Als Christen word je regelmatig geconfronteerd met kritische vragen over
de inhoud van je geloof. Heel vaak hebben we dan de neiging om stil te
vallen. We weten niet wat we moeten antwoorden. In het boek Hete
Hangijzers onder redactie van Martine van Veelen en Cees Dekker worden
16 hete hangijzers door 16 verschillende auteurs behandeld. Het is een
zeer lezenswaardig boek, dat ik hieronder uitgebreid zal bespreken.
Wanneer je in gesprek gaat over het christelijk geloof leven er bij veel
buitenstaanders allemaal vooroordelen. Ook wanneer mensen zich meer
gaan verdiepen in het christelijke geloof kunnen er allemaal vragen
ontstaan. Daarnaast zijn er natuurlijk in de kerk moeilijke punten, waar
we nogal eens van mening over verschillen. In veel gevallen zijn we dan
simpel geneigd om te zeggen, wel zo is het en niet anders. De diepere
argumenten ontbreken vaak. In dit boek wordt getracht om de lezer
argumentatie en soms ook een stuk nuance te verschaffen over 16
belangrijke discussiepunten. Ik noem er een aantal (dit zijn ook de
titels van verschillende hoofdstukken): ?Waarom kennen we de Bijbel
bijzonder gezag toe??, ?Wat moeten we met al dat geweld in het Oude
Testament??, ?Waarom laat God lijden toe??, ?Je kunt toch niet geloven
in een God die onschuldige mensen straft in een hel??, ?Hoe christelijk
te denken over homosexualiteit?, ?Is de Islam vriend of vijand?? en
?Zijn christenen soms betere mensen??.
Lees meer: Hete Hangijzers
Opdat zij ??n zijn. Deze woorden van Jezus worden dikwijls opgevat als
zijn gebod om kerkelijke eenheid te zoeken. Maar hiermee geeft Jezus
geen gebod. Deze woorden horen tot zijn gebed. Het is een belangrijke
bede, want ze komt vier keer voor, in Johannes 17:11, 21, 22 en, iets
anders in 23.
Deze tekst is dus geen gebod, maar een gebed. Jezus vraagt zijn Vader om eenheid.
Achtergrond
We lezen in het NT vaak dat Jezus bidt. In Joh. 17 lezen we wat Hij
bidt. Met dit gebed richt Hij zich niet alleen tot zijn Vader, maar Hij
wil er ook een belangrijk aspect van het evangelie mee doorgeven. Om te
begrijpen waarom het Hem gaat, moeten wij erop letten wanneer en waarom
Hij het heeft gebeden.
De tijd is gekomen dat Jezus als Middelaar het offer van zijn leven moet
gaan brengen. Maar eerst viert Hij met zijn leerlingen het Pascha en
Hij spreekt zijn afscheidswoorden tot hen (Joh. 14-16). Het zijn woorden
van bemoediging. Want Hij verzekert hun dat Hij hen niet alleen zal
achterlaten. Hij zal de Heilige Geest sturen.
Dan volgt in hoofdstuk 17 Jezus? afscheidsgebed. Dat heeft alles te
maken met zijn terugkeer tot de Vader, als Hij alles heeft volbracht.
Het heeft ook te maken met het vervolg van Gods heilswerk in de wereld.
Daarvoor zal God Jezus? leerlingen inschakelen, door Hem toegerust met
de kracht van de Heilige Geest.
Dit is de achtergrond van dit gebed, ook van zijn bede dat al de zijnen
??n zullen zijn. De reden ligt dus in de voortgang van zijn heilswerk.
Lees meer: Eenheid in God
Dit praktische boek voor de hele gemeente maakt bespreekbaar wat het
meest kwetsbaar is: relaties, verliefdheid, huwelijk, vriendschappen.
Het gaat over de kostbaarheid en de breekbaarheid van elke relatie.
God is liefde, schrijft Johannes. Vooral de liefde laat zien hoeveel dat
betekent voor onze omgang met mensen. Evenals Thuis in Gods huis leent
dit boek zich uitstekend voor gebruik in een gemeenteproject.
De lezer wordt op drie verschillende niveaus betrokken bij het
onderwerp: voor elke week een bepaald thema in de kerkdienst, voor de
persoonlijke omgang een dagboek, voor de verwerking in huisgroepen een
werkboek. Aan het boek werkten o.a. mee Aad Kamsteeg en ds. Hans
Schaeffer.
Principi?el
Het bijzondere van dit boek vind ik, naast het feit dat het een echt
werkboek kan en wil zijn in de gemeente, dat niet alleen ingegaan wordt
op het vraagstuk van verkering en huwelijk. Heel wat boeken gaan, als
het om relaties gaat, over een deelonderwerp. Zulke boeken hebben
uiteraard hun recht en reden. Toch is het mooi dat er nu een boek ligt,
dat alle aspecten van relaties aan de orde stelt. Van verkering tot
single-zijn, van getrouwd zijn tot homoseksuele gevoelens en relaties
hebben. Daarnaast wordt terecht ingegaan op gevoelens van verdriet en
eenzaamheid na scheiden en overlijden. In dat opzicht wordt geen terrein
geschuwd. En telkens weer worden principi?le lijnen getrokken, d.w.z.
het Woord van God komt aan het Woord. Als hulplijn en steun bij alle
valkuilen en verleidingen. Als weerwoord ook tegen de geest van de tijd
en tegen onze zwakheden.
Lees meer: Vooral de liefde
Iedereen doet tegenwoordig aan duurzaamheid. Dat is een goede zaak. Want
zeg nou zelf, het kan toch niet dat je niet meedoet aan duurzaamheid nu
dat in de mode is.
Hier volgen een paar voorbeelden om duidelijk te maken hoe het begrip
duurzaamheid in opmars is. We willen een duurzame economie, mede als
gevolg van de economische crisis. Want we willen voorkomen dat we in de
toekomst weer een crisis meemaken als de huidige crisis. Door
overbevissing is de visstand in de zee?n en oceanen de afgelopen
decennia dramatisch afgenomen en dus ontwikkelt de sector nu duurzame
visserij.
In de landbouw lopen we tegen grenzen van bijvoorbeeld de
bodemvruchtbaarheid aan. Daarom wordt ook gewerkt aan een duurzame
landbouw.
De consument kan tegenwoordig in de winkel allerlei duurzame producten en artikelen kopen.
Van alle tijden
De aandacht voor duurzaamheid is niet nieuw. In het agrarisch onderwijs
was er zo?n twintig jaar geleden ook veel aandacht voor duurzaamheid. De
Club van Rome had een indrukwekkend en alarmerend rapport geschreven.
Daarin stond dat de toename van de wereldbevolking en de toenemende
welvaart een te grote claim leggen op de aarde. In snel tempo raken de
grondstoffen op en de bodem uitgeput.
Lees meer: Duurzaamheid
Dirk Molenaar is van beroep organist.
Ook is hij redacteur van ?De Orgelvriend?. In dit blad voor
orgelliefhebbers schrijft hij regelmatig een verhaal of column. Met zijn
toestemming is onderstaand verhaal overgenomen uit ?De Orgelvriend?.
Toegegeven, het is niet door mijzelf bedacht.
Al had ik wel eens als organist iets dergelijks op kleine improvisatorische schaal toegepast.
Nee, ik had het dankbaar overgenomen van de Franse organist en componist Dubois.
Het was namelijk Theodore Dubois (1837-1924) die dit muzikale 'trucje'
had verwerkt in zijn orgelwerk Marche des rois mages (Mars van de Drie
Koningen). Bij hem is het de toon b2, geregistreerd met een vier- en
tweevoetsregister. Met een gewichtje op de toets, waardoor die hoge toon
blijft liggen tot het eind van het stuk. Deze aangehouden b verbeeldt
dan de ster die de Wijzen naar Bethlehems stal leidde.
En eveneens toegegeven, aan de kerkdienst in Eenrum van 2 januari 2005,
Zondag Epifanie, had ik als organist amper iets voorbereid. Dit vanwege
Nieuwjaarsdag. Daarom had ik ook niet nagedacht over de stukjes te
spelen orgelmuziek. Dus zocht ik tijdens de overdenking - van de voor
mij onbekende voorganger - in het Liedboek een gezang op uit de
Epifanietijd, dat niet op het orgelbriefje voorkwam. Gezang 157, Wie
schön leuchtet der Morgenstern, leek mij zeer geschikt om over te
improviseren na de preek.
Lees meer: Nicht sch?n leuchtet der Morgenstern