{mosimage}Op 25 oktober jl. was het 40 jaar geleden dat drs. R. van de Kamp werd
bevestigd als predikant van Stadskanaal. Daarna was hij predikant te
Leeuwarden (1975), Veenendaal (Bethelkerk, 1988), Hoogeveen (1997). Per 1
november 2007 ging hij met emeritaat. Op verzoek van de redactie
vertelt hij over een bijzondere ontmoeting uit die tijd.
Terugkijkend op veertig jaar in dienst van de Koning van de kerk,
passeren velen de revue, met wie in verschillende gemeenten lief en leed
werd gedeeld. Maar sommigen springen er uit, omdat de bijzondere
ontmoeting met hen een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.
Zo staat het me nog helder voor de geest, die ontmoeting op de
hartbewaking, kort voor zijn sterven. Bij mijn komst in de gemeente werd
mij verteld dat ik het bepaald niet trof, omdat de betreffende broeder
tot diegenen behoorde die aan mijn pastorale zorg waren toevertrouwd.
Op mijn vraag waarin de dreiging bestond die van deze broeder uitging,
werd mij duidelijk dat hij met alle kracht elke verandering in de
eredienst te vuur en te zwaard bestreed en zich daarbij ook
overduidelijk liet horen. Dat laatste werd door mij inderdaad al snel
geconstateerd, doordat het mij niet kon ontgaan hoe luid hij de tekst
van de berijming van 1773 zong, dwars tegen de tekst in die de gemeente
op de lippen nam, die van de zgn. nieuwe berijming.
Lees meer: Spotlight
{mosimage}Zdravstvoejte! Zo worden we hier door iedereen begroet. Eind juli hebben
we Nederland verruild voor Centraal-Azië. Dat is even wennen, niet
alleen omdat de taal anders is en alles er anders uitziet, maar ook
omdat de mensen anders zijn en anders denken. De komende tijd kunt u in
dit kerkblad lezen over ons leven als zendelingen onder studenten. In
dit stukje stellen we ons voor en vertellen we hoe we langs vele wegen
uiteindelijk hier terechtgekomen zijn.
Wij zijn Pieter en Hanna-Ruth. Hanna-Ruth komt uit het Hoge Noorden, ze
is in Winschoten geboren. Pieter is in Utrecht geboren. In Nijmegen
hebben we elkaar tijdens onze studiejaren ontmoet bij een christelijke
studentenvereniging van IFES. Dit is een internationale organisatie voor
christelijke studenten, met als doel dat iedere student op elke campus
in de wereld het evangelie hoort!
Na onze studie wilden we allebei eigenlijk wel iets meer met ons leven
doen. Hanna-Ruth heeft altijd al ‘gedroomd’ om de zending in te gaan,
maar daar was een tijd niets mee gedaan. Ook Pieter wilde graag meer.
Hij heeft na zijn studie naast het gewone werk ook jaren als
vrijwilliger bij IFES gewerkt in Nederland.
Lees meer: Wonen en werken in Centraal-Azië
{mosimage}Op 21 oktober kwamen de kerken van de classis Hoogeveen samen. Bij
toerbeurt roept een kerk de classis bij elkaar. Dit keer was het de
beurt van Steenwijk. De roepende kerk heeft de taak om de agenda voor de
vergadering op te stellen en de belangrijke stukken rond te sturen.
De vergadering werd gehouden in de prachtig verbouwde Ichthuskerk te
Hoogeveen. Er werd vergaderd in de kerkzaal, omdat het luik tussen de
keuken en de grote zaal nog niet helemaal geluidsdicht was. De geluiden
uit de keuken waar de kosteres met haar helpers druk bezig waren om de
kopjes voor de koffiepauze klaar te zetten en de voortreffelijke lunch
te verzorgen, zouden maar te veel afleiden.
Ds. K. Jonkman opende namens de roepende kerk de vergadering.
Hij las Psalm 12 en hield daar een korte overdenking over. Woorden zijn
heel belangrijk. Woorden kunnen veel uitwerken. We leven in een tijd
waarin nadruk gelegd wordt op het vrije woord. In Psalm 12 horen we van
mensen die valse woorden spreken. Daartegenover staat dat de woorden van
de Here zuivere woorden zijn. In de vergadering zullen veel woorden
gesproken worden. Laten het goede woorden zijn.
Hij memoreerde het overlijden van br. Kerssies van Hardenberg. De vorige
vergadering was hij nog aanwezig. In het gebed droeg hij de familie
Kerssies op. Ook voor ds. Van Dalen, die overspannen is, en voor zijn
gezin werd gebeden. Hij dankte voor de predikanten die in de afgelopen
periode een ambtsjubileum mochten vieren, of dat binnenkort doen. Ook
werd gedankt dat Emmen in ds. G. Huisman weer een eigen predikant heeft
gekregen.
Lees meer: Ordentelijk en voortvarend
{mosimage}In de titel van dit artikel staat na het woord ‘uitschrijven’ een aantal
puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een
moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale
bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een
zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.
Er is nog een ander punt dat in de kerkelijke praktijk met regelmaat
opduikt wanneer het gaat om randkerkelijkheid. In de kerken gebeurt een
aantal landelijke taken dat we samen financieel dragen: zending,
opleiding predikanten in Apeldoorn, evangelisatie enz. Daarvoor betalen
we ieder jaar per lid en dooplid een bedrag (momenteel totaal € 56,-).
In de – toch al zo weerbarstige – discussies over beslissingen rond
randleden is soms te horen: ‘En ze kosten ook nog geld!’, want meestal
gaat het om leden die financieel niet bijdragen. Vooral wanneer de
jaarlijkse begroting van de kerk onderwerp is van beraad binnen de
commissie van beheer of van de kerkenraad, kan men deze geluiden
vernemen. Nu is het begrijpelijk dat er, zeker in tijden van schaarste,
gekeken wordt naar mogelijke bezuinigingen. Toch wil ik met kracht de
stelling verdedigen dat het hier om té grote geestelijke zaken gaat (het
ging toch om het aan de hand van de Goede Herder vinden van de stal?)
dan dat het gesprek hierover met de portemonnee beslecht kan worden.
Laat geen enkele kerkenraad zich laten verleiden om dit mee te laten
wegen in te nemen beslissingen. Men zou er door in gewetensnood komen
(althans, dat is te hopen).
Lees meer: ‘Uitschrijven’ … (4)
{mosimage}Kevin DeYoung, Doe iets! – een
bevrijdende visie op de wil van God, 120 pag., € 9,95, ISBN 978 90 5560
432 6. Uitgeverij De Vuurbaak, Barneveld.
Met plezier heb ik dit korte, maar uitermate heldere en leerzame boekje
gelezen. Het gaat over een ingewikkeld onderwerp waar heel veel
christenen op verschillende manieren moeite mee hebben: de wil van God,
met name in en voor hun eigen leven. De naam van de schrijver verraadt
al iets van zijn Nederlandse wortels en hij verwijst dan ook graag naar
de gesprekken hierover met opa DeYoung, vanouds dus De Jong. Dat maakt
dat dit toch wel wat Amerikaans aandoende boek, toch raakvlakken houdt
met de manier waarop wij in Nederland omgaan met de ‘wil van God’.
DeYoung richt zich met name op twee problemen die zich voordoen in deze
tijd. Enerzijds is er een sterke – evangelische - neiging om welhaast
krampachtig te zoeken naar de wil van God in je leven: Welke studie moet
ik kiezen? Moet ik die baan nemen? Wil God dat ik met dat meisje of die
jongen trouw? Wat wil God dat ik vandaag doe? Anderzijds is er bij
velen, met name bij jongelui in de leeftijd van zeg 20 tot 35 jaar, de
neiging om geen beslissende keuzes te maken. Er is een veelheid aan
keuzes die te maken op het gebied van studie, relatie, baan enz. Ze zijn
bang om een keuze te maken, omdat die keuze hen de vrijheid ontneemt om
die andere opties ook nog te doen of te beleven.
Lees meer: Boekbespreking: Doe iets!
