Leefpatronen wijzigen zich vaak haast ongemerkt, zodat veranderingen vaak gemakkelijk aanvaard worden. Verschil met voorheen realiseren we ons meestal pas als we afstand van ons zelf nemen. Bovendien zijn we geneigd onze eigen leefwereld en onze eigen opvattingen als de enig juiste leefmogelijkheid te zien.

In het kerkblad van 17 juni 2014 geeft Henri Scholing uit Noordscheschut uiting aan wat hem bezighoudt omtrent de ontwikkeling die hij waarneemt aangaande de zondagsrust en de ruimte voor de ontheiliging van de zondag die er vandaag z.i. helaas is. Hij stelt de zondag synoniem met rustdag, de dag van de Heer, een dag waarop de heiliging van God centraal dient te staan.

Laten we eens wat zaken op een rij zetten die in het verleden zoal werden gedaan of juist achterwege gelaten met de intentie de zondag tot rustdag te maken en op die dag de heiliging van God centraal te doen staan. Zaken waar we ten opzichte van toen vandaag vaak heel anders mee omgaan. Ik maak hiervoor gebruik van gegevens die de Friese Kerkhistorische Vereniging «cursief» Folk en Tsjerke «einde cursief» omstreeks 1960 verzamelde over de leefsfeer die in hoofdtrekken tot ongeveer 1960 is blijven bestaan. Door alle verscheidenheid heen werd vrijwel overal in Friesland die sfeer gekenmerkt door ingetogenheid, gestrengheid en naleving van regels. Er was in dit opzicht weinig verschil met andere streken in Noord-Nederland waar al eeuwen het calvinisme domineerde.