Zondag is het Pinksterfeest, het op een na laatste heilsfeit dat we in het kerkelijke jaar gedenken. Het laatste heilsfeit is immers de wederkomst van de Heere Jezus Christus. En het eerste heilsfeit dat wij vieren is Kerstfeest. Daarna volgen Goede Vrijdag, Pasen en Hemelvaartsdag. In de heilsfeiten ontrolt God Zijn heilsgeschiedenis, die niet ophoudt bij onze grenzen van ruimte en tijd, schreef iemand eens. Maar hier begint gelijk het probleem. Want wij, moderne mensen van de 21e eeuw, leven bij wat wetenschappelijk aantoonbaar is. En door dit denken worden we in niet geringe mate beïnvloed. Meer en meer tref je in je gemeente mensen aan die twijfelen aan wat de Bijbel ons zegt van God en Zijn daden in de geschiedenis van de wereld.

Begrijpelijk Nederlands is nog niet zo eenvoudig. Zo lees ik in de krant (ND 7 mei 2012). Het blijkt dat nogal wat organisaties momenteel hun stukken (algemene voorwaarden, reglementen, etc.) aan het omzetten zijn zodat ze goed leesbaar zijn. Op het internet heb ik in de afgelopen jaren al talloze malen ‘ja’ aangeklikt op de vraag of ik akkoord ga met de algemene voorwaarden zonder die voorwaarden ooit een blik waardig te keuren. En als ik al de moeite nam om de inhoud te raadplegen dan verloor ik onmiddellijk mijn belangstelling omdat ik eerst een serie definities me moest eigen maken. Wegklikken. Zal wel goed zitten. ‘Ja, akkoord’ aanklikken en verder gaan. Een goed initiatief dus: vertaling(!) van bijkans onverteerbaar Nederlands naar Nederlands in hapklare brokken.

Mag je in de kerk gebruik maken van de sociale wetenschap om mensen te bereiken met het evangelie? Sommige mensen zullen geneigd zijn om deze vraag direct met een rigoureus ‘nee’ te beantwoorden. Nadenken over hoe iemand het makkelijkst tot geloof komt klinkt immers naar ‘niet echt’ en ‘vals’ en dat strookt bepaald niet met de boodschap die we over willen brengen.

Tijdens de laatste vergadering van de particuliere synode van het Noorden kwam een rapport van het deputaatschap kerk en Israël aan de orde. Dat rapport maakt melding van een persbericht dat vorig jaar is uitgebracht. Deputaten verklaarden via dat bericht dat zij zich schaarden achter een brief van de Protestantse Kerk in Nederland aan de fractievoorzitters van de partijen in de Tweede Kamer. Deze brief zei dat het moderamen van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland onaangenaam getroffen was over het initiatief wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren betreffende het verbod op ritueel slachten zonder voorafgaande bedwelming. Onze deputaten deelden het standpunt dat verwoord was in die brief. Een dergelijk verbod zou onze joodse landgenoten in het hart van hun geloof en bestaan treffen. Joden met een orthodoxe levenswijze zouden ernstig worden belemmerd in hun religie. Er zou een ernstige inbreuk worden gepleegd op de godsdienstvrijheid. Met dit persbericht hebben onze deputaten indirect invloed willen uitoefenen op politici. Ze vonden dat zij hun afkeuring over het voorgestelde wetsontwerp kenbaar moesten maken.