Het boek Openbaring is voor velen een raadselachtig boek. De velen beelden en verhalen die we lezen staan ver van ons dagelijks leven af. Door de eeuwen heen is het boek ook vaak gebruikt om allerlei toekomstscenario’s uit te werken. Het boek leent zich echter niet voor speculatie en fantasie over de toekomst, maar is juist bedoeld om christenen in het ‘hier en nu’ te leren wat de impact is van Gods handelen. Specifieker gezegd: Openbaring bevat geen wonderlijk script van toekomstige gebeurtenissen, maar vertelt het verhaal van Gods doel om de schepping en de mensheid te verlossen door de zending van het Lam. Tegelijk wil het boek op deze manier kerken (en christenen) vormen en toerusten om deel te nemen aan Gods bevrijdend handelen door de te leven als gemeenschappen die Gods nieuwe toekomst belichamen. Het is dus voluit een boek dat gericht is op de missie van God.

Er was eens een koning, en hij was erg populair. Hij liep op straat met de kroon op z’n hoofd, en de mensen waren altijd blij als ze hem zagen. Ze groetten vriendelijk, gaven een hand, spraken hem netjes aan met u. Op een dag had de koning een plan: wat als ik eens niet mijn kroon op zet? En wat als ik oude kleren aan doe? Hoe gastvrij is iedereen dan? Hij ging de straat op, niemand herkende hem als koning. En het viel hem op: nauwelijks waren er mensen die hem begroetten. Niemand gaf hem een hand en aanspreken met u deden ze al helemaal niet meer… Hij ging zitten, en vroeg om geld, om hulp, maar hij kreeg maar weinig. Ja, er waren er een paar, die deden wat goeds voor hem…

 

Inleiding

Op verzoek van de eindredactie van Het Kerkblad voor het Noorden wil ik de komende maanden aan de hand van een zestal artikelen een aantal onderwerpen uitdiepen die op de komende Generale Synode, te houden DV 2024 (vanaf juni) aan de orde zullen komen. In dit eerste artikel ga ik dieper in op de betekenis en achtergrond van het zgn. presbyteriaal-synodale stelsel. Een vorm van kerkbestuur, kerkregering. Maar wat betekent dit nu precies? Waar komt het vandaan? En, waarom houden wij anno 2023 er nog (steeds) aan vast? Zijn er ook andere vormen van kerkbestuur? Op al deze vragen hoop ik de lezer van antwoorden te voorzien.

 

Tussen de bergen Ebal en Gerizim ligt het plaatsje Sichar, in de landstreek Samaria in Israël. Vlakbij meer bekendere plaatsen als Nablous en Sichem. Toch is Sichar van belang. Daar vinden we de Jakobsbron, de waterput die Jakob aan zijn zoon Jozef heeft gegeven. Ook de beide bergen hebben hun eigen specifieke betekenis. Op oude foto’s is heel goed te zien dat de Ebal kaal en rotsachtig is, terwijl de Gerizim begroeid is met struiken en bomen. Ze kregen dan ook de betekenis van zegen en vloek. Zij die luisteren naar Gods geboden zullen zijn als de Gerizim, vruchten dragen voor God.

Commentaar

  • Gezien worden 2025-07-19 07:15:17

    Je kunt rustig zeggen dat de woorden die hierboven staan een van de diepste verlangens van het...

  • Storm in de CGK 2025-07-04 17:44:42

    De afgelopen jaren en zeker de afgelopen maanden en weken zijn voor onze Christelijke...

  • Hellend vlak 2025-06-21 09:25:10

    Net als veel anderen denk ik met weemoed terug aan vroegere tijden. Binnenkort word ik...

  • Zien en zijn 2025-06-07 08:46:46

    Ik worstel ermee. Onlangs hoorde ik twee uitdrukkingen die me sindsdien bezighouden. Het ging over...