Een tijdje geleden stond in de rubriek 'Domineespraat' een verslag van een bezoek van een dominee aan een jongere. Dat gesprek verliep niet vlekkeloos. De dominee had het idee dat wat hij zei niet aankwam bij de jongere, en de jongere had het idee dat zij niet begrepen werd.

Hoe kan dit? Waarom begrijpen volwassenen en jeugd elkaar niet altijd? Waarom lijken jongeren soms niet vooruit te branden? En waarom lukt het maar zo moeilijk ze te betrekken bij de kerk? In een drietal artikelen wil ik proberen een richting aan te geven waar we als kerk hopelijk iets mee kunnen. Om te beginnen: wie zijn de jongeren van nu eigenlijk?

Toen we nog in Frankrijk woonden en werkten en het midden in de grote vakantie was, vroegen we ons verbaasd af of er nog wel Nederlanders waren achtergebleven in Nederland. Zoveel landgenoten zagen we over de Franse snelwegen voorbij razen, McDonald's binnengaan en de campings vullen.
Nu in Hardenberg, kwam diezelfde gedachte op, met deze variant dat we vreesden dat er geen Urker meer op Urk was achtergebleven en de kerken in de Bible Belt magere zondagen doormaakten, zo vol waren de 28 campings in ons nieuwe Sallandse thuisland en zo vol stroomde onze Sjaloomkerk.
Dat was voor ons, na die eenentwintig jaren in de kleine Franse gereformeerde kerken, een ware belevenis.

Bestaat het gedrag van een christen uit het volgen van geboden en voorschriften? Of doet een christen spontaan wat juist is vanuit zijn verbondenheid met Christus? Tom Wright wijst een andere weg: christelijk leven begint met karaktervorming. Een impressie van een bijzonder leerzaam en bemoedigend boek.

 

Een christen heeft een rijk uitzicht. Hij ziet uit naar zijn opstanding met een verheerlijkt lichaam in Gods nieuwe schepping. Deze opstanding stempelt zijn leven in het hier en nu, de keuzes die hij maakt en wat zijn taak is. Hij gedraagt zich dan ook in veel opzichten anders dan anderen.

 

‘Het topje van de ijsberg’. Dat is een bekend Nederlands gezegde waarmee we bedoelen dat het eerste teken van een vervelende zaak nog maar net zichtbaar is. Dit zou wel eens op kunnen gaan als het gaat om seksverslaving. Volgens deskundigen is seksverslaving na roken en alcohol inmiddels de derde verslaving van Nederland.

Je praat over seksverslaving wanneer iemand, dat kan een man of een vrouw zijn, zijn of haar seksuele gedrag niet meer onder controle heeft. Iemand wil er wel vanaf, maar kan dat niet. Niet iedereen die wel eens porno heeft gekeken op internet of verzeild is geraakt in een erotische chatbox is seksverslaafd. Zodra deze dingen echter een patroon worden, dat voor de persoon in kwestie niet meer bij te sturen is, dan spreek je van een verslaving.

Je zou kunnen zeggen dat een leider iemand is die ‘gaat’. Hij heeft een visie in zijn hoofd en daar gaat hij voor. Een leider brengt van deze plek naar die plek. Als je een blik werpt op de gemeente zou je je kunnen afvragen wie is de herder (leider) en wie zijn de schapen?

In een bijeenkomst die ik in juni van dit jaar meemaakte gaf de spreker aan dat iedereen in de gemeente zowel herder als schaap is. We volgen allemaal wel iemand. Die zien we als voorbeeld. Daarnaast ben je zelf een herder. Hoe blijkt dat? Als mensen jou als een goed voorbeeld zien en in jouw voetstappen gaan treden. Als een gemeente 250 leden heeft, zijn er dus 250 herders en 250 schapen tegelijk. Waarbij de posities telkens kunnen wisselen.

Commentaar

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...