In deze rubriek vertellen mensen die een functie in de kerk bekleden, iets over hoe ze deze functie in praktijk brengen. Diverse aspecten mogen daarbij aan bod komen. Bijvoorbeeld wat het werk inhoudt, hoeveel tijd het kost, welke leuke of vervelende dingen ze tegenkomen, en nog veel meer. Vandaag een "kerkelijk werker muziek". Aan het woord is Mark van Schooten, die werkzaam is in Zwolle.

Zo'n twee en een half jaar geleden ben ik voor zestien uur per week als kerkelijk werker muziek verbonden aan de Christelijke Gereformeerde kerk te Zwolle. Voor zover ik weet ben ik de enige binnen ons kerkverband met deze functie, maar geheel nieuw is deze functie niet, want in de Bijbel wordt al gesproken over "betaalde" krachten. Tenslotte waren er vierduizend Levieten die muziek moesten maken om de Heer te danken (1 Kronieken 23,5).

Een tante van mijn vrouw zou ons bezoeken. Van mij hoefde het niet zo nodig, maar mijn vrouw en de kinderen vonden het wel leuk. Tante Annie was een aardig mens, die veel van de familie wist en daar graag iets over vertelde. Ja, als je geen man en kinderen hebt, is er ook niemand die je ergens op wijst. Zo hoorde ik ooit eens haar verhaal over neef Bert. Hij bleek een onecht kind van tante Klazien te zijn. Zo noemde ze het. Een 'onecht' kind. Hij heette Bert de Haan, terwijl tante Klazien getrouwd was met Groenewold. Dat leverde eens een leuk verhaal op.

Als werktitel voor mijn bijdrage aan de vormingscursus van vorig seizoen kreeg ik aangereikt "Van sabbat naar zondag". Ik wijzigde dat opzettelijk in "Sjabbat en zondag". De schrijfwijze "sjabbat" koos ik omdat we het over een echt Joodse dag hebben, en de Joden noemen die dag sjabbat. Nog bewuster koos ik niet voor de woorden "van" en "naar", omdat die lijken te zeggen dat de zondag in de plaats vande sjabbat is gekomen. Ik geloof niet dat de Bijbel ons ruimte geeft om dat te zeggen.

Bij sjabbat en zondag gaat het over een week van zeven dagen. Er zijn wel andere tijdsindelingen bekend, maar het ritme van 6 + 1 heeft te maken met hoe God schiep. Na zes dagen scheppen, rustte Hij op de zevende. Dus voor de mens, die op de zesde dag werd geschapen, begint het leven met rust. Daar heeft God ons blijkbaar voor geschapen, - rusten bij Hem en gericht op dat doel op aarde werken.

Geschreeuw in de nacht. Een doodshuil gaat door het land. 'Er was geen huis, waarin geen dode was', meldt de bijbel. Een helse nacht, een voorbode van een wereld zonder God. In die wereld is de macht aan de sterkste, heerst de angst en de verslagenheid. Mozes wenkt de Israëlieten mee. Ze zwijgen als ze door de straten gaan. De dieren, die ze meenemen, voelen wellicht nog sneller de engel van de dood dan de mensen, die ze meevoeren. Het is een macabere nacht. Een stille tocht tussen muren van doodskreten.