De ouden van de stad komen bij elkaar onder de poort en bespreken de dingen van alle dag.

Iemand vroeg, wat die ouden onder de poort nu eigenlijk doen. Ze zitten elke dag onder de poort, lezen in de bijbel, praten met elkaar en drinken koffie en thee. Maar wat “doen” ze nu eigenlijk? Wat is hun “functie”, hun “product” voor de stad? Ik kon de vraag niet beantwoorden door te zeggen, dat ze geen functie (meer) hebben, want iedereen heeft in deze stad een functie. In deze stad is niemand zonder taak, want er is niemand zonder gave, dus ook de ouden niet.

In twee artikelen wil ik de mantelzorg van vroeger en nu belichten. Hebben de kerken opnieuw een taak te vervullen in onze maatschappij? En wat betekent dit.

Als er een paar mensen bij elkaar zitten bij een verjaardagsfeestje of tijdens een koffiepauze dan wordt er al gauw gesproken over het weer en de crisis. Over het weer raak je niet zo snel uitgepraat, maar er iets aan veranderen kun je niet. Over de crisis en de gevolgen daarvan kun je het ook eindeloos hebben maar kun je er iets aan veranderen? Nee of toch misschien wel. Er moet wel het een en ander veranderen maar wie moet dat doen? 'De regering natuurlijk', zeggen veel mensen. Of kunnen we er zelf ook iets aan doen.

Ik was u aan het vertellen over broeder De Lange in mijn tweede gemeente. Hij kon schelden en tieren als geen ander. Maar er begon wat te veranderen. Ik nam met hem de Catechismus door. De tijd van zijn schelden werd al korter. Na het eerste half uur – zijn vrouw en ik hielden hem daar aan – werd het twintig minuten. Daarna een kwartier. Tenslotte hield het schelden op en kreeg ik meer tijd om met hem en zijn vrouw een fijn geestelijk gesprek te hebben over onze enige troost in leven en sterven: het eigendom van Christus te zijn. Soms werd hij zo klein daaronder, dan greep hij mijn hand en schreide als een klein kind. De bonk van een zeeman had een hart van goud!

Tim Keller, stichter en predikant van de Redeemer Presbyterian Church in New York, heeft weer een nieuw boekje het daglicht doen zien. Het heet Bevrijd van jezelf en heeft als ondertitel: De weg naar echte christelijke blijdschap.

Gevoel van eigenwaarde, wie vindt dat nou niet belangrijk? Kun je er teveel van hebben, of te weinig? En hoe zou je leven eruitzien als je je er niet mee bezighield op de één of andere manier? Als  je je niet druk maakte over de vraag hoe je waardevoller en belangrijker kunt worden of hoe je kunt voorkomen om in onbeduidendheid ten onder te gaan. Heel wat op zichzelf prachtige persoonlijke kwaliteiten en zaken worden ingezet om maar van waarde te zijn. Behulpzaamheid,  gewetensvolheid, leiderschap, gerichtheid op vrede, succesvol zijn, om maar wat te noemen. We gebruiken ze om ons ego wat op te pimpen.

Galaten 5, 24: Liefde, blijdschap, vrede, zelfbeheersing… Hoeveel mensen zijn daarnaar niet op zoek in onze tijd. Moge God het werk van alle psychologen en therapeuten rijk zegenen. Maar is het mogelijk dat deze prachtige krachten ook in de kerk door het werk van Gods Geest ontstaan? Dat mensen vol innerlijke pijn en onvrede er zo uit gaan zien? Een serie korte artikelen.

Het leven kan niet zonder wetten en regels. Verkeer van rechts heeft voorrang. En leraren moeten precies opgeven hoeveel huiswerk er gemaakt moet worden. En we spreken nauwkeurig af wanneer we samenkomen als gemeente. En dan hoort iedereen er te zijn.

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...