Van de tijd dat ik op de middelbare school zat, kan ik mij nog herinneren dat mijn Engelse lerares erg veel zorg besteedde aan de uitspraak. Het Engelse woord immediately moesten we diverse keren herhalen tot het moment dat we het vlot in het Engels konden uitspreken. ‘Want’, zo zei ze, ‘de kracht van de herhaling is het succes’. En daar had ze gelijk in. Zo heb ik tijdens mijn schoolperiode heel veel voordeel gehad van het maar steeds weer herhalen van de lesstof. Op een gegeven ogenblik echter komt het moment, dat je het wel weet en dan is herhaling niet leuk meer. Maar zo leer je de dingen natuurlijk wel.     

In die zelfde periode had ik een vriend met wie ik naar school fietste. Iedere keer als zijn moeder hem uitzwaaide riep ze hem na: ‘Hendrik: oppassen, voorzichtig en goed je best doen.’ Het was voor haar gewoon een automatisme. De eerste paar keer zei hij nog van ja, maar na een paar keer hoorde hij het al niet meer. Later hebben we daar nog vaak om moeten lachen.
En doen we in ons dagelijks werk ook niet vaak veel dingen bij herhaling? Autowassen, de tuin wieden, boodschappen doen, patiënten wassen, kinderen iets voor doen, enzovoort. Gewoon omdat het nodig is. Ik geef toe dat er verschillende methodes zijn om bepaalde handelingen te doen, maar toch!

Maakt de Geest ons tot een totaal nieuwe mens? Volgens A. van de Beek wel. De Geest is een vuur dat ons eigen leven in de fik steekt. Daarvan blijft niets over. 'Er is geen continuïteit tussen het leven zonder en het leven met de Geest'. De doop in de Geest is een ondergaan in een verterend vuur, maar doet ook een totaal nieuwe mens verrijzen, zo schreef hij in een prikkelende column over Pinksteren.
Het evangelie vermeldt dat Jezus doopt met de Geest. Zo kondigt Johannes de Doper Hem aan. Paulus spreekt ook over de doop in de Geest, hoewel slechts op één plaats (1 Kor. 12, 13). Helaas is de vertaling uit 1951 daarin niet duidelijk. Daar wordt gesproken over een doop door de Geest. Maar in plaats van het woordje 'door' moeten we 'in' lezen: 'Wij zijn allen gedoopt in één Geest'. Die vertaling past bij het vervolg van de tekst. Daar wordt gesproken over het gedrenkt-zijn met de Geest. Ieder die zijn vertrouwen stelt op het volbrachte werk van Jezus, mag weten dat hij is gedrenkt met en gedoopt in de Geest.

Het is alweer heel wat jaren geleden dat een zuster uit een gemeente die ik mocht dienen haar bezwaren kenbaar maakte met betrekking tot de belijdenisgeschriften van de kerk. 'Niet de leer, maar de Heer', was haar – overigens toen al niet meer zo originele - standaarduitdrukking om haar afkeuring over de leer van de kerk te laten blijken. Ze was niet de enige die zo dacht. Ook anderen uit het gezin waar ze vandaan kwam huldigden dit standpunt en staken dat niet onder stoelen of banken. Sommigen van hen hebben daar de consequentie uit getrokken en zijn overgestapt naar een evangelische gemeente.

‘We leven in moeilijke tijden’. Deze verzuchting hoor ik de laatste tijd geregeld.  Daar wordt dan niet alleen de financiële situatie mee bedoeld. Maar het is meer een gevoel van verwarring, een gevoel van onzekerheid. Bij het lezen van de krant vliegen de tegenstrijdige uitspraken je tegemoet. Ik zal er een paar noemen en dan mag u kijken of u dat ook zo beleeft.
De werkloosheid daalt, er komen banen bij. Maar niemand wil een 40-plusser in dienst nemen en al helemaal geen WAO’ers of Wajong’ers of mensen die al lang in de WW zitten. Vrouwen moeten aan het werk, maar de kinderopvang wordt steeds duurder.
Het PGB wordt afgeschaft. Mantelzorgers krijgen het steeds zwaarder. Want een baan én zorgen voor je partner of ouder is niet te doen. Een verpleeghuis is vaak het dure alternatief.
We moeten ook veel meer zelf betalen. Vooral de geestelijke gezondheidszorg krijgt het zwaar te verduren. Mensen die een psychiater nodig hebben, moeten hoge eigen bijdragen betalen. Dit maakt de drempel om in behandeling te gaan nog hoger dan hij vaak al is. Zorgmijders en junks zullen al helemaal niet meer voor een behandeling kiezen. Moeten er dan eerst ongelukken gebeuren voor iedereen weer wakker wordt geschud?

Wereldwijd hebben al 14 miljoen mensen de Alpha-cursus gevolgd. In Nederland zijn dit er de laatste vijftien jaar al meer dan 180.000!
De Alpha-cursus biedt in tien avonden en één weekend een vrijblijvende kennismaking met het christelijk geloof. Het biedt mensen de gelegenheid om meer te leren over het christelijk geloof. Elke groep komt wekelijks bij elkaar om, na een gezamenlijke maaltijd, te luisteren naar een inleiding over het christelijk geloof. Daarna wordt er in kleine groepjes over doorgesproken. Simpel en doeltreffend zou je zeggen.
Toch is het niet allemaal goud wat er blinkt. Zo is de reden om als kerk met een Alpha-cursus te beginnen al vaak niet echt positief te noemen. Veel gemeenten starten pas als ze merken dat het ledenaantal terugloopt of omdat ze het contact met leden tussen de 20 en 40 jaar aan het verliezen zijn.
Daarnaast worden de cursussen vooral gevolgd door mensen die al lid zijn van een kerk. Het aantal buitenkerkelijken dat door de cursus tot geloof komt en zich actief aansluit bij een kerk is helaas relatief gering.
Ten slotte is de stap naar het bezoeken van reguliere kerkdiensten voor veel tot geloof gekomen cursisten te groot. Veel Alpha-cursisten gaan daarom alleen naar speciale diensten om elkaar daar weer te ontmoeten. De beleving (liturgie) in de meeste traditionele kerken sluit namelijk over het algemeen niet aan bij de beleving van een Alpha-cursist. Het bezoeken en aansluiten bij een ‘vrije’ evangelische groep ligt dan meer voor de hand.
Pagina 91 van 109

Kerkdiensten

Commentaar

  • Uitgepraat? 2023-03-11 12:50:15

    Het bericht dat de classis Zwolle haar activiteiten tot een minimum beperkt, kan u eigenlijk niet...

  • Wat bezielt je toch! 2023-02-24 18:19:56

    Binnenkort is het precies een jaar geleden dat Poetin Oekraïne binnenviel. 24 februari 2022...

  • Maakbaar (2) 2023-02-10 18:24:29

    Ruim een jaar geleden, eind 2021, schreef ik al een Commentaar met deze titel. De gedachte van...

  • Altijd die angst 2023-01-27 16:05:32

    Het is een jaar of twintig geleden. Met een groep werkers van de Nederlandse Patiëntenvereniging...