Deze broeder en zuster zijn
niet de enigen in onze kerken die deze opvatting hebben over de duizend
jaren die genoemd worden in Openbaring 20. Toch leert een nauwkeurig
onderzoek van de Bijbel dat onze kerkorde op dit punt recht doet aan de
Schrift.
Lees meer: Tussen eerste en tweede komst – duizend jaren (1)
