1618-1619

Op allerlei manieren worden we er momenteel bij bepaald: het is vierhonderd jaar geleden dat de bekende synode van Dordrecht 1618-1619 plaatshad. Er zijn tentoonstellingen, herdenkingsbijeenkomsten en conferenties. En laten we ook de glossy niet vergeten. Die aandacht is terecht, want deze synode van maar liefst 180 zittingen heeft voor lange tijd het gereformeerde leven in Nederland bepaald.

Op 13 november 1618 was het dan eindelijk zo ver: 'op last van de hoogmogende heren Staten Generaal' werd de synode in de bovenzaal van de Kloveniersdoelen in Dordrecht geopend. Het was eigenlijk de vergaderruimte van de schutterij, maar de stadsraad had die beschikbaar gesteld en laten inrichten voor de synode.

Een bloemlezing, samengesteld door Augustinus (354-430), met bijbelteksten waarin zaken worden geboden, verboden of toegestaan die direct van betekenis zijn voor een godsdienstig en moreel verantwoord leven. Om je als gelovige daarin te spiegelen.

In deze spiegel nam Augustinus bijbelse voorschriften op die volgens hem geen verdere uitleg nodig hebben, maar direct duidelijk zijn. Zo ontstond – wat hij noemde – een handig overzicht.

Of met elke appel die in de Bijbel voorkomt, ook een appel wordt bedoeld, daarover zijn de meningen verdeeld. Weliswaar wordt in Hooglied 2 en 7 gesproken over een appel, maar het gaat over een vrucht die zeer zoet smaakt en een heerlijke reuk verspreidt. In de tijd waarin het Hooglied werd geschreven, kwam alleen de wilde appel voor in Israël, en die was verre van zoet. Sommige biologen zijn van mening dat hier wel eens de abrikoos bedoeld kan zijn. De Willebrordvertaling gebruikt het woord kweeappel. In Spreuken 25 wordt dan weer wel gesproken over ‘gouden appels op zilveren schalen’. Zo kostbaar is een woord op de juiste tijd gesproken! En Joël 1, de profetie over het verwoeste land, noemt de appelboom als één van de vruchtbomen die zullen verdorren.

Niet veel mensen zouden hun leven opnieuw willen overdoen. Van degenen die ik gevraagd heb is dat maar een enkeling. Zou Judas zijn leven hebben willen herhalen? Ik denk van niet.

De Bijbel zegt niet voor niets over de rol van Judas dat het beter voor deze mens was geweest dat hij niet geboren was. Dat wordt bij mijn weten in de Bijbel over geen enkel concreet mens gezegd. Job zegt zoiets over zichzelf, maar verder?

Zo rond Pasen passeert veelal de geschiedenis van Judas. Ik herinner me dat ik als kind altijd  medelijden had met Judas. Wat me zo raakte was dat hij spijt kreeg. En dat hij probeerde de boel terug te draaien. Maar tevergeefs.