Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Ik ging er goedsmoeds heen, want
het was een aardig stel met drie leuke kinderen. Het bleek echter dat
het echtpaar alleen maar een mededeling wilde doen. Die deden zij
meteen.
?Wij hebben besloten over te gaan naar een evangelische gemeente?, zei
de man. Ik keek hen verbijsterd aan, eerst niet wetend wat ik moest
zeggen. ?Waarom?, was het enige wat ik tenslotte kon uitbrengen. ?We
zijn daar twee keer geweest. We voelen ons er helemaal thuis. Sterker
nog, het voelt als thuiskomen.? Dat was het antwoord dat ik kreeg.
Ik kon daarna meteen wel naar huis gaan. Maar ik deed dat niet. ?We
hebben niet geweten dat jullie je niet in onze gemeente thuis voelden?,
zo probeerde ik. ?Wij voelden ons eerst wel thuis in de gemeente. Maar
de laatste tijd werd dat minder. Want uw preken zijn zo somber. Ze gaan
bijna alleen maar over zonde en ellende. Alleen op het eind gaat het nog
even over de genade. Wij vinden dat eenzijdig. Daarom gingen we naar de
evangelische gemeente. We wisten het meteen: dit is het.?
Lees meer: Wij gaan over naar een evangelische gemeente
Bijgaand gedicht ontvingen we van mevrouw E.D. van Dijk-van Heest uit Kampen.
Zij schreef daarbij de volgende toelichting:
?Het volgende gedichtje stuur ik u toe, niet omdat het mijn favoriete
gedicht is, want ik houd van gedichten en heb vele favorieten. Maar
waarom ik juist dit gedichtje stuur is om de volgende reden. Vanaf
september 1950 tot 1953 werkte ik als leerling-verpleegster in het
Sanatorium Sonnevanck te Harderwijk. Dit was toen een sanatorium voor
tuberculose pati?nten. Na gewerkt te hebben op een afdeling met
pati?nten die vol bed hadden en ook lopende pati?nten, kwam ik op het
kinderpaviljoen en werd daarna overgeplaatst naar het Emma paviljoen en
daar lagen alleen gipspati?nten. Deze pati?nten verschillen zo in
verpleging met pati?nten die zich bewegen kunnen. Deze gipspati?nten
konden zelf niets, moesten met alles geholpen worden en waren dus geheel
afhankelijk van de verzorgenden.
Lees meer: Mijn favoriete gedicht
Trouwe lezers van dit Kerkblad weten inmiddels ? en wisten vermoedelijk
allang ? van de vormingscursus die al gedurende een lange reeks van
jaren in onze kerken gegeven wordt op een tiental zaterdagen in het
winterseizoen. Verdeeld over een viertal plaatsen, waaronder in het
Noorden Drachten, komen een aantal honderden belangstellenden, jongeren
en ouderen, broeders en zusters, vooral van binnen maar ook van buiten
onze kerken, bijeen om na te denken over een aantal onderwerpen onder
leiding van verschillende docenten. Terwijl inmiddels de uitnodiging
voor de nieuwe cursus al te lezen is in de kerkelijke bladen, vertellen
de cursusleiders van het afgelopen seizoen iets over het onderwerp, dat
zij behandeld hebben. Uiteraard ook met de bedoeling uw en jouw
belangstelling te wekken voor de cursus van het nieuwe seizoen.
Omdat de schrijver van dit artikel tot de docenten behoorde, kreeg ook
hij het verzoek tot het schrijven van een artikel over het onderwerp dat
hij behandelde: het Bijbelboek Dani?l.
Temidden van de 66 boeken van de Bijbel en de 39 boeken van het Oude
Testament, neemt Dani?l een merkwaardige plaats in. In onze vertalingen
heeft het boek een plaats gekregen tussen de Profeten, als laatste van
de vier grote en vlak voor de 12 kleine profeten. Wij noemen Dani?l dan
ook een profeet en zijn boek een profetisch boek. En ongetwijfeld is
Dani?l een profeet. De Heere Jezus noemt hem zo in Mt.24: 15. In het
Hebreeuwse Oude Testament heeft Dani?l echter een plaats in het derde
deel van Tenach, de Joodse aanduiding van het Oude Testament: in de
Geschriften, tussen Esther en Ezra in. Dani?l is kennelijk meer dan een
profeet. We kunnen hem vergelijken met de schrijver van de
Nieuwtestamentische Openbaring: Johannes. Hij is een profeet met een
apocalyptische boodschap.
Lees meer: Het Bijbelboek Dani
Waar staat de kerk in onze maatschappij? Wat is de rol van de kerk in
wat wij het ?publieke domein? noemen. In dit boek tracht prof. dr. J.C.
Kennedy daarop een antwoord te geven.
Kennedy is in Amerika afgestudeerd in theologie, in buitenlandse
betrekkingen en in geschiedenis. Sinds 2007 is hij hoogleraar
Nederlandse geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schreef
een proefschrift over culturele veranderingen in Nederland gedurende de
zestiger jaren van de vorige eeuw. De positie van de protestantse kerk
in de samenleving is de afgelopen 150 jaar niet dezelfde geweest.
Kennedy wijst vier rollen aan - min of meer achtereenvolgens - die de
kerk in die periode heeft gehad. Tot het eind van de negentiende eeuw
kunnen de kerken beschouwd worden als nauw betrokken op de samenleving.
Dat hing samen met de band die er was tussen de staat en de kerk. De
overheid had grote invloed (reglementair, financieel) op de kerk. De
kerk op haar beurt werd gezien als een onmisbare steunpilaar van de
openbare orde. Een verschuiving naar de tweede rol vindt plaats aan het
begin van de twintigste eeuw.
Lees meer: Kerk met reli
David Mitchell, De niet verhoorde
gebeden van Jacob de Zoet, vertaald door Harm Damsma en Niek Miedema,
uitgegeven door Ailantus in Amsterdam, prijs ? 18,95.
Ailantus is een literaire uitgeverij die in 2007 van start is gegaan,
als onderdeel van Boom uitgevers. Er wordt naar gestreefd eigenzinnige
literatuur van hoge kwaliteit uit te geven. De roman van Mitchell is de
eerste die ik uit haar fonds las. Dat is in elk geval een roman van hoge
kwaliteit. Daarom staat deze roman op de longlist van 13 boeken voor de
Man Booker Prize 2010. In Nederland verscheen de eerste druk in mei
2010 en in augustus was er al een vijfde druk nodig.
De oorspronkelijke titel van dit boek is: The Thousand Autums of Jacob
de Zoet. Duizend herfsten is een aanduiding voor Japan. De hoofdpersoon,
Jacob de Zoet uit Domburg, neef van een dominee, vertrekt in 1799 voor
vijf jaar naar Japan, maar het worden zeventien jaar. Ook als hij
teruggekeerd is, komt hij niet los van Japan.
De Nederlandse titel wijst er op dat de gebeden van Jacob voor
belangrijke zaken in zijn leven niet verhoord zijn. Welke van zijn
gebeden wel zijn verhoord, blijft open.
Lees meer: De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet
Bijgaand gedicht ontvingen we van mevrouw E.D. van Dijk-van Heest uit Kampen.
Trouwe lezers van dit Kerkblad weten inmiddels ? en wisten vermoedelijk
allang ? van de vormingscursus die al gedurende een lange reeks van
jaren in onze kerken gegeven wordt op een tiental zaterdagen in het
winterseizoen. Verdeeld over een viertal plaatsen, waaronder in het
Noorden Drachten, komen een aantal honderden belangstellenden, jongeren
en ouderen, broeders en zusters, vooral van binnen maar ook van buiten
onze kerken, bijeen om na te denken over een aantal onderwerpen onder
leiding van verschillende docenten. Terwijl inmiddels de uitnodiging
voor de nieuwe cursus al te lezen is in de kerkelijke bladen, vertellen
de cursusleiders van het afgelopen seizoen iets over het onderwerp, dat
zij behandeld hebben. Uiteraard ook met de bedoeling uw en jouw
belangstelling te wekken voor de cursus van het nieuwe seizoen.
Waar staat de kerk in onze maatschappij? Wat is de rol van de kerk in
wat wij het ?publieke domein? noemen. In dit boek tracht prof. dr. J.C.
Kennedy daarop een antwoord te geven.