Dit handzame boekje neemt de lezer mee in het leven van Maarten Luther. Op een toegankelijke manier worden verschillende aspecten van Luthers werk, relaties en gedachten besproken. Zo komt de lezer meer te weten over deze veelbesproken reformator.

De geschiedenis van de kerk intrigeert, zeker als het gaat over die periodes waar we weinig van weten. Neem nou de duistere Middeleeuwen. Wat gebeurde er allemaal in die tijd waarover - ook toen al - gezegd werd dat het een tijd van verval was? Maar, zette dat verval al niet eerder in?

Verval

Dat verval was er zeker in politieke zin. Het beginpunt van de Middeleeuwen valt ongeveer samen met het einde van het West-Romeinse rijk. We schrijven dan het jaar 476 na Christus.

Een zuster uit onze gemeente gaf mij de tip om dit boek eens te lezen. Met interesse, plezier en soms ook met verbazing en onthutsing heb ik het boek gelezen. Zelf kom ik niet uit deze regio, dus leek het me wel mooi om iets te lezen van de geschiedenis van de dorpen om Surhuisterveen. De auteur beschrijft de familiegeschiedenis van de kant van haar moeder. Zeven generaties komen er voorbij in dit boek. Ze beschrijft hoe haar familie terechtkomt in Harkema. Het beeld wat de buitenwereld heeft van de gezinnen die in deze streek wonen is erg negatief. Zo worden het messentrekkers genoemd, die dom en onderontwikkeld zijn. In de jaren ’50 van de vorige eeuw wordt voorgesteld dat het dorp maar gesaneerd moest worden.

Op de TUA zaten ze regelmatig in dezelfde collegezaal en nu zijn ze beiden predikant in het Noorden van het land. De ene in het Groningerland en de ander net over de grens in Friesland. Na een jaar in de pastorie kwamen ze elkaar tegen bij een redactievergadering van dit kerkblad. Daar ontstond het idee om samen een artikel te schrijven over de eerste ervaringen in de pastorie. Hieronder leest u een vrije weergave van het gesprek dat ds. Albert-Jan Dorst en ds. Sjors Bulten hadden over de Goede Herder, de schapen en de kudde, terwijl ze wandelden tussen de schapen in het Nationaal park Dwingelderveld.

Sjors, kun je eens vertellen waar je terecht bent gekomen?

SB: Sinds mei 2021 ben ik verbonden aan de CGK-gemeente van Nieuwe Pekela. We verhuisden vanuit de stad Enschede naar het dorp Pekela. Wel een overstap, maar dat ging en gaat erg goed. Een fijne plek om te wonen, de kerk en de school zitten om de hoek. De kinderen hebben goede contacten en ook wijzelf hebben onze plaats gevonden. We hebben als gemeente ongeveer 300 leden. Een mooi aantal, iedereen kent elkaar. Het merendeel van de leden woont in Pekela zelf, maar we hebben ook gemeenteleden uit de omgeving. We zijn een gemeente met een mooie leeftijdsopbouw, van oud tot jong. Het is mooi om te zien dat er ook tussen de generaties zo af en toe gesprekken plaatsvinden. Laatst was er een zogenaamde speeddate met de jongeren van de JV en de 65-plussers. Samen in gesprek over verschillende stellingen. Vanuit beide groepen kwamen positieve geluiden.