Christus is begraven
De precieze vorm van de apostolische geloofsbelijdenis zoals wij die kennen, komen we al tegen in een geschrift van zo'n twaalf eeuwen geleden. Maar deze belijdenis gaat nog verder terug in de tijd, namelijk tot in de tweede eeuw. Opvallend is dat toen het woordje 'begraven' ontbrak. Dat is in de eeuwen daarna toegevoegd.
De Heidelbergse Catechismus antwoordt nogal kort op de vraag naar het waarom van de begrafenis van Christus: om daarmee te tonen, dat Hij werkelijk gestorven was (v/a 41). Dat is ook de reden waarom het woordje 'begraven' is toegevoegd. De Vader wilde tonen dat Jezus werkelijk gestorven was en niet schijndood was. Daarmee toonde Hij ook dat Jezus daadwerkelijk de straf op de zonden gedragen heeft en heel het werk volbracht dat nodig was voor ons heil.
Dumela! Begin maart vertrokken wij naar Lesotho, een bergachtig land geheel omgeven door Zuid Afrika. In het plaatsje Thaba Tseka wonen en werken wij het komende jaar. In Thaba Tseka staat het Paray ziekenhuis, waar Elsemarie werkt als arts. Aan het ziekenhuis is een verpleegkunde opleiding gekoppeld waar Vincent les geeft in exacte vakken.
In zijn boek Onze lieve vrouwe van de schemering voert Jan Willem Otten ons terug naar het begin van de geschiedenis van de mens, zoals beschreven in Genesis en Van den Vondels Lucifer.
Het boek Prediker hoort bij de joodse feestrollen, de megillot, die op joodse feest- of gedenkdagen worden gelezen. Het wordt gelezen op het Loofhuttenfeest, een oogstfeest waarbij God Israël laat vieren: deze oogst dank je aan mijn genadige liefde, waarmee Ik jullie eens bevrijdde uit Egypte en in het beloofde land bracht. Maar… past Prediker bij zo’n blij feest?