De hele cirkel
God kennen van A tot Z en weten wie je bent ik Hem

Zoals vaker het geval is put ook Hinke Braam uit haar eigen ervaring en moeiten, wanneer ze dit boek schrijft. Ze heeft tevens het verlangen, dat – net als zijzelf – mensen God zullen leren kennen, een intieme relatie met Hem opbouwen en de wonden die je hebt opgelopen zullen genezen.

Wat een held was hij. Je moet wel wat in je mars hebben om het in je eentje op te nemen tegen een dictator als Poetin. Iemand waarvan je weet dat hij meedogenloos al zijn tegenstanders uit de weg ruimt. Een keer was dat bijna gelukt. Bijna was hij vergiftigd. Maar hij overleefde. Als beloning werd hij naar Siberië verbannen. Eenzame opsluiting. Hoe houd je dat vol. Hoe kon hij op momenten dat het alleen maar slechter ging toch de hoop vasthouden op betere tijden? Op 16 februari jl. bezweek Alexei Navalny, 47 jaar oud. Een voorbeeld van standvastigheid. Wat een man. Diep respect.

Wel even slikken trouwens om te lezen dat hij aanvankelijk actief was in extreem rechtse kringen. Tijdens demonstraties scandeerde hij nationalistische en racistische leuzen als: ‘Rusland voor de Russen' en ‘alle migranten zijn kakkerlakken’. Goddank heeft hij zich daar later van afgewend. En niet half. Met hart en ziel streed hij tegen de oorlogszuchtige en corrupte Russische president. Dat kon niet goed aflopen.

Wie christen wordt, moet wat belijden. Je moet je uitspreken. Wat wat zeg je dan? Dit: ‘Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde. En in Jezus Christus, Zijn Zoon, onze Heere. En in de Heilige Geest.’ Er is nog meer om te belijden, maar dit zijn kernwoorden als het gaat om het belijden van Wie God is.

Dit is het tweede artikel naar aanleiding van mijn boek Geloven doe je zo. De ondertitel luidt: ‘De twaalf artikelen van het geloof’. Ook wel de apostolische geloofbelijdenis genoemd. In het boek bespreek ik de twaalf artikel één voor één. Twaalf zijn het er, omdat er twaalf apostelen waren. Niet dat zij deze geloofsbelijdenis samen hebben opgesteld, maar het geeft wel kernachtig de leer van de apostelen weer.

Het doel is helder: een volhoudbare (duurzame) landbouw en voldoende voedsel voor iedereen. Maar hoe het daarmee staat, daarin gaan de wegen uiteen. De één zegt dat dat er geen betere boeren zijn dan de Nederlandse en dat we nog nooit zo weinig van het gezinsinkomen hoeven te besteden aan ons voedsel. De ánder zegt dat de Nederlandse landbouw te industrieel en te intensief is geworden en dat er te veel ongezond voedsel  in de schappen ligt. De volgende begint een eigen moestuin, weer een ander koopt rechtstreeks bij de boer en sommigen stoppen met vlees eten. De lijst met mogelijkheden is groeiende. Het dagelijks eten laat niemand onberoerd en de reclames willen ons laten geloven: nu nóg goedkoper, nóg duurzamer, nóg lekkerder, nóg gezonder, nóg beter dan je altijd kocht. Ja, ja.  En wereldwijd sterven mensen van de honger en zuchten mensen onder de gevolgen van obesitas. Voedsel maakt de tongen los, en wie het over voedsel heeft krijgt het al gauw over landbouw. Over de export van voedsel en de import van soja, de ontbossing in Zuid Amerika en het mestoverschot. De heikele onderwerpen zijn legio en de ongezouten meningen talrijk.