En hoe zit dat met het lijden?
Ik moet er nogal eens aan denken.
Het speelt alweer aardig wat jaren terug, in de jaren dat Europa nog verdeeld was in een oostelijk en een westelijk blok. Twee theologen waren met elkaar in gesprek. De ene kwam uit een kerk in het “vrije” Westen en de andere kwam uit een kerk in het Oosten, waar ze te maken hadden met onvrijheid.
Het gesprek ging over wat een kerk nou tot kerk maakt. De theoloog uit het Westen wees daarbij op wat er gezegd wordt in de Nederlandse Geloofsbelijdenis: het gaat om de prediking van het Woord, om de bediening van de sacramenten, en om het handhaven van de tucht. Zijn gesprekspartner uit het Oosten was het daar helemaal mee eens, maar voegde er, vragend, nog wel wat aan toe. ‘Want,’ zei hij, ‘hoe zit het met het lijden?’ Hoort dat er niet ook bij?