Als je ons kerkblad van voren naar achteren (sommigen lezen hem van achteren naar voren) goed doorspit kom je soms verrassende dingen tegen. Tenminste, dat overkomt mij vaak wanneer ik als redactielid om de zoveel weken het kerkblad voor de overige redactieleden mag beoordelen. Je let dan op verschillende aspecten: zijn het aansprekende artikelen, is het commentaar ook echt een commentaar op iets of meer een beschouwing, heeft de meditatie echt inhoud, is het geschrevene in PRESTO voor de doelgroep, zijn de foto’s en illustraties passend bij het artikel en waarom zulke grote advertenties voor goede doelen. Kortom, je probeert een oordeel te geven over het blad als geheel. Voor velen is het meest interessante deel het gemeentenieuws.

De week van 10 tot en met 17 oktober was de week van de opvoeding. In onze burgerlijke gemeente en waarschijnlijk ook in andere gemeenten is toen een boekje verspreid met de titel: 'Tijd voor je gezin! 20 TopTips voor en door ouders'. Op de achterflap staat niet alleen de gemeente vermeld, maar ook het gemeentelijk Centrum voor Jeugd en Gezin.
Het boekje is een uitgave van een stichting met de naam Family Factory, wat zoiets betekent als 'plek van waaruit het gezinsleven tot bloei kan komen'. De stichting wil ouders met elkaar in contact brengen en helpen bij het bouwen aan het gezin dat zij graag willen zijn. Zij is in 2008 opgericht op initiatief van Jan Willem Roseboom.  Het boekje reikt ouders nieuwe ideeën aan waarmee zij hun voordeel kunnen doen. Een van de tips wijst op het belang van een gesprekje tussen ouder en kind: 'Luister, stel vragen en kom erachter wat die ander bezighoudt'. Persoonlijke aandacht heeft grote waarde, vooral in een tijd waarin het gezin soms lijkt op een plaats waar mensen 'zo dicht mogelijk langs elkaar heen leven'. Andere tips wijzen op het omgaan met internet, de ochtendspits in het gezin, uitbarstingen van emotie van kinderen, het opruimen van de kamer, de zorg die ouders voor zichzelf moeten hebben en voor elkaar, en de gezinsmomenten waarop gezinsleden kunnen bijpraten, een soort gezinsvergadering dus, waarbij ieder zijn eigen inbreng heeft.

Ongetwijfeld zult u dan denken aan de hoge heren - soms een dame - bankiers. Met name die met torenhoge bonussen en dat zelfs na wanprestatie. Zij immers, zo horen we alom verluiden, zijn de oorzaak van de euro-crisis, de economische crisis en vooruit nog een aanklacht er boven op: de milieucrisis. Vanwege het grote graaien hebben ze enorme risico’s genomen. Dexiabank moest voor de tweede keer gered worden door de staat. Feitelijk door de belastingbetaler. Die was sowieso al de dupe van die bankiers. Omdat deze beroert moeilijk geld uitleenden of veel te hoge rente vroegen, gingen bedrijven op de fles. Mensen op straat. De opslag op de eurobor-rente, de rente waarmee banken zelf kunnen lenen bij de Centrale bank, was en bleef aanzienlijk. De burger profiteerde amper, zeg maar niet, mee. Onder de streep zijn we zo al drie keer door die lui gepakt. Dat moet stoppen. Ik ben Gekke Gerritje niet. Protesteer! Blokkeer!

Mauro. Een jonge Angolees van 18 jaar moet worden uitgezet. De emoties lopen hoog op. Juist de CDA-fractie wordt onchristelijk gedrag verweten. Juist zij die voor christelijke waarden staan hadden en hebben als vanzelf zo’n jongen toe te laten. De Here gebied gastvrijheid, juist voor de vreemdeling in de poort. De overheid moet een schild zijn voor de zwakken. Zij die pleiten voor toelaten hebben gelijk. We moeten barmhartigheid bewijzen. Zij die pleiten voor uitzetten hebben gelijk. Het is naar ons geldend recht. Beide kampen, want zo mag je het wel noemen, hebben zo hun legitieme argumenten.
Het is natuurlijk wel een raar systeem dat een jonge asielzoeker geen status kan krijgen als kind. Pas wanneer hij of zij 18 jaar wordt kan er al of niet sprake van zijn. Bij Mauro is 8 jaar lang gezegd en door achtereenvolgende rechters en bewindslieden besloten: hij kan niet blijven. De redenen zijn o.a. dat hij nog een moeder heeft in Angola en dat zijn veiligheid daar niet in geding is. Dat klinkt alom redelijk en te verdedigen.

Op 30 oktober begint weer de maand van de spiritualiteit met dit jaar bovenstaande titel als thema. De maand staat vol met activiteiten, workshops, lezingen en boekpresentaties om de spiritualiteit in de breedste zin van het woord onder de aandacht te brengen. Want, zo staat op de website te lezen, “het lijkt erop dat er ondanks alle welvaart ook iets verloren is gegaan. Daarom zoeken mensen naar een beter evenwicht tussen materiële welvaart en geestelijk en lichamelijk welzijn.” En verderop staat: “Door met aandacht voor wat er écht toe doet te leven, door bewuster te werken en met anderen om te gaan, vinden we balans, kan het leven gaan bruisen en leven we met ‘hartstocht’. “

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...