Een bloemlezing, samengesteld door Augustinus (354-430), met bijbelteksten waarin zaken worden geboden, verboden of toegestaan die direct van betekenis zijn voor een godsdienstig en moreel verantwoord leven. Om je als gelovige daarin te spiegelen.

In deze spiegel nam Augustinus bijbelse voorschriften op die volgens hem geen verdere uitleg nodig hebben, maar direct duidelijk zijn. Zo ontstond – wat hij noemde – een handig overzicht.

Elk jaar wordt binnen onze kerken een Vormingscursus georganiseerd. Dit jaar is onder meer ook nagedacht over het boek van de Handelingen der Apostelen. Een van de belangrijkste thema’s in dit bijbelboek is de vraag hoe gelovigen uit de heidenen werden opgenomen in de christelijke gemeente. Deze week het tweede deel van het genoemde thema.

Het is wonderlijk, te ontdekken hoe de verdrijving van de Griekssprekende gelovigen uit Jeruzalem

de aanzet blijkt te zijn tot bijzondere missionaire activiteiten.

Niet veel mensen zouden hun leven opnieuw willen overdoen. Van degenen die ik gevraagd heb is dat maar een enkeling. Zou Judas zijn leven hebben willen herhalen? Ik denk van niet.

De Bijbel zegt niet voor niets over de rol van Judas dat het beter voor deze mens was geweest dat hij niet geboren was. Dat wordt bij mijn weten in de Bijbel over geen enkel concreet mens gezegd. Job zegt zoiets over zichzelf, maar verder?

Zo rond Pasen passeert veelal de geschiedenis van Judas. Ik herinner me dat ik als kind altijd  medelijden had met Judas. Wat me zo raakte was dat hij spijt kreeg. En dat hij probeerde de boel terug te draaien. Maar tevergeefs.

Het is nog donker in Galveston, Texas, als Aïsha die ochtend om half zes wakker wordt gemaakt. Er komt een vrouw binnen; Aïsha moet pakken, zij en haar kinderen moeten weg. De mededeling komt uit het niets. Aïsha is in Galveston omdat haar dochtertje Layla en zoontje Karim bij een bombardement in Syrië ernstige brandwonden hebben opgelopen.