Soms kan het gebeuren dat je een Bijbelverhaal met nieuwe ogen gaat bekijken. Zo gebeurde het bij ons afgelopen zomer. We gingen op vakantie. Waar laat je dan je huisdier? We hebben een poes en om die mee te nemen naar de camping is niet zo verstandig, dus hadden we een adresje geregeld.

Na een weekje vakantie, informeerden we eens hoe het ging met de kat. Nou, niet zo goed, ze was op de vierde dag ontsnapt en sindsdien nog niet weer gesignaleerd. O, dat is vervelend. Maar die komt wel weer terug. Toch?

Als er in een kerkelijke gemeente een vacature is voor de functie van predikant, dan gaat die gemeente op zoek naar een nieuwe herder en leraar, vaak aan de hand van een profielschets (het bekende schaap met de vijf poten).

Gemeenteleden kunnen soms namen indienen en vervolgens gaat een beroepingscommissie aan de slag, al dan niet met een kerkenraadsafvaardiging in die commissie.

Wat er daarna precies gebeurt, daar kan ik alleen maar naar gissen, aangezien ik nooit in een beroepingscommissie heb gezeten.

De stijging van de energiekosten houdt ons allemaal bezig. We zetten de kachel een graadje lager, we doen minder lampen aan. We zetten apparaten helemaal uit, in plaats van ze op stand-by te laten staan. Want er gaat ongemerkt heel wat energie verloren.

Onlangs ging ik ergens voor waar de kerkenraad, in overleg met de gemeente, besloten had om de kerkdiensten niet meer in de kerkzaal, maar in een van de zalen te gaan houden. Die was daar groot genoeg voor. Maar op jaarbasis spaart het ettelijke duizenden euro’s die anders zomaar ‘verstookt’ zouden worden. Om voor de diensten op zondag de kerkzaal warm te krijgen, moest de kachel al op zaterdagmiddag worden aangezet. En flink branden. Daarom werd dat besluit genomen.

Ik kom er niet los van, van wat ik hoorde over Mahsa Amini, die door de moraalpolitie werd gearresteerd omdat ze haar hoofddoek niet volgens de voorschriften droeg. Ze werd zo geslagen dat ze na haar arrestatie in elkaar zakte, en na een paar dagen in het ziekenhuis overleed.

Mahsa Amini: sinds haar dood is het onrustig in Iran. Bij verschillende protesten zijn heel wat mensen omgekomen. De politie grijpt hard in, en de vrees is dat het straks, als de aandacht weer verzwakt, nog scherper zal worden. En hoe zal het dan gaan?

Ik kom er niet los van: ook niet omdat we in Hoogeveen (net als in andere plaatsen) kennis hebben gemaakt met mensen uit Iran die als vluchtelingen in Nederland verblijven. Verschillenden van hen wonen in het AZC, waar het lange wachten in hun procedure heel wat met hen doet. Want wat gebeurt er, ook innerlijk, als onzekerheid of je wel in Nederland mag zijn als een donkere dreiging boven je hangt? Wat gebeurt er als jij misschien straks wordt teruggestuurd – en je komt weer in Iran waar het nu …!