Toen God de duivel toestond om Job zijn bezittingen en kinderen af te nemen, sprak Job de woorden: “De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen. De naam van de Here zij geprezen.”  Is dit een vorm van vroomheid, van spiritualiteit van hoog niveau? Of wijst het op onjuiste berusting?

Het nieuwe boek van Willem J. Ouweneel is volop prikkelend. Deze zelfstandig denkende veelschrijver die regelmatig hardop ook weer van mening verandert, weet weer een boeiend boek op tafel te leggen dat het overdenken waard is. Zeker omdat het om bidden gaat. In het eerste deel van zijn boek gaat hij allerlei teksten bij langs waarin gelovigen bidden of smeken tot God en Hij Zich laat vermurwen, Zich laat ompraten, zeg maar. Toen Hizkia zich huilend tot God wendde nadat hij te horen had gekregen dat hij niet lang meer zou leven, voegde God nog vijftien jaar aan zijn leven toe.

Mr. Pieter Pel heeft een belangrijk proefschrift geschreven: Geestelijken in het recht. Mr. Caspar van Heel geeft daarbij enkele overwegingen door. In het eerste artikel werden drie zaken genoemd die in ons kerkverband hebben gespeeld: een geschil van een dooplid met de kerk van Ede, het geschil van ds. Joh. Kruis met de kerk van 's-Hertogenbosch en het geschil van ds. H. R. H. A. de Boer met de kerk van Zeewolde.

 

In verband met het werk van de MERF (Middle East Reformed Fellowship) leerde ik professor Istafanous kennen als directeur en leider van deze organisatie. Hij is professor in de Bijbelse Theologie in Caïro. Een heel bescheiden man, maar die een goede kenner is van het werk van Calvijn en die kennis ook doorgeeft aan zijn studenten, aan de Evangelical Coptic Churches in Egypte en in landen rond de Middellandse Zee. Zijn vrouw is arts in een ziekenhuis in Caïro. Zijn kinderen studeerden in Amerika en Engeland en hebben belangrijke posities in de Egyptische maatschappij.

Wie? Taddeüs! En dan valt er een stilte. Wie is in 's hemelsnaam Taddeüs? Een enkele geletterde onder ons zal weten, dat hij bij de twaalf discipelen hoorde en wie nog meer letters gegeten heeft zal kunnen zeggen, dat er een vermoeden is, dat hij mischien wel een broer van Jezus zelf was. Maar daar houdt het op. Taddeüs preekte het evangelie, maar is op geen enkele manier in de galerij der groten terecht gekomen. Hij is één van die miljoenen, die het Koninkrijk bouwen en alleen de Naam van Jezus achterlaten. Goed, we kennen zijn naam, maar het is alsof we die kennen om daardoor te weten, dat hij staat voor miljoenen onbekenden. En die gedachte ontroert mij. Geen brief van Taddeüs, geen evangelie naar Taddeüs, geen prekenserie van of gemeente gesticht door Taddeüs. Misschien heeft hij het allemaal wel gedaan, maar dan is het misschien nog triester, dat het weer verloren is gegaan.

Commentaar

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...

  • Convent 2024-02-22 17:59:53

    Het kan je haast niet ontgaan zijn. Het convent dat op DV 20 april 2024 door deputaten...