Kort geleden was er in het onderwijs aandacht voor de Week van de Hoop (20-26 maart 2017). Leraren en scholieren dachten na over de betekenis van hoop voor hun werken en leren. Hoop verbindt. Hoop overwint. Hoop doet leven. Daarom speelt de christelijke hoop een belangrijke rol in het pastoraat. Pastorale zorg kun je omschrijven als: de weg van de hoop wijzen. Anders gezegd: houvast geven. Geen wonder dat het anker hét symbool van de hoop is!
De viering van de opstanding van Jezus is het hoogtepunt in het kerkelijke jaar. We vieren Pasen met prachtige liederen en met het lezen en overdenken van het Paasevangelie. Maar hoe vertalen we de kracht van dit evangelie naar de mensen buiten de kerk? Welke hoop biedt het paasevangelie voor onze plaatsgenoten op straat, op het werk en in de supermarkt?
Pas was ik in een boekwinkel op zoek naar boeken voor mijn kinderen. Het viel op hoeveel boeken, en niet alleen voor kinderen, behoren tot het zogenaamde fantasy genre. De strijd tussen goede en kwade machten staat daarin vaak centraal, en onder de karakters bevinden zich tovenaars, heksen, feeën, elfjes, trollen en diverse kwaadaardige verschijningen. Harry Potter behoort natuurlijk tot dat genre, evenals de Kronieken van Narnia en Lord of the Rings. Waarom verkopen deze boeken zo goed? Ergens roepen de verhalen herkenning op bij mensen. Er zijn kwade machten in je leven en in de wereld waar je geen vat op kan krijgen. Je moet ze bestrijden, maar je eigen kracht schiet vaak tekort. Er zijn andere, goede krachten nodig om je te helpen.
Mensen hebben vandaag de leiding over hun doen en laten in handen gegeven van de wil. Het verstand is niet langer leidinggevend, en zeker niet meer het verstand dat wordt omstraald door goddelijk licht. Seksueel verlangen is niet meer wat God daarmee bedoelde.
Oorspronkelijk was dit verlangen een verlangen naar aanvulling door de ander, met daaraan verbonden een bijzondere zegen, namelijk de zegen van het ontvangen van kinderen.
De ultieme vervulling daarvan zou tot openbaring komen in de komende volmaakte eeuw van de opstanding. Hoewel mensen daar niet in het huwelijk zullen treden, en daar evenmin lichamelijke intieme gemeenschap beoefenen, zal het verlangen naar verbondenheid toch tot zijn doel zijn gekomen. Goed beschouwd is dit verlangen in Christus reeds tot vervulling gekomen. Maar eens zal het in heerlijkheid worden vernieuwd. God zal alles en in allen zijn.
Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt,
rotsen gaan open als deuren,
dit is de kracht die de aardbodem kraakt –
Pasen, in geuren en kleuren!
Dit jaar is het grote reformatieherdenkingsjaar. 500 jaar geleden begon de reformatie van Luther in Wittenberg. Precies een kwart van die 500 jaar bestaat er in Nederland een klein kerkverband, met de naam: Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland. De reformatie werd een grote internationale veelkleurige beweging. En als kerkverband zijn we daar een klein onderdeel van. De kerkendag van 2017 (26 mei op Urk) staat geheel in het teken van deze 125 jaar.
