Soms is een mens maar door één daad in zijn leven bekend geworden. Volkert van der G., Mohammed B. en Samir A. We hadden nooit van ze gehoord en door één daad staan ze voor altijd in onze geheugens. Zo ook Jozef van A. Hij is het boek van God en daarmee onze geheugens binnen gekomen omdat hij zijn net nieuwe graf afstond aan Jezus van N.
Van een zendingsavond voor jongeren tot zoekgeraakte archiefstukken die weer terecht zijn. Het kwam allemaal aan de orde op de vergadering van de classis Leeuwarden. Ook al draagt deze samenkomst officieel de naam van het voorjaar, buiten is het nog volop winter: snijdende wind en sneeuw.
Hartverwarmend is in ieder geval aan het begin het welkomstwoord voor de nieuwe predikant van Drachten, dominee Henk Jan Vazquez.
In het dagelijks leven moeten we vaak tevreden zijn met minder dan we op grond van Gods geboden moeten nastreven. Dan dwingt de weerbarstige werkelijkheid daartoe. Toch is een compromis ook wel nuttig. Daarzonder is samenleven nauwelijks mogelijk. Maar is het sluiten van compromissen wat het leven van een christen tekent?
Een volledige en onbevlekte gehoorzaamheid jegens Gods gebod is in deze bedeling op geen enkele manier mogelijk voor mensen die zijn aangetast door de zonde. Voor de Heiland lag de situatie anders. Hoewel Hij geduld had met zijn leerlingen, heeft Hij voor zichzelf geen enkel compromis gesloten. Hij wilde niet dat zijn Vader genoegen zou nemen met minder dan een zuivere gehoorzaamheid. Volkomen heeft Hij de wil van zijn hemelse Vader gedaan. Zonder compromis, tot in de dood, de meest verschrikkelijke dood.
Arie de Rover heeft een opmerkelijk boekje geschreven: ‘Leven na de genadeklap’. Dat klinkt natuurlijk tegenstrijdig, genade en klap. In dit boek laat de schrijver zien hoezeer genade een klap betekent voor je ego. Ego staat voor alles waarmee wij onszelf oppoetsen om waardering, betekenis en zekerheid te ontvangen. Van de maatschappij, de kerk en ja, ook van God.
Arie de Rover is coach/counselor en spreekt regelmatig op conferenties en in kerken. In zijn boek legt hij overzichtelijk uit hoe wij ‘in elkaar steken’. Daarom eerst even het volgende onderscheid van hoe ‘het’ werkt bij ons, mensen. Aan de buitenkant is ons gedrag zichtbaar (dat noemen we even niveau 1). Die buitenkant is natuurlijk niet volledig wie we zijn. Want soms/vaak doen we (onbewust) stoerder, vrolijker, vromer of aangepaster dan we zijn. Daaronder bevinden zich onze talenten en kwaliteiten (niveau 2). In de derde laag bevinden zich onze drijfveren, intenties en overtuigingen (niveau 3). Tenslotte (niveau 4): in de kern van onze persoonlijkheid gaat het om onze identiteit, ook wel ‘diepste ik’ genoemd. Dit deel verlangt naar aanvaarding en naar een zinvol en waardevol leven. Anders gezegd: dit deel heeft voedsel nodig.
Vier jaar geleden schreef ik in het biddagnummer van dit kerkblad ook een artikel. Het begon met de zin dat bidden voor gewas en arbeid weer actueel was geworden. Want er was een economische crisis en de werkloosheid liep op.
Er is wat dat betreft niet veel veranderd. Bidden is nog steeds actueel!
De economische crisis is begonnen met de bankencrisis. Die leek achter de rug. Maar schijn bedriegt. Zeer recent moest de SNS bank worden genationaliseerd. De bankiers hadden geïnvesteerd in grote vastgoedprojecten, onder andere in Zuid-Europa. Ze speculeerden op hoge rendementen. Maar dat liep anders en verkeerd. De hele bank kwam in gevaar. Hoewel de overheid voortdurend roept dat er geen geld is en dat we moeten bezuinigen, werd er toch ruim 3.5 miljard euro op tafel gelegd om deze bank te redden. De gevolgen van deze operatie zullen nog wel even merkbaar blijven.
