In een commentaar probeer je iets te schrijven over iets actueels, in de kerk, in de samenleving, of waar dan ook. En op dit moment is dan het eerste wat in je opkomt natuurlijk ‘corona’. Het hoge aantal besmettingen, de ziekenhuisopnames, patiënten die wachten op een hoognodige behandeling, maar waar geen plek voor is, vaccinaties en boosterprikken, maatregelen, rellen en protestmarsen, uitbraken, psychische schade, economische schade, sterfgevallen… allemaal woorden waarvan iedereen direct snapt wat je daarmee bedoelt.

Na elke vakantie scan ik de krantenkoppen. Ook na de herfstvakantie. Twee onderwerpen springen eruit. Allereerst de preek van ds. Paul Visser, waarin hij verbanden legt tussen het coronavirus, de grote herstart en het beest uit Openbaringen. Met de grote herstart wordt het plan van de machtigen van de aarde bedoeld om de wereldeconomie, het klimaat, de gelijkheid, de technologie en de politiek drastisch te hervormen. Dit plan is voer voor  complotdenkers, maar die overtuigen me niet. Nog niet tenminste, maar ik houd wel mijn ogen en oren open. En dat is precies wat ds. Visser met zijn preek bedoelde: soms moet je je ogen goed opendoen om te zien wat er gaande is. Of wat er gaande is te maken heeft met het beest van Openbaringen, betwijfel ik. Dat beest is antigoddelijk en dat kan ik van de coronamaatregelen niet zeggen. Als ds. Visser concludeert, dat we het als christenen mogelijk zwaar te verduren krijgen en dat er ontwikkelingen kunnen komen waardoor je wordt uitgesloten, dan verbaas ik me daar niet over. Heeft Jezus niet zelf gezegd, dat zijn volgelingen door de ongelovige wereld gehaat zullen worden? En toch zijn we meer dan overwinnaars. Topmodel Doutzen Kroes heeft de preek op Instagram gedeeld met haar bijna vier miljoen volgers. En de preek werd zelfs in Op1 besproken. Dan heb je het goed gedaan, vind ik.                      

Nog even over de dingen dezer dagen. Over de polarisatie binnen onze samenleving die nog steeds  toeneemt. Iedereen heeft er inmiddels op een of andere manier mee te maken. Noem het woord ‘vaccinatie’ en er rijst gelijk een dikke muur op. Vrienden en familieleden dreigen elkaar kwijt te raken. Hoe is het zover gekomen en wie spreekt er nog een paar verstandige woorden?

In het Reformatorisch dagblad van zaterdag 6 november jl. stond een boeiend en bezinnend stuk. Het is een samenvatting van de ‘Biblebelt Lezing’, uitgesproken door Beatrice de Graaf. Ze is hoogleraar aan de Universiteit in Utrecht en doet onderzoek naar terrorisme. En niet onbelangrijk, ze is een belijdend christen.

Onlangs vergaderde de classis Leeuwarden. De verslagen vanuit de classiskerken geven altijd allereerst reden tot dankbaarheid. De kerk bestaat nog; en toch niet verteerd! God gaat nog met ons verder. En Hij wil ons nog gebruiken in zijn eeuwig koninkrijk.

Voor die dienst is niet beslissend dat je naar de inschatting van de wereld geslaagd bent. Wel dat je eenvoudig je vertrouwen op Christus stelt. Aan het begin van de classisvergadering werd bij de opening opgemerkt dat wij lijken op dat jongetje dat eens met enkele broden en visjes bij de Heiland stond: hoe kan daarmee een grote menigte worden gevoed? We mogen echter veel van Jezus verwachten. Gelukkig die 'al zijn hulp en kracht' alléén van Hem verwacht!